مسجدی است به زیبایی همه مسجدجامع‌های تاریخی کشورمان؛ با ایوانی زیبا، صحن و سرایی باز و دلگشا، با در و پنجره‌های چوبی مشبک، دو گلدسته و یک گنبد فیروزه‌ای با کاشی‌های زیبا و چشم‌نواز. از آن مسجدها که هنگام غروب آفتاب، چون نگینی زیبا در نور طلایی خورشید می‌درخشد و منظر کوهستان سرسبز پشت‌سرش، بر عزت و شکوه آن افزوده؛ ​اصلا شما بخوانید مسجدجامع گلشن گرگان؛ مسجدی بازمانده از شاهکارهای معماری صفویان و مرمت‌شده به دست قاجاری‌ها در چهارراه میدان شهر گرگان، در چهارمین گلشن از خیابان شهید رجایی.  این مسجدجامع که به‌خاطر قدمت و زیبایی، در سال 50 به فهرست آثار ملی راه ‌پیدا کرد اما یک تفاوت مهم و معنادار با همه مسجد‌جامع‌های کشور و حتی همه مساجد غیرجامع و کوچک و بزرگ دیگر دارد، و آن روحی است که در آن دمیده شده؛ روحی که حاصل فعالیت‌های فرهنگی، مذهبی و اجتماعی است. این‌دست فعالیت‌ها شاید کم‌وبیش در برخی مساجد دیگر کشور هم دیده‌شود، اما در مسجدجامع گلشن گرگان رنگ‌وبو و حال‌وهوای دیگری دارد؛ فراگیری بیشتری دارد؛ جامعیت بهتری دارد، و همه اینها را مدیون بچه‌مسجدی‌های مشتاق و معتقد و پای کار و مدیر فرهنگی دلسوزش است؛ گروهی که با همفکری و همکاری و مجاهدت و راه‌اندازی پویش‌های سه‌گانه، ماه مبارک رمضان را برای ساکنان شهرستان گرگان خاطره‌انگیز و ماندگار کردند. جواد طبرسا، مدیر کانون فرهنگی مسجد گلشن برای ما از این پویش‌های رمضانی می‌گوید و فعالیت‌های جنبی مسجد که آن را سرآمد و الگوی سایر مساجد گلستان و استان‌های همجوار کرده‌است.
برکت ببارد به این پویش‌ها
پویش «نان‌مهربانی»، «توشه‌مهربانی» و «سفره‌مهربانی» همان پویش‌هایی است که طرح اولیه‌اش از ذهن یکی از بچه‌های مسجد تراوش می‌کند و با همفکری بقیه سروشکل‌می‌گیرد و می‌شود یک ایده کامل و قابل اجرا؛ می‌شود پویش‌هایی که حال‌وهوای مسجد و محلات اطراف آن و بالاخص محلات محروم حاشیه‌شهر و روستاهای اطراف را دگرگون‌کرده و طبرسا درباره‌شان به ما می‌گوید: در پویش نان‌مهربانی صد نانوایی در صد نقطه از شهرستان گرگان را فعال کردیم تا جمعا روزی 14هزار قرص نان بپزند و در میان نیازمندان توزیع‌کنند؛ طرحی که با تشویق و حمایت مالی و معنوی آیت‌ا... نورمفیدی، امام‌جماعت مسجد جامع گلشن، نماینده ولی فقیه در استان گلستان و امام‌جمعه گرگان، در کل ماه مبارک رمضان اجرایی شد.  «توشه‌مهربانی»، دومین پویش و شامل تهیه و توزیع 1500 بسته ارزاق است که به‌تدریج میان نیازمندان شهرستان توزیع شد.  و اما «سفره‌مهربانی»، پویش پخت و توزیع افطار است. اجرای این پویش یعنی پیچیدن عطر دلنواز برنج مرغوب محلی هر روز عصر اول در حیاط و آشپزخانه مسجد و بعد هم کوچه‌ها و خیابان‌های منتهی به مسجد گلشن. عطری که از مسجد برمی‌خاست و تا اذان مغرب از ماذنه‌ها به گوش برسد، می‌رسید به محلات پایین‌شهر و روستاهای کم‌برخوردار؛ هر افطار هزار پرس.
مسجد مجازی گلشنی‌ها
فعالیت مسجد گلشن اما فقط به پویش‌های مهربانی‌اش نبود، گلشنی‌ها با فعالیت‌های مجازیِ فرهنگی‌شان هم در ماه مبارک رمضان گل کاشتند. آنها یک مسجد مجازی راه‌اندازی کردند.  جواد طبرسا، مدیر کانون فرهنگی مسجد گلشن درباره این بخش از فعالیت‌های مسجد به جام‌جم می‌گوید: مسجد مجازی ما کارش را از اذان مغرب با اذان‌گویی یکی از مکبرهای جوان و مشتاق آغاز می‌کرد و با چند برنامه در ساعات پایانی شب به پایان می‌رساند. برنامه‌های این ساعت از شب، شامل تلاوت قرآن، مناجات‌خوانی و گفت‌و‌گوی ویژه با مهمانان بود؛ مهمانانی که معمولا از خیرین و نیروهای جهادی و کادر درمان بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شهر انتخاب می‌شدند که طی چند ماه گذشته در عرصه مقابله با کرونا حسابی فعال بوده‌اند و حضور در برنامه می‌تواند به منزله معرفی و تشویق و قدردانی از آنها باشد.   همه این برنامه‌ها به‌صورت لایو (زنده) از صفحه اینستاگرام مسجد پخش می‌شد و بچه‌های گلشن برای اجرای آنها یک استودیو برپا کرده بودند. این برنامه که همه 20 دختر و پسر مسجدی مومن و مشتاق را از عصر پای کار می‌آورد و تا پاسی از شب درگیر می‌کرد، تحسین رئیس سازمان تبلیغات اسلامی گلستان را هم به دنبال داشت تا به آنها بگوید کار شما نه‌تنها در سطح استان که در سطح کشور بی‌نظیر و ممتاز است.  این تحسین و تقدیر پربیراه هم نیست، چراکه گلشنی‌ها توانسته‌اند با راه‌اندازی پویش‌های سه‌گانه، عطر مهربانی را در سطح شهرستان منتشر کنند و با دعوت از اقشار مختلف به بخش مهمان ویژه‌شان، پای شیعه و سنی و فارس و کرد و ترکمن و زن و مرد و پیر و جوان و روحانی و غیرروحانی و فرزندان و خانواده‌های شهدا و ایثارگر را به برنامه و مسجد باز کنند و همه را در این فعالیت معنوی فرهنگی سهیم و شریک سازند.