حمیدرضا منایی با انتشار رمان سه جلدی «برج سكوت» نوید تولد یك نگاه و نویسنده تمام عیار را به ادبیات داستانی ایران داد. نویسنده‌ای به شدت جزئی‌نگر؛ البته به درون انسان و زیست او و چیره‌دست در توصیف و پیوند زدن درون و روان او با ظاهری كه با این درون نمود و بروز پیدا می‌كنند.
منایی در نویسندگی به آنچه بن‌مایه‌های فكری و روانی انسان امروزی را شكل می‌دهند، توجه می‌كند و بر همین اساس است كه چارچوب‌های زیستی انسان و آنچه برای او در درون زندگی رخ می‌دهد را محل اعتنا و توجه خود نشان می‌دهد.
مجموعه داستان «طعم گس زندگی» كه مجموعه‌ای از داستان‌های كوتاه منایی است با همین نگاه نوشته شده است و برای مخاطبان او در ذات خود مسیری كه او را مبدل به نویسنده‌ای شش دانگ كرده است به نمایش می‌كشد. این داستان‌ها در خلال سال‌های 1386 و 1387 نوشته شده و نمایشی از طرز فكر و اندیشه او در سال‌های پیش از تألیف «برج سكوت» است.
منایی نویسنده‌ای با دغدغه‌های اجتماعی است. سانتی‌مانتالیزم ادبیات شهری در او راهی باز نكرده است. زبانش نرم و توام با تلخی است. روان و ساده، زاویه دید و شكل طرح موضوعش را پیدا می‌كند و در همه داستان‌هایش بیش از موقعیت داستانی و چفت و بست كردن حوادث به نمایش و شرح مكتوب انسان در چارچوب زیستی معاصرش متمایل است. او از خلال توصیف نمونه‌هایی از زیست انسان در بستر جامعه پیرامونی او سعی دارد تا نمایه‌ای از آنچه انسان در خلال این زیست و زندگی خود را به آن مبتلا كرده است به نمایش بگذارد؛ چیزی كه در نخستین داستان این مجموعه از آن با عنوان از درون گندیده شدن بدون هیچ نشانه‌ای یاد شده است.
آنچه در داستان‌های كوتاه منایی رخ داده است و در نمونه‌ای اعلاتر و پیش از این در «برج سكوت»، حس و ادبیاتی است، برخاسته از نوعی نگاه است كه ادبیات و نویسندگی را صرفا ارضاكننده خواست و درون نویسنده نمی‌داند و از كنار آن سعی دارد درون مخاطبش را تسخیر و آن را به شكلی اساسی به چرخش و بازسازی وادارد. ادبیاتی كه یقین دارد رسالتی بیش از پركردن اوقات فراغت برای خود باید متصور باشد و مخاطبش را به دنبال خود به سمت و سویی می‌كشاند كه زیستی پربارتر و هدفمند در آن برای خود متصور خواهند بود. كتاب نیستان مجموعه داستان «طعم گس زندگی» را در 112 صفحه و با قیمت 20000 تومان منتشر كرده است.