اعتبار بازیگری
آقای محمدعلی کشاورز برایم از معدود بازیگران بسیار شاخص بود. فکر کنم نه برای من بلکه برای خیلیها اینطور بود و هم بین همکاران و هم میان مردم جایگاه ویژهای داشت. او جزو چند بازیگر قدیمی و پیشکسوتی بود که به بازیگری اعتبار بخشید. این بازیگران بزرگ، باشخصیت و سالم زندگی کردند و محبوبیت زیادی هم داشتند.
سال 62 یا 63 جزو بازیگرانی بودم که در تمرینات نمایش گالیله به کارگردانی آقای حمید سمندریان حضور داشتم. این یکی از دفعاتی بود که آقای سمندریان میخواست نمایش گالیله را کار کند و آن را روی صحنه ببرد.
آقای کشاورز نقش گالیله را داشتند. چقدر هم این شخصیت را قابل باور بازی میکردند. من قبلا همکاری درخشان دیگری از آقایان سمندریان و کشاورز در نمایش مرغ دریایی دیده بودم که آقای کشاورز نقش دکتر دورن را به شکل بسیار دیدنی و جذاب بازی میکردند.
آقای کشاورز همانقدر که در این نمایشها نقشهای غیرایرانی را خیلی خوب و قابل باور بازی میکرد، در فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی هم در نقشهای ایرانی حضور درخشانی داشت، بهخصوص در کارهای زندهیاد علی حاتمی.
او از جمله بازیگرانی بود که چه در نقشهای ایرانی و چه نقشهای خارجی، همان آدمی بود که شما به عنوان تماشاگر انتظار داشتید. این مساله حتی در میان بسیاری از بازیگران خوب ما هم چندان دیده نمیشود، یعنی شما بعضی از بازیگران برجسته را میبینید که نقشهای ایرانی را خیلی بهتر بازی میکنند و در این نقشها قابل قبولتر هستند تا در نقش کاراکترهای خارجی.
درگذشت آقای کشاورز برایم مایه تاسف شد، چون همیشه او را از جهت جسمی مرد قدرتمندی میدانستم. سالها پیش که با هم کار میکردیم، هیچ وقت تصور مرگ را درباره ایشان نداشتم. فارغ از این، من همیشه به بازیگران برجستهای چون آقای کشاورز نگاه میکردم، این که آدم چطور میتواند در کار و حرفه خودش و بین همکاران موفق و در میان مردم هم محبوب و دوستداشتنی باشد. آدم باید یاد بگیرد و اگر توانست به راه چنین افراد بزرگی ادامه دهد.
در سریال پدرسالار ما یک خانواده بودیم. طی همه این سالها وقتی در خیابان راه میرفتم، برخی از من میپرسیدند حال آقای کشاورز چطور است. نه تنها خودمان در یک خانواده بودیم، بلکه مردم هم چنین تصوری داشتند که انگار من پسر واقعی آقای کشاورز
هستم. به هرحــال برای بازماندگان آقای کشـــاورز آرزوی صبــر میکنــم و به همـــه همکـــاران هم تسلیت میگویم.