گرانی بنزین همان‌طور كه تاكنون بازتابی قابل توجه در برنامه‌های گفت‌وگومحور رسانه ملی داشته می‌تواند به صورت كوتاه یا بلند در داستان‌پردازی سریال‌ها و مجموعه‌های نمایشی هم به‌كار گرفته شود.
گرانی بنزین اولین اثرش را بر حمل و نقل می‌گذارد و گرانی حمل و نقل هم اسباب بالا رفتن قیمت كالاها را موجب می‌شود و درنهایت هزینه‌های تولید فیلم و سریال و برنامه‌های تلویزیونی نیز بالا خواهد رفت پس تولیدكنندگان هم از این وضعیت متاثر می‌شوند و چه بهتر كه تلاش كنند برای تولید كمدی یا درام‌های انتقادی برای كنترل این گرانی.
مخاطبان ایرانی، چه اینترنت باشد و چه نه، چه ماهواره باشد و چه نه، قبل‌تر از همه رسانه‌ها چشم‌شان به رادیووتلویزیون خودمان است كه اخبار و تحلیل‌ها را به سمع و بصر مخاطب برسانند. در همین روزهای اخیر هم دیده‌ایم كه شبكه‌های مختلف سیما شرایطی را فراهم كرده‌اند تا كارشناسان و منتقدانی با نگرش‌های مختلف به ماجرای گرانی بنزین حرف‌هایشان را در رسانه ملی بزنند. این مسیر و راهی است كه ادامه‌اش بسیار سودمند است.
درنظر بگیرید اگر رسانه ملی به طور مداوم پیرامون اوضاع اقتصادی جامعه و گرانی‌ كالاهای مختلف گزارش و تحلیل ارائه كند و مقامات را وادار به پاسخگویی كند حتما مهم‌ترین نقش را در جلوگیری از گرانی خواهد داشت و در آن صورت است كه مخاطبان خود را هم توسعه خواهد داد.
نویسندگان و سازندگان سریال‌ها نیز باید به بهترین شكل از ظرفیت این سوژه‌های انتقادی برای داستان‌پردازی استفاده كنند. این‌كه مدام داستان‌های عشق و خواستگاری یا جدایی و فراق را روایت كنند كافیست. باید سازندگان سریال‌ها ایمان بیاورند به این‌كه حرف دل مردم را به سریال‌ها بیاورند. حرف دل مردم را هم نباید طوری دراماتیزه كرد كه اسباب لوث شدن آن را موجب شود بلكه حتی در ساختار كمدی نیز این حرف‌ها را بایستی خیلی ظریف و بامهارت و به‌گونه‌ای كه راهگشا باشد، بیان كرد.