تمجید حسین علیزاده از جایگاه مرحوم دهلوی پس از فوت وی
ناجی موسیقی از ابتــذال
حسین دهلوی از هنرمندان پیشكسوت صبح روز گذشته در ۹۲ سالگی دارفانی را وداع گفت. حسین دهلوی در سال ۸۲ بهعنوان چهره ماندگار مورد تجلیل قرار گرفته بود. او بعد از مدتها مبارزه با بیماری در بیمارستان شریعتی تهران درگذشت. به گزارش مهر، سوسن اصلانی تصمیمگیری و اطلاعرسانی درباره مراسم تشییع و ختم این هنرمند را به چند روز آینده و زمان بازگشت فرزندان این هنرمند به كشور موكول كرد. حسین دهلوی هنرمند پیشكسوت موسیقی كه طی سالهای اخیر به بیماری آلزایمر مبتلا بود، از چندی پیش با صلاحدید و تحت نظر خانواده در آسایشگاه بستری شده بود.
این هنرمند پیشكسوت آموزش موسیقی را از پنجسالگی نزد پدرش معزالدین دهلوی از شاگردان مرحوم علیاكبرخان شهنازی نوازنده و ردیفدان نامدار تار و فرزند میرزا حسینقلی آغاز كرد. وی بعد از رها كردن این ساز در ۹ سالگی و به تشویق مادرش به سمت ساز ویولن و آموزش آن نزد پدرش رفت. این هنرمند دوره اول ویولن را نزد پدر فراگرفت و سپس دوره دوم (ردیف راست كوك) را نزد ابوالحسن صبا گذرانید و وارد هنرستان موسیقی شد و از آن پس به فراگیری علمی موسیقی گرایش پیدا كرد.
دهلوی در سال ۳۹ با مدرك آهنگسازی از هنرستان عالی موسیقی فارغالتحصیل شد و در دوره هنرستان با همكاری ابوالحسن صبا اركستر شماره یك هنرهای زیبا را راهاندازی و در همین دوره چند اثر از آثار صبا را برای اركستر تنظیم كرد. پس از درگذشت صبا رهبری این اركستر كه بعدا اركستر صبا نامیده شد به دهلوی واگذار و در همین دوره شاخههای ۲، ۳ و ۴ نیز به آن افزوده شد. این اركسترها از زمان افتتاح تلویزیون ایران به صورت هفتگی به اجرای برنامه پرداختند.
«سبك بال» براساس موتیف كوتاهی ملهم از قطعه قاسمآبادی ساخته ابوالحسن صبا، «كنسرتینو برای سنتور و اركستر» با همكاری مشترك فرامرز پایور، «گفتوگوی دل»، «فروغ عشق»، «به یاد صبا» برگرفته از قطعه «به یاد گذشته»، «چهارمضراب برای ویولن و اركستر»، «نغمه ترك»، اجرای ۱۵ قسمت از اپرای ۲۶ قسمتی «بیژن و منیژه»، «دوئو سنتور در سه گاه»، «شورآفرین در شور برای اركستر»، «چهارنوازی مضرابی در اصفهان»، «سوئیت بیژن و منیژه برای اركستر زهی»، «بیژن و منیژه برای اركستر سمفونیك»، «سرباز برای آواز گروهی و اركستر» از جمله آثار شنیداری و تالیفی این هنرمند در عرصه موسیقی است.
دهلوی در سال ۷۱ اركستر مضرابی را تشكیل داد كه صرفا شامل سازهای مضرابی سنتور، تار، قانون، عود و بم تار (تارباس) بود. یكی از مهمترین آثار حسین دهلوی كتاب «پیوند شعر و موسیقی آوازی» است كه جایزه كتاب سال جمهوری اسلامی در بخش هنر را به خود اختصاص داد. این كتاب حاصل بیش از ۴۰ سال تجربه دهلوی در تلفیق موسیقی با شعر ایرانی است كه به شیوهای علمی و متدیك فرآیند كار را توضیح میدهد.
دهلوی، موسیقی را از ابتذال نجات داد
حسین علیزاده استاد موسیقی هم روز گذشته در آیین اختتامیه اولین جشنواره موسیقی دانشگاهی صبا در تالار وحدت تهران به بیان دیدگاههای خود در رابطه با مرحوم دهلوی پرداخت. به گزارش فارس، این استاد موسیقی با بیان اینكه من احترام خاص و عمیقی نسبت به حسین دهلویقائلم، گفت: حسین دهلوی در سالهایی كه من در هنرستان مشغول به تدریس بودم، مدیر بود؛ مدیری دغدغهمند كه شاگردانش به او احترام و همنسلان و همكارانش او را تكریم میكردند. تمام تاریخ موسیقی ایران مقابل ما مینشستند و آزمون موسیقی و ساز میدادند كه دهلوی مدیر همه آنها بود. در دورانی كه موسیقی حال و احوال خوبی نداشت و به سمت ابتذال گرایش پیدا كرده بود دهلوی تمام توان و عشقش را گذاشت تا به ما موسیقی درست یاد دهد. دهلوی در واقع به خانواده موسیقی جایگاهی داد كه پیش از آن نداشت.
علیزاده بیان كرد: همه اساتید در آن دوران افتخار میكردند كه معلم هنرستان هستند؛ ضمن اینكه هركسی در آن بحران نمیتوانست بهسادگی و آسانی معلم شود، و باید معلم هم در رشته موسیقی صلاحیت صد درصد میداشت و هم از مباحث اخلاقی و آموزش آن آگاه میبود تا میتوانست معلم هنرستان شود.
این هنرمند پیشكسوت آموزش موسیقی را از پنجسالگی نزد پدرش معزالدین دهلوی از شاگردان مرحوم علیاكبرخان شهنازی نوازنده و ردیفدان نامدار تار و فرزند میرزا حسینقلی آغاز كرد. وی بعد از رها كردن این ساز در ۹ سالگی و به تشویق مادرش به سمت ساز ویولن و آموزش آن نزد پدرش رفت. این هنرمند دوره اول ویولن را نزد پدر فراگرفت و سپس دوره دوم (ردیف راست كوك) را نزد ابوالحسن صبا گذرانید و وارد هنرستان موسیقی شد و از آن پس به فراگیری علمی موسیقی گرایش پیدا كرد.
دهلوی در سال ۳۹ با مدرك آهنگسازی از هنرستان عالی موسیقی فارغالتحصیل شد و در دوره هنرستان با همكاری ابوالحسن صبا اركستر شماره یك هنرهای زیبا را راهاندازی و در همین دوره چند اثر از آثار صبا را برای اركستر تنظیم كرد. پس از درگذشت صبا رهبری این اركستر كه بعدا اركستر صبا نامیده شد به دهلوی واگذار و در همین دوره شاخههای ۲، ۳ و ۴ نیز به آن افزوده شد. این اركسترها از زمان افتتاح تلویزیون ایران به صورت هفتگی به اجرای برنامه پرداختند.
«سبك بال» براساس موتیف كوتاهی ملهم از قطعه قاسمآبادی ساخته ابوالحسن صبا، «كنسرتینو برای سنتور و اركستر» با همكاری مشترك فرامرز پایور، «گفتوگوی دل»، «فروغ عشق»، «به یاد صبا» برگرفته از قطعه «به یاد گذشته»، «چهارمضراب برای ویولن و اركستر»، «نغمه ترك»، اجرای ۱۵ قسمت از اپرای ۲۶ قسمتی «بیژن و منیژه»، «دوئو سنتور در سه گاه»، «شورآفرین در شور برای اركستر»، «چهارنوازی مضرابی در اصفهان»، «سوئیت بیژن و منیژه برای اركستر زهی»، «بیژن و منیژه برای اركستر سمفونیك»، «سرباز برای آواز گروهی و اركستر» از جمله آثار شنیداری و تالیفی این هنرمند در عرصه موسیقی است.
دهلوی در سال ۷۱ اركستر مضرابی را تشكیل داد كه صرفا شامل سازهای مضرابی سنتور، تار، قانون، عود و بم تار (تارباس) بود. یكی از مهمترین آثار حسین دهلوی كتاب «پیوند شعر و موسیقی آوازی» است كه جایزه كتاب سال جمهوری اسلامی در بخش هنر را به خود اختصاص داد. این كتاب حاصل بیش از ۴۰ سال تجربه دهلوی در تلفیق موسیقی با شعر ایرانی است كه به شیوهای علمی و متدیك فرآیند كار را توضیح میدهد.
دهلوی، موسیقی را از ابتذال نجات داد
حسین علیزاده استاد موسیقی هم روز گذشته در آیین اختتامیه اولین جشنواره موسیقی دانشگاهی صبا در تالار وحدت تهران به بیان دیدگاههای خود در رابطه با مرحوم دهلوی پرداخت. به گزارش فارس، این استاد موسیقی با بیان اینكه من احترام خاص و عمیقی نسبت به حسین دهلویقائلم، گفت: حسین دهلوی در سالهایی كه من در هنرستان مشغول به تدریس بودم، مدیر بود؛ مدیری دغدغهمند كه شاگردانش به او احترام و همنسلان و همكارانش او را تكریم میكردند. تمام تاریخ موسیقی ایران مقابل ما مینشستند و آزمون موسیقی و ساز میدادند كه دهلوی مدیر همه آنها بود. در دورانی كه موسیقی حال و احوال خوبی نداشت و به سمت ابتذال گرایش پیدا كرده بود دهلوی تمام توان و عشقش را گذاشت تا به ما موسیقی درست یاد دهد. دهلوی در واقع به خانواده موسیقی جایگاهی داد كه پیش از آن نداشت.
علیزاده بیان كرد: همه اساتید در آن دوران افتخار میكردند كه معلم هنرستان هستند؛ ضمن اینكه هركسی در آن بحران نمیتوانست بهسادگی و آسانی معلم شود، و باید معلم هم در رشته موسیقی صلاحیت صد درصد میداشت و هم از مباحث اخلاقی و آموزش آن آگاه میبود تا میتوانست معلم هنرستان شود.