نقش و اثرگذاری تلویزیون در جامعه بسیار مفید است و به‌ویژه در ارتقای فرهنگی اجتماع و خانواده می‌تواند خیلی خیلی فایده داشته باشد.
هر آن كس كه می‌خواهد با تلویزیون كار كند، فارغ از تجربیاتی كه در حیطه‌های دیگر رسانه‌ای داشته قطعا باید به این اثرگذاری فرهنگی واقف باشد.
فرقی نمی‌كند كه با مدیران طرف باشیم یا با تهیه‌كنندگان و بازیگران؛ مهم آن است كه تمام فعالان تلویزیون بدانند كه این رسانه، معیار رسانه‌های ماست و باید آن قدر قوی و باجذبه باشد كه سایر رسانه‌ها هم از آن تاثیر بگیرند.
در تلویزیون باید فضا فراهم شود برای مدیرانی كه روراست هستند و با تحقیق و پژوهش قوی به‌دنبال كشف حفره‌های سازمان و تلاش برای رفع این حفره‌ها هستند.
مدیرانی كه نبض زمانه را درك كرده‌اند و با رعایت همه جوانب، برنامه‌های خود را برای زیرمجموعه‌ها می‌چینند قطعا موفق‌تر از مدیران بی‌توجه به پژوهش هستند.
برنامه‌سازان و سریال‌سازان تلویزیونی هم باید حتما با پژوهش و تحقیق كافی دست به تولید بزنند تا خطاهای احتمالی تولید به حداقل برسد و محصولاتی تولید شود كه مخاطب را از همان اوان پخش جذب كند نه این‌كه ابتدا یك فصل تولید شود و تازه بخواهند با رفع مشكلات، مسیر را اصلاح كنند.
زمانی است كه مدیریت صدا و سیما و برنامه‌سازهایی كه در این رسانه كار می‌كنند با علم و آگاهی، برنامه‌هایشان را هدفمند می‌سازند و در این شرایط مطمئنا كیفیت تولید بالاتر می‌رود.
خودم به‌عنوان یك عضو كوچك از سریال‌های تلویزیونی، قبل از درگیری در تولید، كلی تحقیق می‌كنم تا مطلع شوم كه شخصیت پیشنهادی تا چه حد ملموس و اثرگذار نگاشته شده و حتی با حركت در میان مردم كوچه و بازار می‌كوشم مابه‌ازای واقعی شخصیت را پیدا كنم بلكه بهترین نتیجه حاصل شود.