اكران عمومی فیلم‌ها كه آغاز می‌شود، برنامه‌های اكران مردمی با حضور عوامل و بازیگران هم یكی بعد از دیگری در شهرهای بزرگ برگزار می‌شوند و برای «ماجرای نیمروز؛ رد خون» هم همین مسیر طی شد تا همین چند روز پیش كه عكس‌های اكران مردمی این فیلم در سینمای... دست به دست چرخید. ظاهر متفاوت بهنوش طباطبایی، بحث اكران عمومی این فیلم را تا همین امروز داغ نگه داشته و همچنان افراد مختلف درباره پوشش و ظاهر این بازیگر اظهارنظر می‌كنند.
واكنش‌های مردمی را می‌توان به سه دسته تقسیم كرد؛ آنهایی كه پوشش و ظاهر این بازیگر را نامتعارف و نامناسب می‌دانند، دسته دومی كه با دسته اول مخالفت می‌كنند و آنها را از قضاوت برحذر می‌دارند و دسته سومی كه به تفاوت پوشش و ظاهر این بازیگر در اكران مردمی فیلم در مشهد و تهران انتقاد دارند.
دسته سوم سوالشان این است كه چرا نوع پوشش این بازیگر در مشهد ساده و متعارف بوده، اما در تهران بسیار متفاوت‌تر از همیشه است؟ این سوال بحث‌های جنجالی و انتقادی در پی داشته و در نهایت طباطبایی در اینستاگرامش به این انتفادها پاسخ داده و با استفاده از ضمیر اول شخص جمع، قضاوت كردن و حكم دادن و مجازات كردن را نكوهش كرده و صلح و آرامش و صفا و صداقت را پیشنهاد داده است.
در بخشی از متنی كه طباطبایی در واكنش به این حاشیه‌ها منتشر كرده، آمده است: باید با خودمان رودربایستی را كنار بگذاریم. وای كه گمشده من و تو امروز همان صلح، آرامش و صفا و صداقت است كه پاك‌ترین جوان‌های این مرز و بوم برایش جان دادند...
نكته اینجاست كه بهنوش طباطبایی پیش از این هم با پوشش و ظاهر نامتعارف، توجه، حساسیت یا انتقادهایی را برانگیخته است. این بازیگر به استفاده از رنگ‌های متنوع و شاد در پوشش شناخته می‌شود، استفاده از كفش‌های قرمز پاشنه‌بلند، عینك رنگی، آستین تزئین‌شده با پر از جمله مواردی است كه درباره ظاهر او سراغ داریم و البته ماجرایی كه بعد از اظهاراتش درباره تبلیغ محصولات یك نشان تولید چرم ایجاد شد.
پوشش این بازیگر یا هر بازیگر دیگری در مراسم اكران مردمی یك فیلم یا هر مراسم دیگری، صرفا می‌تواند نتایجی برای خود بازیگر به‌دنبال داشته باشد كه بعید است در صنعت نه چندان پویای سینمای ایران، مثبت و مفید باشد یا در آینده حرفه‌ای بازیگر نقش تعیین‌كننده‌ای داشته باشد.
همچنین صنعت مد و تولید پوشاك و ملحقات آن نیز هنوز در كشورمان به مرحله و مرتبه‌ای نرسیده كه بتواند از رویدادهای این‌چنینی نفعی ببرد یا اتفاقی را رقم بزند. در نهایت آنچه می‌ماند حرف و نظرهایی در فضای مجازی است كه به فراموشی سپرده می‌شود و جایشان را به توفان بعدی می‌دهد.