كمیسیون فرهنگی مجلس در حالی درصدد تصویب قانونی برای حمایت از فیلمهای ضد آمریكایی است كه یك كارگردان میگوید اگر حمایتها جلب شود فیلمسازان بسیاری وارد عرصه خواهند شد
به خط شدن سربازهای فرهنگی «حاج قاسم»
می نشینیم پای فیلم و با هیجان جاسوس آمریكایی را دنبال میكنیم كه برای نجات وطنش و حفظ منافع كشورش تا پای از دست دادن جانش میرود، ابدا هم نمیآشوبیم كه در موارد بسیاری شخصیت فیلمها مشغول مداخله در امور دیگر كشورها هستند، این گونه است كه سینمای آمریكا تلاش میكند از تمام اعمال كشورش در سطح جهان چهرهای مطلوب بسازد و حتی مردمان كشورهای مورد ظلمش را بنشاند به پای این هیجان كه كاش جاسوس یا فرمانده آمریكایی نجات پیدا كند. این اتفاق مهم و این قلب واقعیت اما باید پاسخی داشته باشد، پاسخی درخور كه اگر نتواند پایش را خیلی از مرزهای ایران هم بیرون بگذارد، باید بتواند تصویری واقع بینانه از آنچه طی اعمال آمریكا در جهان و به خصوص منطقه رخ میدهد، ارائه كند. این نیازی است كه حالا كمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی هم آن را پی گرفته و قصد دارد در قالب یك قانون تصویبش كند؛ قانونی كه قرار است وزارت ارشاد و سایر نهادهای فرهنگی مرتبط با تولید آثار تصویری را بر آن بدارد كه با هم و غم بیشتری از فیلمسازان و هنرمندان حمایت كنند تا ساخت آثار ضد آمریكایی و فیلمهایی با درونمایه مقاومت دوباره مثل چند دهه پیش در كشورمان پررنگ شود.
جمشید جعفرپور، نایبرئیس كمیسیون فرهنگی مجلس به جامجم میگوید: فرهنگ بهترین ابزار برای نشان دادن چهره واقعی آمریكاست. با كمك فرهنگ و بهخصوص سینما و تصویر میتوان نقش پررنگی را كه سیاستمدراران این كشور در ترویج تروریسم، نقض حقوق بشر، ایجاد داعش و سایر جنایتهای در جهان دارند، نشان داد.
او ادامه میدهد: از این رو تصمیم گرفتیم در مجلس قانونی را تصویب كنیم كه طی آن وزارت ارشاد و نهادهایی مثل صدا و سیما و حوزه هنری در تخصیص بودجههای حمایتی خود ابتدا به هنرمندانی اختصاص دهند كه در آثار خود سراغ چنین سوژههایی میروند. حالا هم موضوع را با نمایندگان مطرح كرده و برای تصویب به صحن مجلس پیشنهاد كردهایم.
سینما ابزاری است كه غرب هم خود از آن بسیار استفاده كرده و حتی در تخریب چهره اسلام از آن كمك میگیرد. نایب رئیس كمیسیون فرهنگی مجلس با تاكید بر این نكته میگوید: اگر اولویت دستگاههایی كه در امر فیلمسازی مشغول كار هستند، بر ساخت چنین فیلمهایی قرار گیرد، طبعا شرایط تغییر میكند و زبان و بیان تصویر میتواند واقعیتهای بسیاری را به نمایش بگذارد.
او رقم خاصی را برای این حمایتها اعلام نكرده و میگوید: عدد این حمایتها باید در بودجههای سنواتی بیاید. ما در واقع مجوز میدهیم نهادهای ذی ربط بودجههایی كه برای حمایت دارند را با اولویت كمك به آثار ضد آمریكایی هزینه كنند.
جای خالی
ابومهدی المهندس جلوی دوربین
مفاهیم و مضامینی كه جعفرپور از آنها صحبت میكند، سال هاست در رسانهها بیان شده و با این تاكید روبه رو میشوند كه سینما باید به نشان دادن چهره آمریكا و سیاستهای قلدرانه اش در جهان بپردازد. این در حالی است كه یك كارگردان سینما میگوید روند حمایت از فیلمهای ضدآمریكایی و دارای مضمون مقاومت طی سالهای گذشته مدام كندتر شده و حالا فضا در نهادهای مربوط به گونهای است كه حمایتی از فیلمسازان را به سمت چنین آثاری ببرند. انسیه شاه حسینی، كارگردان سینما حرفها و گلایههای بسیاری دارد. پنج سال است كه این كارگردان فیلمنامه «به كودكان شلیك نكنید» را نوشته اما در تامین بودجه برای آن مشكلاتی داشته كه ساختش را مدام به تعویق انداخته است.
او حرفهای جالبی دارد و از حمایت سردار قاسم سلیمانی و حضور ابومهدیالمهندس در فیلمش حرف میزند. شاهحسینی میگوید: قرار بود شهیدالمهندس در این فیلم بازی كند و حاج قاسم هم فیلمنامه را خوانده و به حشدالشعبی دستخط نوشته بود تا ما را در ساخت این فیلم كه داستانش در عراق میگذرد، یاری و همراهی كنند. آنها هم به ما امكانات میدادند و قرار نبود پول نقد بدهند، بنابراین چون نتوانستم بودجه فیلم را تامین كنم، هنوز ساخته نشده است.
او میافزاید: من پنج سال مدام در حال رفت و آمد به عراق بودم تا این قصه را بنویسم. پنج سال به نوعی آنجا زندگی كردم تا این فیلمنامه نوشته شد و به علت نداشتن حمایت ساخته نشده ماند.
اما آیا شاه حسینی سراغ نهادهای فرهنگی هم رفته و نتوانسته حمایتشان را جلب كند؟ او در پاسخ به این سوال میگوید: بله. سراغ نهادها هم رفته بودم. در بنیاد فارابی به من گفتند وقتی مردم كف خیابان فریاد میزنند نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران، ما نمیتوانیم بودجه بدهیم در عراق فیلم بسازی. مردم نمیگویند چرا بودجه فرهنگی را دادی راجع به عراق فیلم ساخته شود. همچنین گفتند آمریكا به این بدی كه در فیلمنامه ات نوشتی
نیست!
این كارگردان عنوان میكند: اگر مجلس با تصویب چنین قانونی به داد من و دیگر كارگردانهایی كه میخواهند در عرصه مقاومت كار كنند، برسد یعنی حاجقاسم با خونش هم مشغول انجام كار فرهنگی است. اگر كسی از نزدیك ایشان را میشناخت متوجه میشد شخصیتش 70 درصد فرهنگی است و 30 درصد نظامی.
او ادامه میدهد: حالا هم كه نیست، سربازهای نظامی اش راهش را ادامه میدهند و اگر مشكلات كاری ما مرتفع شود، سربازان فرهنگی حاج قاسم هم میتوانند وارد میدان شوند و از نظر فرهنگی مسیرش را ادامه دهند.
شاه حسینی در پایان سخنانش میگوید: من همیشه حسرت جنگیدن به عنوان یك رزمنده داشتم و با خودم میگفتم كاش مرد بودم و به جبهه میرفتم. وقتی هم بحث مدافعان حرم پیش آمد به خدا گلایه كردم كه چرا نمیتوانم به جبهه جنگ بروم، اما وقتی این فیلمنامه را نوشتم گفتم خب حالا یك سرباز فرهنگی میشوم. سربازی كه امیدوارم بتواند فیلمش را بسازد و سرباز فرهنگی حاج قاسم شود. باور كنید خیلیها دوست دارند كار كنند و فقط حمایت لازم دارند.
ما نبودیم!
تلاش هایمان برای صحبت با مسؤولان بنیاد فارابی به جایی نرسید و در نهایت توانستیم با یكی از معاونان بنیاد حرف بزنیم. معاونی كه البته تاكید كرد نامش را نیاوریم، وقتی هم نام كارگردانی را كه با او صحبت كردهایم پرسید، صراحتا پاسخ دادیم دلیلی ندارد منبعمان را قبل از انتشار گزارش معرفی كنیم، آن هم در شرایطی كه هیچ كس از بنیاد با ما حرف نمیزند. در هر صورت معاون ذی ربط گفت به نقل از روابط عمومی بنیاد این طور بنویسیم كه كارگردان مورد نظر یا دچار اشتباه شده یا به هر دلیلی ناراحت است. بنویسیم كه بنیاد فارابی از فیلمهای ضدآمریكایی و آثاری با محور مقاومت استقبال هم میكند و هدف اصلی اش مبارزه و مقابله فرهنگی با استعمار است.
معاون مربوط گفت در صورت لزوم موضعگیری رسمی و پاسخ از سوی علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی اعلام خواهد شد. ما همه را از قول روابط عمومی نوشته ایم دیگر، شما هم بخوانید روابط عمومی. در هر صورت بنیاد فارابی اگر طی روزهای آینده هم پاسخی برای صحبتهای انسیه شاه حسینی داشته باشد، پذیرای توضیحاتش خواهیم بود.