اولین‌بار و در سال 83 بود كه دختری به‌نام آمنه بهرامی هدف حمله اسیدپاشی خواستگارش قرار گرفت. خواستگار اسیدپاش، چندبار به آمنه نزدیك شد تا با او صحبت كند، اما او علاقه‌‍‌ای به مجید نداشت و هربار او را از خود می‌راند. آتش‌ كینه و انتقام در وجود مجید شعله می‌كشید و برای التیام زخم‌های روحی‌اش تصمیم گرفت تا كاری كند آمنه جز او به مرد دیگری فكر نكند.  یك روز سرد پاییزی، با ظرفی پر از اسید گوشه‌ای‌كمین‌ كرد و منتظر آمنه ماند. آمنه كه آمد، مجید، او را از پشت صدایش كرد و تا آمنه برگشت، ظرف اسید را روی صورتش خالی‌كرد. وجودش به یكباره تبدیل به گلوله‌ای سوزان از آتش شد كه می‌سوخت و تمامی نداشت.
اسید، دو چشم آمنه را از او گرفت و پوست صورت و دستانش را چنان سوزاند و پیر كرد كه با وجود انجام ده‌ها عمل جراحی، هنوز هم نمی‌توان كوچك‌ترین شباهتی میان چهره فعلی او و عكس‌های قبل از اسیدپاشی پیدا كرد. آن سال‌ها، پرونده آمنه، یكی از جنجالی‌ترین پرونده‌های قضایی ایران بود و سروصدایش حتی به خارج از مرزهای كشور هم رسید. بعد از دوندگی‌های بسیار، آمنه بالاخره موفق شد از قوه قضاییه حكم قصاص و كوری دو چشم مجید را بگیرد. روز قصاص، پزشك آماده اجرای حكم بود. مجید كه می‌دانست به ته خط رسیده است و تا دقایقی دیگر نابینا خواهد شد، به‌شدت گریه كرد. 
آمنه كه تحت تاثیر گریه‌های خواستگار اسیدپاش‌اش قرار گرفته بود، همان‌جا اعلام گذشت كرد و پرونده اولین قصاصی‌كه می‌رفت به مرحله اجرا درآید، بسته شد. بعد از آمنه، خبر اسیدپاشی به دختران اصفهانی در سال 93، تیتر یك رسانه‌های ایران و جهان شد. در این حادثه، مرضیه ابراهیمی و سهیلا جوركش از جمله دخترانی بودند كه توسط موتور سوارانی ناشناس هدف اسیدپاشی قرار گرفتند و با وجود گذشت پنج سال از حادثه و با وجود پیگیری‌های مداوم پلیس اصفهان، متهم یا متهمان اسیدپاش هنوز به دام قانون نیفتاده‌اند.
سردار خانی، رئیس پلیس آگاهی كشور چند روز قبل درباره آخرین وضعیت این پرونده گفت: پرونده اسیدپاشی اصفهان بایگانی نشده و در جریان است. همچنان در حال پیگیری این پرونده‌ها هستیم كه در صورت حصول نتیجه، حتما به سمع و نظر مردم می‌رسد. پلیس آگاهی، پرونده‌های جنایی را كنار نمی‌گذارد و این پرونده‌ها همچنان جریان دارند.
پس از وقوع اسیدپاشی، خبرهایی درباره دستگیری 
دو مظنون در این پرونده منتشر شد كه سردار خانی در این‌باره می‌گوید: پلیس دو نفر را شناسایی كرده و مظنون‌هایی را احضار كرده اما اخیرا فرد جدیدی در این رابطه دستگیر نشده است.
در این سال‌ها به‌جز این قربانیان، زنان و دختران دیگری نیز قربانی‌كینه‌توزی عده‌ای اسیدپاش شدند، اما متهمان هرگز قصاص نشدند.
كشدار شدن پرونده‌های اسیدپاشی و قصاص نشدن مرتكبان و از سوی دیگر تداوم اسیدپاشی، موضوعاتی بود كه روح و روان قربانیان اسیدپاشی و خانواده‌های‌شان را به‌شدت جریحه‌داركرده بود. آن‌قدر كه خرداد امسال، طرح تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه‌دیدگان ناشی از آن در مجلس مطرح شد و در نهایت، نمایندگان كلیات این طرح را با 206 رای موافق، چهار رای مخالف و سه رای ممتنع از 230 نماینده حاضر تصویب كردند كه با تقویت بازدارندگی قانون برای جلوگیری از اقدام به اسید پاشی و ارتكاب این جرم در كشور دنبال می‌شود. براساس این مصوبه، اگركسی به صورت عمدی با پاشیدن اسید یا هر نوع تركیبات شیمیایی دیگر با هر میزان غلظت باعث جنایت بر نفس و عضو شود، در صورت مطالبه از ناحیه مجنی علیه یا ولی دم، حسب مورد با رعایت شرایط مقرر در كتاب قصاص به قصاص نفس یا عضو محكوم می‌شود. در این مصوبه برای معاونت در جرم نیز مجازات تعزیری در نظرگرفته شده است.
با وجود این، آن چنان‌كه از حرف‌های قربانیان اسیدپاشی برمی‌آید، مصوبات مجلس، حركت رو به جلویی نیست و در واقع انگار هیچ پیشرفتی صورت نگرفته است. چون هنوز هم اسید به راحتی خرید و فروش می‌شود، مرتكبان به‌راحتی اسیدپاشی می‌كنند و هیچ حكم قصاصی نیز اجرا نشده است.