« دوست داشته شدن بزرگترین عنوانی است که یک مربی می‌تواند به دست بیاورد، حتی بالاتر از قهرمانی در لیگ جزیره یا لیگ قهرمانان. من می‌دانم که مارچلو  بیش از هر مربی دیگری در دنیا، این ویژگی را به همراه خودش دارد. خوب می‌دانم که مردم چطور در بیلبائو او را دوست دارند و در شیلی هم یک اسطوره به تمام معناست». این حرف‌های پپ گواردیولا است که در توصیف مارچلو بیلسا، مربی آرژانتینی لیدز یونایتد به کار می‌برد. مطمئنا باید در کنار بیلبائو و شیلی، نام الندرود را هم به جاهایی اضافه کنیم که مردمش بیلسا را عاشقانه دوست دارند. دلیل دوست داشتن لیدزی‌ها هم کاملا منطقی است زیرا این مربی 64‌ساله توانسته این تیم را علاوه بر قهرمانی در چمپیونشیپ ( لیگ دسته اول فوتبال انگلیس )  بعد از 16 سال، بار دیگر به سطح اول فوتبال انگلیس برگرداند.
 شیوه متفاوت مربیگری
برای آن‌که بدانیم بیلسا چه راه دشواری را طی کرد، باید به تابستان 2018 و بوئنوس‌آیرس برویم که آندره‌  رادریزانی، مالک لیدز با این مربی جلسه‌ گذاشت تا هدایت تیمش را به او بسپارد. گفته می‌شود بیلسا قبل از امضای رسمی قرارداد درخواست‌هایی از رادریزانی داشت که پس از برآورده شدن راضی به رفتن به این تیم شد. او از آندره‌ خواست تغییراتی در زمین تمرین تیمش انجام دهد. او درخواست کرد چند تخت خواب به زمین تمرین اضافه شود تا بازیکنان در فاصله بین جلسات تمرینی، فرصت و محل مناسب برای استراحت کافی داشته باشند. همچنین او خواستار اضافه شدن میز بیلیارد و چند دستگاه پلی‌استیشن شد تا از فشار و استرس بازیکنان را دور کند. محل اقامت بیلسا هم با بسیاری از مربیان فرق داشت. او ابتدا در یک هتل در همان منطقه ساکن شد اما خیلی زود از آنجا نقل مکان کرد زیرا اصلا دوست نداشت هزینه نامتعارفی به باشگاه تحمیل کند. او که با قراردادی به ارزش سالانه 6 میلیون پوند به لیدز پیوست، به آپارتمانی نقل مکان کرد که در بالای یک مغازه بود و یک اتاق بیشتر نداشت. فاصله خانه جدید بیلسا تا محل تمرین حدود 40 دقیقه بود اما او هر روز این مسیر را در حالی با پای پیاده طی می‌کرد که یک لباس ساده با آرم لیدز رویش نقش بسته پوشیده و چند عدد کاغذ A4 در دستش بود. علاوه بر این، کافه‌ها و رستوران‌های محلی به پاتوق همیشگی بیلسا تبدیل شد و طرفداران لیدز خیلی راحت با او معاشرت می‌کردند.
وقتی هم از او در مورد این رفتارش پرسیده می‌شد، می‌گفت: «بسیاری از بخش‌های این منطقه شکل محلی خود را حفظ کرده و من هم عاشق این فضاها هستم».  
 یک مسیر سخت
سال گذشته در همین روزها، طرفداران لیدز در حال گذراندن روزهایی تلخ بودند. تیم‌شان در یک قدمی صعود مقابل دربی‌کانتی شکست خورد و نتوانست به لیگ‌برتر صعود کند. شاید اگر مربی دیگری به‌جز بیلسا بالا سر این تیم بود، لیدز نمی‌توانست امسال به لیگ‌برتر بیاید. او انتخاب‌ها و تصمیم‌هایی گرفت که حالا صحیح‌بودن‌شان به خوبی ثابت شده است. لیدز از هفت بازی ابتدایی توانست 16 امتیاز به دست آورد و به قدری یک تیم با‌ثبات بود که تا اواسط نوامبر از رده دوم پایین‌تر نیامد.  تابستان گذشته وقتی پونتوس جانسون، مدافع وسط لیدز این تیم را ترک کرد و به برنتفورد رفت، خیلی‌ها نگران خط دفاعی این تیم بودند. اما بیلسا برای این پست یک جوان 21 ساله و ناشناس به نام بن وایت را به صورت قرضی از برایتون گرفت. تجربه سال نخست به بیلسا نشان داد که تیمش در برخی مواقع لیگ در خط حمله ضعف دارد؛ به همین دلیل هلدر کاستا پرتغالی را
از وولورهمپتون به خدمت گرفت.
از طرف دیگر، بیلسا می‌دانست برای تقویت تیمش نمی‌تواند زیاد پول خرج کند. بر همین اساس او تمام تلاشش را معطوف بازیکنان موجود تیمش کرد و به زعم بسیاری از کارشناسان، بازیکنان لیدز زیر نظر بیلسا پیشرفت قابل توجهی داشتند. لیام کوپر، کاپیتان لیدز در چند جمله ساده نشان داد که بیلسا چه تاثیری روی بازیکنان داشته است: وقتی با لیدز قرارداد امضا کردم، وزنم 93 کیلو بود اما الان حدود 80 کیلو هستم. بیلسا در کنار آمادگی جسمانی، همه ما را به ثبات ذهنی رساند که قبلا برایم غیر قابل باور بود.