تعابیر زیبای ادبی در متون و سخنرانی‌های علامه حاكی از تسلط ایشان به ادبیات ایران و جهان است. فرزند ایشان درباره رابطه علامه با ادبیات می‌گوید: مرحوم ابوی به كتاب بینوایان ویكتور هوگو و نیز آثار داستایوفسكی علاقه زیادی داشتند و همیشه به ما توصیه می‌كردند رمان‌های مهم دنیا را مطالعه كنیم. ایشان معتقد بودند هر اثری كه به انسان راه درست زندگی كردن را تعلیم بدهد، ارزشمند است و توجه به فرهنگ بشری در آثار همه مردمان دنیا جاری و ساری است.
دنیا هرگز از حجت خدا خالی نیست، چه به صورت پیامبران و ائمه و چه به صورت دانشمندان مذهبی و انسان‌دوست! ایشان هنگام نگارش تفسیر معنوی، بارها به مشتركات فكری مولانا با كسانی چون داستایوفسكی و ویكتور هوگو اشاره می‌كردند. ایشان هنگامی كه كتاب «جبر و اختیار» را می‌نوشتند، به كتابی از ماكس پلانك با عنوان «تصویر جهان در فیزیك جدید» برخوردند و متوجه شدند او 30، 40 سال قبل از ایشان بحث مورد نظر را مطرح كرده است و علامه از آن خبر نداشته‌اند! ایشان غیر از ماكس پلانك، به آلفرد نورث وایتهد استادِ برتراند راسل هم بسیار علاقه داشتند و از كتاب «سرگذشت اندیشه‌ها»ی او -كه آقای عبدالرحیم گواهی آن را به فارسی ترجمه كرده بودند- بسیار یاد می‌كردند.