موسسه نسیم صبح رویش از سال 94 و در قالب سازمان مردم‌نهاد كارش را شروع كرده كه نقش اجتماعی خودش را در ایجاد فرصت برابر آموزشی برای كودكان كار و در معرض آسیب‌های اجتماعی دیده است.
این موسسه با تاسیس مدارس ویژه كودكان در معرض آسیب‌های اجتماعی و بازمانده از تحصیل در مناطق آسیب‌خیز كشور ایران، به مدرسه مثل نهادی نگاه می‌كند كه بهبود شرایط خانواده و محله را در اولویت قرار می‌دهد.
مثلا واحد صبح رویش با بهره‌گیری از نیروهای متخصص خود، برنامه ویژه‌ای را با هدف پیشگیری، مداخله در آسیب‌ها، درمان و ارتقای سلامت روان دانش‌آموزان دنبال می‌كند؛ یا واحد مددكاری صبح رویش به مسائل و مشكلات محیط پیرامونی كودكان كار در محل زندگی، محل كار، خانواده، اطرافیان و تمام ارتباطات آنها می‌پردازد.
فعالیت مددكاران صبح رویش به گونه‌ای است كه در ساعات آموزشی مدرسه در كنار كودكان و در ارتباط مستقیم با آنها حضور فعال دارند و در زمان حضور نداشتن كودكان در مدرسه (كار یا فراغت) با بهره‌گیری از توان و تجربه خود و اطلاعات به دست آمده و ثبت شده در پرونده‌های مددكاری، به حمایت مستقیم در محل كار یا زندگی آنها می‌پردازند.
مثلا جالب است درباره صف‌ در مدرسه صبح رویش بدانید. از آنجا كه صف‌های رایج در مدارس كه كودكان در كلاس‌های جداگانه به ترتیب قد و پشت سر هم می‌ایستند، خود عامل ایجاد تقابل، رقابت و مقایسه و حتی نبود برابری خواهد بود اما صف مدرسه صبح رویش به حالت مارپیچ طراحی شده است. به طوری كه كودكان در كنار هم و دست به دست هم تمرین وحدت و دوستی و رفاقت می‌كنند.
در واقع این مدرسه فرآیندهای رفتاری خود را به گونه‌ای تنظیم كرده كه كودكان نه‌تنها آمدن به مدرسه را بی‌علاقه و از روی اجبار انجام ندهند كه حتی به مدرسه علاقه و اشتیاق زیادی داشته باشند. با این وجود، هرچند كودكان صبح رویش، خود در معرض آسیب و فقر مادی هستند، اما یكی از برنامه‌های اساسی صبح رویش كه به همراه كودكان انجام می‌شود، فعالیت دانش‌آموزان در جایگاه نیكوكاری است.
در واقع رویكرد تربیتی صبح رویش به گونه‌ای است كه می‌كوشد تا عزت نفس را در كودكان كار احیا كند. با همه اینها می‌توانیم صبح رویشی‌ها را در این راهی كه قدم گذاشته‌اند یاری كنیم.