خیلی از ما عاشق ماشین و موتورسواری هستیم اما جایی برای خالی‌کردن هیجان‌مان نداریم. حالا اما دو سالی می‌شود که شبکه نسیم و مسابقه دست‌فرمون بستری را ایجاد کرده‌اند برای جوانانی که می‌خواهند در محیطی امن این هیجانات خود را تخلیه کنند. اتفاقی که با استقبال مخاطبان هم روبه‌رو شده است.

مسعود صنم، کارگردان فصل اول و دوم دست فرمون درباره تغییراتی که در فصل جدید پیدا کرده به جام‌جم می‌گوید: فصل دوم هم مثل قبل در 52 قسمت تولید می‌شود که حدودا دو ماه دیگر به پایان خواهد رسید. برای صحبت از فصل سوم هم خیلی زود است، اما همانطور که می‌دانید رقابت موتورسواران و آرسی را هم به مسابقه اضافه کرده‌ایم. ضمن این‌که مسیر پیست ما در فصل اول مارپیچ بود و برای فصل دوم کل 12000 متر را آسفالت کردیم. در سری قبل شرکت‌کننده‌ها به‌تنهایی وارد پیست می‌شدند. من از اواسط برنامه قبل به این فکر بودم که پیست آینه‌ای باشد و شرکت‌کننده‌ها با هم وارد پیست شوند و مسابقه بدهند. کاری که حتی در فدراسیون‌های ایران هم تاکنون اجرا نشده بود. این موضوع باعث شد هیجان برای شرکت‌کننده‌ها و بیننده‌ها بیشتر شود. چون در تصاویر و تدوین مدام می‌بینند کدام شرکت‌کننده جلوتر یا عقب‌تر از دیگری است. تغییر دیگر این که در فصل اول 80 شرکت‌کننده داشتیم و در این فصل از 12000 نفری که ثبت‌نام کرده بودند، 1500 نفر مقابل داورها گزینش‌شده و 400 نفر وارد مسابقه شدند.
رقابت توان‌یاب‌ها
اتفاقا یکی از ویژگی‌های مسابقه ما حضور خانم‌ها در این رقابت است. اما تعدادی از آنها در راستی آزمایی حذف شدند. به این خاطر که سعی کردیم در فصل جدید رقابت سخت‌تری داشته باشیم و آدم‌های حرفه‌ای‌تری وارد مسابقه شوند. در بخش آرسی هم دوست داشتیم خانم‌ها حضور داشته باشند. اما این اتفاق نیفتاد. از آنجا که در پی جذب مخاطبان بیشتری بودیم، بخش موتور سواری و آرسی را هم به اتومبیلرانی اضافه کردیم. اتفاقا در فضای مجازی هم درخواست‌های بسیاری داریم که آرسی‌ها را از کجا می‌توان خرید و بیشتر مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. اتفاق عجیبی که افتاده این که کودکان و نوجوانان هم به جمع مخاطبان ما افزوده شده‌اند. نکته مهم‌تر این‌که توان‌یاب‌ها نیز به عنوان شرکت‌کننده در برنامه حضور پیدا کردند و در یک سری از مرحله‌ها با همدیگر و در مراحل بالاتر با آدم‌های معمولی رقابت کرده و آنها را بردند که برای مخاطب جذابیت دارد. قصد داریم در فینال هم از این دوستان تقدیر کنیم.
به خاطر کرونا بخش تماشاچی‌ها را در استودیو حذف کردیم. ضمن این‌که در این فصل مهمان بازیگر هم نداریم. البته خیلی از دوستان تماس گرفتند و علاقه‌مند به حضور در فصل دوم هم بودند، اما ترجیح دادیم در یک ویژه برنامه از حضورشان استفاده کنیم. گرچه مهمان‌های افتخاری از جمله دو خلبان و دو آتش را‌نشان در برنامه داشتیم.
راننده تریلی که به قصد برد آمده
دوستانی وارد این برنامه می‌شوند که خودشان می‌گفتند ما در خیابان این کارها را می‌کردیم. اما وقتی آمدیم و فهمیدیم که باید این حرکات را فقط در پیست انجام بدهیم، دیگر در خیابان این حرکات را در رانندگی انجام نمی‌دهیم. حتی ما شرکت‌کننده‌ای را در برنامه داریم که راننده تریلی است و به قدری از فصل اول خوشش آمد که در مسابقات شرکت کرده و در پی قهرمانی است. ما در فصل قبل حتی ماشین هم در اختیار شرکت‌کننده‌هایی که اتومبیل نداشتند، قرار می‌دادیم. اما این بار این کار را نکردیم و بچه‌ها سعی کردند روی ماشین خودشان کار کرده و با مربی‌ها مشورت می‌کنند تا برای مسابقه قوی‌تر شوند. گرچه در این مسابقه دست فرمون حرف اول را می‌زند و حتی مدل ماشین باعث برد  یا باخت نمی‌شود.
اتومبیلرانی ورزش پولدارها نیست
بچه‌هایی که بیننده این برنامه هستند، بیشتر با رقابت R‌Cها ارتباط برقرار کرده‌اند و برای ما در فضای مجازی فیلم‌هایشان را می‌فرستند که خودشان مسیر را چیده‌اند و با ماشین‌های آرسی کار می‌کنند. البته یکی از ویژگی‌های این برنامه این است که هر کسی با هر اتومبیلی می‌تواند در این رقابت شرکت کند و برنده باشد و لزومی ندارد حتما با اتومبیل مدل بالا و به اصطلاح لاکچری وارد مسابقه شود. چون این تفکر در گذشته وجود داشت که اتومبیلرانی رقابت بچه پولدارهاست، اما شبکه نسیم این شرایط را مهیا کرد که هر کسی که گواهینامه و مهارت در رانندگی دارد، بتواند به آن ورود کند.
استودیو شماره 2 در پیست
در فصل دوم از نورپردازی جذاب تر و بیشتری استفاده کردیم. مثل فصل گذشته با دوربین‌های بسیاری کار می‌کنیم با این تفاوت که در فصل دوم کات کمتری داریم و از لانگ‌شات بیشتر استفاده می‌کنیم. ضمن این‌که استودیو شماره دو در بخشی از پیست زدیم. به طوری که کارشناس و مجری از آن بالا به پیست احاطه دارند و برای نخستین بار در ایران این اتفاق افتاده. ما از دوستان و همکاران حرفه‌ای برای این برنامه دعوت به همکاری کردیم تا برنامه را طبق استانداردهای جهانی بسازیم. السا فیروزآذر گاراژ را برایمان طراحی کرد و دوستان حرفه‌ای دیگری نیز در بخش فنی و نورپردازی و تصویر و دکور با ما همکاری می‌کنند.
دست فرمون روی آب!
من برای فصل‌های بعدی هم در ذهنم برنامه‌ها و طرح‌های مختلفی دارم. از جمله آفرود در مناطق آزاد و یا حتی در همین لوکیشن  یا این‌که دست فرمون را می‌توانیم روی آب هم تست کنیم. حتی موتور کراس را هم می‌توانیم وارد رقابت‌ها کنیم. در کل فکرهای زیادی برای این برنامه دارم که به هر حال به بودجه و برنامه‌ریزی هم نیاز دارد. بنابراین تا جایی که از ما تولید این برنامه را بخواهند، سوژه داریم. برنامه‌سازی هوشمندی می‌خواهد. همه چیز در یک استودیو نمی‌گنجد. من بچه تلویزیون هستم و دغدغه آن را دارم.
تفتی کاملا شبکه نسیمی است
کامران تفتی در فصل قبل مهمان ما بود و خیلی از این اتمسفر خوشش آمده بود و کلی با هم گپ زدیم. او کاملا شبکه نسیمی است و برنامه «وقتشه» را کاملا او اجرا کرد که فکر می‌کنم نزدیک به 300 قسمت بود. بنابراین زمانی که ما با آقای دیرباز سر مسائلی به توافق نرسیدیم، چند گزینه داشتیم که در نهایت به کامران تفتی رسیدیم و خیلی سریع هم با همدیگر ارتباط گرفتیم و او هم اجرای برنامه را پذیرفت. از اجرایش خیلی راضی هستم. چون خوش انرژی است و وقت می‌گذارد و با بچه‌ها ارتباط خوبی دارد و نگاه از بالا به پایین به کسی ندارد. برای بچه‌ها هم این ویژگی جذاب است.
برخورد موتورسوار با دکور
خوشبختانه تاکنون با مشکل جدی و سانحه‌ای روبه‌رو نبودیم. البته چند وقت پیش در بخش رقابت موتورسوارها یکی از آنها نتوانست خودش را کنترل کند و با دکور برخورد کرد که خوشبختانه با مشکل جدی مواجه نشد. کلی اتفاق در بخش فنی داشتیم مثل این‌که گیربکس خرد شده یا مشکلاتی از این نوع که باعث خسارت به بدنه اتومبیل  یا موتور شده. می‌توانم بگویم بچه‌ها به قدری پیست را خوب می‌چینند که تا می‌توانند جلوی خطر را می‌گیرند. شرکت‌کننده‌ها هم حرفه‌ای و نگاه جدی‌تری به این رقابت دارند و با مهارت وارد مسابقه می‌شوند.
دنبال ایده‌های جذاب  باشیم
چقدر خوب است که همکاران ما از تنبلی خارج شوند و طرح‌هایی بدهند که برای مردم جذابیت داشته و ایده‌های جدیدی باشد. به نظرم موضوعات بسیاری برای کارکردن و برنامه ساختن وجود دارد. البته می‌دانم که نیاز به بودجه دارد، اما می‌توان هماهنگ و از این مشکل عبور کرد. مهم ایده‌پردازی و ارائه طرح‌های نو است که برای مخاطب جذاب باشد. البته برنامه‌ای داریم که مجری می‌گوید سلام و خداحافظ اما بودجه بیشتری از برنامه ما دارد. این در حالی است که ما هیچ نمونه‌ای از دست فرمون نداشتیم که از روی آن بسازیم و سه سال روی طرحمان کار کردیم و یک برنامه جدید را از اول ساختیم. البته ما هیچ ادعایی نداریم. فقط در تلاشیم تا مردم راضی و برنامه را دوست داشته باشند. ما برخلاف بعضی از برنامه‌ها هزینه‌ای برای وایرال شدن در فضای مجازی نمی‌کنیم. خود شرکت‌کننده‌ها و مردم هستند که به ما و برنامه لطف دارند.

حامد تهرانی را بیشتر به عنوان بازیگر کمدی می‌شناسیم، اما او در این مسابقه پشت صحنه‌های جذاب را تبدیل به مستند می‌کند که با عنوان «مثبت دست فرمون» آخر هر هفته پخش می‌شود. وی دراین‌باره به جام‌جم گفت: من سعی می‌کنم از نگاه دیگری دست فرمون را به بیننده‌ها نشان بدهم که برایشان جذاب باشد. هم پشت صحنه است و هم دوربین مخفی داریم که گاهی تا مرز شوک به آنها وارد شده و هم با همراهان شرکت‌کننده‌ها شوخی می‌کنیم.
وی ادامه داد: از آنجا که مسابقه جدی است، سعی می‌کنیم با این بخش از دست فرمون حال خوب را به بچه‌ها منتقل کنیم. با این کار فکر می‌کنم بچه‌ها بیشتر احساس راحتی می‌کنند و از استرس‌شان کم می‌شود. بنابراین سعی کردم پل ارتباطی خوبی بین بچه‌ها و مسابقه باشم، به‌خصوص برای بچه‌هایی که از شهرستان می‌آیند.
تهرانی همچنین افزود: به نظرم هیجان مسابقه خیلی بیشتر از فصل قبل شده و نگاه شرکت‌کننده‌ها هم به این رقابت جدی‌تر شده است. چون برای مسابقه زمان می‌گذارند و کیلومترها طی کرده و ماشین خودشان را به این برنامه می‌آورند. می‌توانم بگویم ما در این برنامه اشک‌ها و لبخندهای بسیاری را دیدیم. فکر نمی‌کردم برنامه تا این حد پرهیجان باشد. اما از زمانی که پیست آینه‌ای شده، هیجان مسابقه هم بالاتر رفته. از همه مهم‌تر این‌که من هم خیلی چیزها را در رانندگی از این برنامه یاد گرفتم. اتفاقا وارد پیست هم شدم و خودم را محک زدم.
این بازیگر و کارگردان تاکید کرد: قصد دارم مسابقه‌ای در مراحل بعدی طراحی کنم و عوامل را به رقابت با یکدیگر تشویق کنم تا ببینم کدام‌یک دست فرمون بهتری دارند.
وی در پایان نیز گفت: خوشبختانه استقبال مخاطبان از دو فصل این مسابقه بی‌نظیر بوده، چون نزدیک به 12هزار نفر متقاضی شرکت در فصل دوم مسابقه بودند که توانستیم در این زمینه در تلویزیون رکورددار باشیم. من به شخصه در فضای مجازی یا در اماکن عمومی بازخوردهای خوبی از مخاطبان این برنامه می‌گیرم که نشان‌دهنده علاقه مردم به این برنامه است. به نظرم دست فرمون اتفاق خیلی خوبی برای تلویزیون و مخاطبانش بود.


Rc مخفف Radio Controlاست که به دلیل کارکرد فرستنده و گیرنده روی باندهای رادیویی AMو FMبه این نام شهرت یافته است. هر وسیله کنترلی (ماشین، قایق، هواپیما، هلیکوپتر و...) که با این سیستم حرفه‌ای کنترل شوند به مدل‌های RC مشهورند.
ماشین‌های رادیو کنترل (RC Cars) مورد علاقه بسیاری از مردم هستند و در اکثر کشورهای دنیا در کلوپ‌های خاصی که به‌این‌منظور تشکیل شده دوستداران ماشین‌های مدل حرفه‌ای کنار هم جمع‌ شده و اتومبیل‌های خود را با دستگاه رادیو کنترل از راه دور هدایت می‌کنند.
سرعت بعضی از این ماشین‌ها به حدود 140 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و در شتاب اولیه، بسیاری از آنها توانایی این را دارند تا تندروترین و پرشتاب‌ترین ماشین‌های واقعی را جا بگذارند. ابعاد آنها از طول حدود 25سانتی‌متر و وزن 800 گرم شروع شده و ماشین‌هایی نیز به طول حدود یک متر و وزن حدود 20 کیلوگرم وجود دارند. ویژگی‌های ماشین‌های رادیوکنترل حرفه‌ای، سرعت، قدرت بالا و همچنین سیستم فنربندی و شاسی پیشرفته آنهاست.
بهنام صفاریان، مجری - کارشناس دست فرمون و یکی از داوران این مسابقه است که در فصل اول به‌تنهایی در این بخش فعالیت می‌کرد. اما در فصل دوم داوران دیگری هم به مسابقه اضافه شدند. صفاریان را پیش‌ازاین به‌عنوان آهنگساز و خواننده می‌شناختیم، اما او حدود 20سال است که اتومبیلرانی کار می‌کند و خیلی‌ها وی را به‌عنوان یک راننده مسابقات رالی می‌شناسند که همیشه در این مسابقات حضور فعالی داشته و توانسته افتخارات فراوانی به‌دست بیاورد.
او مدتی است که از موسیقی فاصله گرفته و تمام تمرکزش را روی این مسابقه گذاشته. به‌نوعی می‌توان گفت طرح اولیه مسابقه متعلق به او و به چند سال قبل بازمی‌گردد که با این تیم مطرح کرد اما تا سال گذشته به نتیجه نرسیده بود.
او پیش‌ازاین هم در گفت‌وگو با جام جم بیان کرده بود ایده و طرح این برنامه که ابتدا «دقت و سرعت» نام داشت سال ۹۰ در ذهن من شکل گرفت و واقعا سخت بود که این ایده را به تلویزیون بیاورم. سال‌ها جلسات مختلفی برگزار کردیم و درنهایت با مدیران سازمان، تهیه‌کننده و کارگردان دست فرمون به توافق رسیدیم. این برنامه هیچ نمونه حتی خارجی هم ندارد و همه تراوش‌های ذهنی خودم است، حتی هنرمندان و شرکت‌کننده‌ها هم برای نخستین بار است که وارد چنین چالشی می‌شوند.
مدتی است کامران تفتی در زمینه اجرا نیز مانند بازیگری فعال تر شده است. وی در فصل دوم جایگزین کامبیز دیرباز شد و با اجرای دست فرمون توانست تجربه جدیدی در زمینه اجرا کسب کند. تفتی در گفت‌وگو با جام‌جم به نکاتی دراین‌باره اشاره کرد:
 گوبا بحث اجرا برای شما مانند بازیگری جدی شده که مدتی است در این زمینه پرکارتر شده‌اید؟
 بله من عمیقا معتقدم اجرا همانند بازیگری بسیار جدی و پیچیده است. به دلیل ساده واقعیت کاراکتر اجراکننده و ارتباط مستقیم با مردم شخصا معتقدم همه این فضاها زیرمجموعه جهان بازیگری است.
 از اجرای این برنامه و فضای کار در شرایط دست فرمون و تفاوت و جذابیت آن به نسبت اجرا در استودیو بگویید.
 من فکر می‌کنم در حال حاضر دست فرمون بزرگترین برنامه تلویزیونی ایران خودش دلیل کافی برای پذیرش و بودن در این برنامه است. مضاف بر این‌که بودن در این فضای پر از هیجان و حرکت به‌شدت خواستنی است.
  دست فرمون در عین حال که مسابقه‌ای جذاب برای مخاطب عام است، اما از سوی دیگر جزو برنامه‌های تخصصی نیز محسوب می‌شود. شما در جایگاه مجری یک برنامه تخصصی با طیف گسترده‌ای از مخاطبان عام چقدر سعی کردید که خود را به‌روز کنید و اطلاعات تخصصی مربوط به این حوزه را کسب نمایید و همچنین بیان قابل فهمی برای مخاطب عام داشته باشید؟
 دریک برنامه تخصصی، مجری وظیفه دارد که از اصطلاحات تخصصی مربوط به آن حوزه مرتبط با برنامه استفاده کند و درخصوص آن حوزه تخصصی دانش کافی داشته باشد. در دست فرمون هم من به عنوان مجری باید چند قدم جلوتر از مخاطب بوده و اطلاعات لازم درباره رشته اتومبیلرانی و موتورسواری را داشته باشم. اما یک نکته مهم وجود دارد، از آنجا که مخاطب دست فرمون عموم مردم هستند، باید این را همواره در نظر داشت که بیان مسائل تخصصی و اصطلاحات برای هر نوع مخاطبی قابل فهم باشد. ما اصطلاحات تخصصی را در دل برنامه عنوان می‌کنیم، اما معنای آن را هم می‌گویم تا مردم با آن آشنا شوند و این خلاقیت کارگردان برنامه بود. بیان کلمات تخصصی بدون آنکه مخاطب معنای آن را بداند اضافه کاری است. زمانی که داوران از اصطلاحات تخصصی استفاده می‌کنند، من هم همان لحظه معنی آن را می‌پرسم. معنی اصطلاحات را می‌دانم اما برنامه باید برای مردم باورپذیر باشد، در واقع خارجی‌زدایی و فارسی‌فهم شود و این اتفاق برای خود من هم جذاب است. اگر من مدام از اصطلاحات تخصصی استفاده کنم تماشاگر این را برنمی‌تابد.
 حضور شرکت‌کننده‌ها را در این رقابت چطور ارزیابی می‌کنید؟ چقدر این مسابقه برایشان جدی است؟
 دست فرمون مسابقه‌ای جدی است. تمام راننده‌ها، موتورسواران و ماشین‌کنترلی‌ها با تمام انرژی و جدیت در مسابقه حضور پیدا می‌کنند و این بسیار ریتم و التهاب خاصی به برنامه می‌دهد. من با این هیجان و حرکت به‌وجد می‌آیم و برایم خیلی دوست داشتنی است.
 این برنامه روی خودتان چقدر تاثیر داشته. به‌خصوص در رانندگی‌تان؟ ضمن این‌که باز هم علاقه‌مند به حضور در این رقابت هستید؟
 من فصل قبل به‌عنوان راننده در این رقابت شرکت کردم و زمان مناسبی هم زدم. دست فرمونم هم بدک نیست. این مسابقه هم بیشتر روی من تاثیر گذاشته و احساس می‌کنم رانندگی‌ام بهتر هم می‌شود.