انتقاد بزرگی كه به تركیب تیم اعزامی به رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی جهان می‌شود، استفاده از نفرات ملی‌پوش در اوزان غیرالمپیكی است. دو سال پیش بود كه اوزان وزنه‌برداری از هشت وزن به ده وزن افزایش پیدا كرد، اما قرار شد در المپیك فقط وزنه برداران در هفت وزن رقابت كنند. در واقع اوزان 55 كیلوگرم، 89 كیلوگرم و 102 كیلوگرم از جمع اوزان المپیكی خارج شد. از همان زمان هم كشورهای صاحب سبك و مدعی سرمایه گذاری كمتری روی اوزان غیر المپیكی كردند و تمام تمركز خود را روی هفت وزن المپیكی گذاشتند.  با این حال  تیم ده نفره وزنه‌برداری ایران در شرایطی به پاتایا اعزام شد كه پنج وزنه‌بردار در اوزان غیرالمپیكی حضور داشتند و اتفاقا توسط همین نفرات بود كه تیم ما موفق به كسب یك مدال طلا، دو مدال نقره و یك مدال برنز شد. در واقع جز تك مدال برنز سیدایوب موسوی در یكی از اوزان المپیكی(96 كیلوگرم) سایر مدال‌های تیم ملی وزنه‌برداری در اوزان غیرالمپیكی به‌دست آمد.
حالا و در فاصله كمتر از یك سال تا المپیك 2020 توكیو این نگرانی وجود دارد كه وزنه‌برداری ایران در هفت وزن المپیكی ۶۱ كیلوگرم، ۶۷ كیلوگرم، ۷۳كیلوگرم، ۸۱كیلوگرم، ۹۶كیلوگرم، ۱۰۹ كیلوگرم و 109+ كیلوگرم روی كدام یك از سرمایه‌های‌هایش باید برای كسب مدال حساب باز كند.