ابرها مرز ندارند...

برگزاری بزرگداشت حاج قاسم در کشورهای مختلف

ابرها مرز ندارند...

«در‌های جهنم روی شیخ‌نشینان خائن خلیج‌فارس باز شد. تمجید از ترامپ و احساس خوشحالی بعد از این جنایت، دوامی نخواهد داشت. آمریكا یك پیروزی موقت كسب كرد، اما سؤال این است كه بعدش چه رخ خواهد داد؟ مطمئن هستم خود آمریكایی‌ها پاسخ این سؤال را نمی‌دانند.» اینها بخش‌هایی از توییت یك روزنامه‌نگار عرب در یمن است. روزنامه‌‎نگاری كه ظاهرا خیلی بیشتر از ایرانی‌ها و مقامات ایرانی، خونش از ترور قاسم سلیمانی به جوش آمده. حمید رزق كه انگار دلش بدجور از این حادثه به درد آمده در توییت دیگری می‌نویسد: «منطقه وارد مرحله جدیدی شده و ساعات آتی سرنوشت‌ساز است. آمریكایی‌ها باید بند و بساط خود را جمع كنند و از عراق بروند. حماقت اخیر آن، پایان حضورش را در منطقه رقم زد. خون‌های پاكی كه در عراق ریخته می‌شود، به آتشفشان‌های خشم تبدیل خواهد شد كه زمین را زیرپای آمریكایی‌ها به لرزه در می‌آورد و تجربه اشغالگران با مقاومت عراق همچنان در یاد پنتاگون هست.» فارغ از آن‌كه تحلیل‌های این روزنامه‌نگار یمنی چقدر به واقعیت نزدیك باشد یا نه اما بیش از هر چیز نشان‌دهنده یك موضوع مهم است:‌ «محبوبیت سردار بزرگ ایرانی در میان غیرایرانیان!» در این گزارش سعی كرده‌ایم با همین رویكرد سری به بعضی كشورها بزنیم. كشورها و مردمی كه به شهادت سلیمانی به چشم شهادت یك «ایرانی» نگاه نمی‌كنند. سلیمانی برای آنها بیش از هر چیز یك مجاهد بزرگ است كه برای اسلام می‌جنگید.

علمای شیعه ایرانی كه چهارصد پانصد سال قبل به شمال شبه‌قاره هند و دامنه كوه‎‌های هیمالیا مهاجرت كردند شاید تصورش را نمی‌كردند كه چند قرن بعد مردم این منطقه در كشمیر با وجود هزاران كیلومتر فاصله با ایران و فلات ایران اما از دوستداران ایران و حاكمیت سیاسی این كشور باشند. مردمی كه نزدیكی و محبت آنها به ایرانیان چیزی شبیه محبتی باشد كه امروز در میان شیعیان لبنان می‌بینیم. شاید همین مساله كافی باشد وقتی بفهمیم اولین واكنش‌ها و اعتراضات مردمی به ترور و شهادت قاسم سلیمانی از مردم همین منطقه باشد. تجمعی كه ظاهرا خیلی هم پرشور و داغ برگزار شده. در پرشور برگزار شدن این مراسم همین بس كه تظاهركنندگان از شدت خشم، پرچم ایالات متحده را هم به آتش كشیدند.
 خشم مردم كارگیل
شهر كارگیل در منطقه كشمیر تحت حاكمیت هند، یكی از شهرهایی بود كه در اعتراض به ترور فرمانده بزرگ ایرانی به خیابان‌ها ریختند. آن‌طور كه همكاران ما در خبرگزاری تسنیم گزارش كرده‌اند، نمازگزاران، فعالان سیاسی و اعضای گروه‌های مذهبی كشمیری در شهر شیعه نشین كارگیل كشمیر پس از اقامه نماز جمعه در اعتراض به ترور سردار قاسم سلیمانی تجمع اعتراض‌آمیز برگزار كرده و سپس پرچم آمریكا را به آتش كشیدند. این وسط جالب است بدانید شعارهایی كه مردم می‌دادند بی‌شباهت به شعارهایی نبود كه این روزها در خیابان‌های ایران هم سر داده می‌شود. معترضان و مردم نمازگزار كشمیری با سر دادن شعارهای مرگ بر آمریكا و مرگ بر اسرائیل با ملت ایران و سایر رزمندگان اسلام اعلام همبستگی كردند.
 مردم بامعرفت همسایه شرقی
اما این همه ماجرا نیست. آنچه در جمعه روز گذشته در خیابان بعضی شهرهای مختلف پاكستان رخ داد نشان داد حاج قاسم فقط در دل میلیون‌ها ایرانی رسوخ نكرده. مردم همسایه جنوب شرقی مرزهای ما هم كه حسابی از اقدام تروریستی آمریكایی‌ها خون‌شان به جوش آمده بود،‌ پلاكارد دست‌شان گرفتند و به خیابان آمدند. آن‌طور كه خبرگزاری جمهوری اسلامی گزارش داده دامنه این تظاهرات و اعتراضات نه تنها به شهر اسلام‌آباد، پایتخت پاكستان هم كشیده شده بلكه مردم لاهور و كراچی هم به خیابان‌ها ریخته‌اند.
 مرگ بر آمریكا
اینجا هم مردم حسابی از خجالت پرچم آمریكا در آمدند و پرچم ایالات متحده را به آتش كشیدند. طبق معمول و آنچه در كارگیل رخ داد، مردم این شهر هم با شعار مرگ بر آمریكا و مرگ بر اسرائیل از این اقدام تروریستی آمریكایی‌‎ها ابراز انزجار كردند. در شهرهای لاهور و كراچی هم مردم روز گذشته در اعتراض به این اقدام تروریستی بعد از نماز جمعه به خیابان ریختند. نكته جالب در شهر كراچی، حضور دانشجویان بود. در این شهر، صدها نفر از فعالان دانشجویی و اعضای گروه‌های اجتماعی در مسجد نور ایمان و همزمان در دانشگاه این شهر دست به تجمع زدند و ترور سردار سلیمانی به دست آمریكا را محكوم كردند.
 بزرگ‌ترین فرمانده مقاومت
ایاز میر، تحلیلگر معروف مسائل سیاسی پاكستان در گفت‌و‌گو با شبكه دنیا نیوز پاكستان، سردار سلیمانی را بزرگ‌ترین فرمانده مقاومت پس از جنگ دوم جهانی خواند و نقش وی را در پاكسازی عراق، سوریه و لبنان از داعش ستود.
وی همچنین با انتقاد از سكوت و عكس‌العمل سرد پاكستان در برابر ترور سردار سلیمانی افزود: یك سمت قاتل است و یك سمت مقتول. پاكستان چگونه دو‌طرف را به خویشتنداری دعوت می‌كند، این اصلا قابل فهم نیست. رهبران گروه‌های سیاسی پاكستان نیز اقدام تروریستی آمریكا را به شدت محكوم كردند، همچنین در رسانه‌های اجتماعی موجی از محكومیت و نفرت از آمریكا و ابراز همدردی با ایران به راه افتاده است و كاربران فیس‌بوك از حذف و بلوكه‌شدن اكانت‌های خود به خاطر گذاشتن تصاویری از سردار سلیمانی خبر دادہ‌اند.
هندی‌ها هم به عزای سلیمانی نشستند
مردم و مسلمانان در جنوب هند هم نتوانستند خشم و ناراحتی خود را از این اقدام آمریكایی‌ها مهار كنند. مسلمانان جنوب این كشور در ایالت بنگلوور پس از ادای نماز جمعه در مسجد عسگری(ع) ‌تجمع كردند و به عزاداری برای شهادت سردار قاسم سلیمانی پرداختند. موضوع آن‌قدر مهم بود كه به اعتراضات مردمی در هند محدود نماند و وزارت خارجه این كشور هم به انتشار بیانیه‌ای نسبت به ترور قاسم سلیمانی واكنش دهد و این اقدام آمریكایی‌ها را در جهت افزایش تنش‌ها در منطقه تفسیر كند.

عزای حاج قاسم در حلب، غزه و بیروت
چند هزار كیلومتر آن طرف‌تر هم در سوریه برای قاسم سلیمانی،‌ مراسم عزا و ختم برپا كرده بودند. مردم شهر حلب، دومین شهر مهم و بزرگ سوریه كه سال‌ها زیر چكمه تكفیری‌ها لگدمال شده بود هم دور هم جمع شده بودند تا از حاج قاسم بگویند و با قرائت قرآن و فاتحه یادی از او بكنند. كسی كه با همت و تلاش‌های او و هم‌رزمانش باعث شد سه سال قبل این شهر از زیر پای اشغالگران تكفیری و سلفی چند ملیتی بیرون آید و به دامان مردم سوریه بازگردد. قدردانی و تشكری كه در پیام تسلیت رئیس‌جمهور سوریه هم خیلی پررنگ بود.
بشار اسد در بخشی از پیام خودش خطاب به آیت‌ا... خامنه‌ای چنین نوشته بود:‌ «یاد شهید سلیمانی در وجدان مردم سوریه كه هرگز ایستادن وی را در كنار ارتش عربی سوریه و دفاع از سوریه علیه تروریسم و حامیان آن از یاد نخواهد برد، جاودان خواهد ماند و نقش‌آفرینی روشن وی در پیروزی‌های متعدد علیه تشكیلات تروریسم از یاد نخواهد رفت.»
به جز اینها، اما مردم و شخصیت‌های لبنانی و فلسطینی در لبنان هم برای تسلیت شهادت سردار سلیمانی در مراسمی كه به همین منظور در سفارت ایران برگزار شده بود حضور یافتند. هرچند بعضی از شخصیت‌های فلسطینی كه در لبنان اقامت دارند در مراسم سفارت ایران حاضر شدند، اما این همه ماجرا نیست. تعدادی از گروه‌های فلسطینی نوار غزه هم روز گذشته با حضور در میدان سرباز گمنام این شهر واقع در مركز غزه به عزای شهادت قاسم سلیمانی نشستند.