كاپیتان، هوادار و پیشكسوت ملوان از اوضاع این تیم مردمی و ریشه دار میگویند
قوهای سپید در انتظـار روزهای طلایی
ملوان بندر انزلی، تیمی با 28 دوره حضور در ادوار مختلف لیگ برتر (پرتعدادترین بعد از استقلال، پرسپولیس، سپاهان و ذوب آهن) و تیمی با 7 حضور در فینال جام حذفی (پرتعدادترین بعد از استقلال و پرسپولیس) حالا كجای فوتبال ایران ایستاده است؟ ملوان را در این 51 سالی كه از عمر تاسیسش میگذرد با ستارههای سرشناسی چون بهمن صالح نیا، غفور جهانی، محمد احمدزاده، عزیز اسپندار، علی نیاكانی، فرهاد پورغلامی، پژمان نوری، مازیار زارع، سید جلال حسینی، مهرداد اولادی، حسن اشجاری، حنیف عمران زاده، عارف محمدوند، سیدجلال رافخایی و سیروس قایقران میشناسند. این آخری 22 سالی هست كه از میان ما رفته، اما برای مردم انزلی، هنوز هم زنده است. فقط كافیست گشتی در بازار انزلی بزنید و بشمارید دكانهایی را كه عكس مرحوم سیروس قایقران در آن قاب شده است. با وجود این عشق، مدتی است ملوان وضعیت خوبی ندارد و از دوران طلایی اش فاصله زیادی گرفته است. دلیلش چیست و چرا باید چنین تیم ریشه داری، حتی برای ماندن در لیگ دسته اول هم دست و پا بزند؟ چه بر سر تیمی آمده كه زمانی هر بردش موجی از خوشحالی را در بین مردم فوتبال دوست انزلی ایجاد میكرد؟ برای كاوش در احوالات این سال های ملوان نشستیم پای صحبت پیشكسوتان، بازیكنان و هواداران خونگرم و متعصب ملوانی.
كمتر كسی است كه اسم تیم فوتبال ملوان را بشنود و غفور جهانی را نشناسد. وی از پیشكسوتان تیم ملوان بندر انزلی است، كه این روزها در ۷۱ سالگی دوران بازنشستگی خود را سپری میكند.
از غفور جهانی وقتی درباره وضعیت تیم ملوان میپرسم، آهی از ته دل كشیده و میگوید: ملوان روزهای طلایی بسیاری را پشت سر گذاشته و سال ها یكی از بهترین تیمهای باشگاهی ایران بود. خاطرم هست خیلیها شهر انزلی را با تیم ملوان میشناختند و روحیه تعصب و جوانمردی بازیكنان، همچنین عرق هواداران تیم ملوان زبانزد بود. اما حالا تیم دچار مشكلات مالی و مسائل حاشیهای عدیدهای شده است. یادم هست حقوق من به عنوان یك بازیكن تیم ملی در آن روزها تنها ۱۵۰ تومان بود. پیراهن ملوان ارزش داشت و ما هم نان تعصب و عرق مان به پیراهن باشگاه را میخوردیم، اما اكنون بازیكنان با قرارداد 400 یا 500 میلیون تومان هم راضی نمیشوند.
كاپیتان از روزهای خوش آینده میگوید
چشم امید هواداران ملوان برای بازگشت به روزهای اوج، به ساق پای بازیكنان است. یكی از این نفرات مهیار زحمتكش است؛ كاپیتان
27 ساله انزلی چیها كه در پست هافبك دفاعی بازی میكند. او كه از سال 1383 تا الان در همه ردههای سنی ملوان بازی كرده است، در خصوص وضعیت كنونی این تیم به جامجم میگوید: واقعیت این است كه ملوان در دهه ۵۰ و ۶۰ ملوان رویایی بود كه جامهای حذفی كشور را یكی پس از دیگری درو كرد و گربه سیاه تیمهای پایتخت نشین بود. آن روزها همه تیمها در وضعیت یكسانی به لحاظ مالی قرار داشتند، اما كم كم تیمهای كارخانه دار به میدان آمدند و تیمهای ریشهدار به خاطر مسائل مالی با مشكلات عدیدهای مواجه شدند.
مهیار زحمتكش به مشكلات عدیده تیم در فصلی كه گذشت اشاره میكند و میگوید: در ابتدای فصل گذشته پایه ملوان را بد گذاشتند و افرادی كه اصلا فوتبالی نبوده و دلشان برای فوتبال و مردم این شهر نمیسوخت سكان مدیریتی ملوان را بر عهده گرفته بودند. همین باعث شد در نیم فصل اول فصل سال گذشته، ملوان روزهای بدی را سپری كند، اما خداراشكر بزرگانی چون پژمان نوری و مازیار زارع تیم را از سقوط نجات دادند. به نظر من در آن شرایط بحرانی شهامت خاصی را طلب میكرد كه كسی بتواند مدیریت تیم ملوان را برعهده بگیرد. ما با همت و تلاش این دو نفر توانستیم ملوان را در لیگ یك نگه داریم. البته جا دارد كه یك تشكر ویژه از اكبر میثاقیان كه كمك شایان توجهی به تیم ملوان در آن دوره داشت، نیز داشته باشم. میثاقیان ۸ بازی آخر فصل گذشته به كمك تیم ملوان آمد كه فصل بسیار سختی هم برای ملوان و هم هواداران بود و ما توانستیم در قامت ملوان خوب ظاهر شویم.
زحمتكش هم مثل هواداران به فصل آینده امیدوار است: امسال با آمدن پژمان نوری و مازیار زارع كه از گوشت و خون ملوان هستند، چه در رأس مدیریتی و كادر فنی، اعتماد هواداران قرص شده است. من هم امیدوارم امسال با تلاش كادر فنی و هواداران روزهای خوب تیم ملوان دوباره از راه برسد زیرا ملوان تنها امید مردم شهر انزلی است.
علی سمرقندی؛ هوادار ملوان
ملوان برای مردم انزلی از نان شب واجبتر است. بارها در طی این سالها دیده ام كه مردم از نان خود زده اند تا بلیت بازی ملوان را بخرند و بازی را از نزدیك تماشا كنند. تنها دلخوشی مردم انزلی تیم فوتبال ملوان است، تیمی كه در دوران طلایی اش، قاتل تیمهای بزرگ مثل استقلال و پرسپولیس بود. آنطور كه من و خیلی از طرفداران پروپاقرص این باشگاه از گوشه و اطراف شنیدهایم ملوان در حدود ۱۸ میلیارد بدهكاری دارد كه علت عمده آن از دید من و خیلیها كه این فوتبال را دنبال میكنند عدم مدیریت مناسب و دخالت افراد سیاسی در این مساله است.
معصومه علیاری؛ هوادار ملوان
تیم ملوان هویت شهر انزلی است، اما چند سالی میشود كه این تیم سقوط كرده و حتی در لیگ یك بازیهای خوبی انجام نمیدهد. ما در این سالها بارها شاهد بودیم كه مربیان تیم وسط فصل استعفا داده اند و بسیاری از بازیكنان نیز به خاطر بیپولی در پایان هر فصل تیم را ترك كردهاند. متاسفانه مشكلات همچنان پابرجاست. نمیخواهم بگویم كه مدیریت فعلی تیم ناكارآمد است، اما آنها بیشتر مشغول سر و سامان دادن به وضعیت اسفناك گذشته هستند به همین دلیل فكر میكنم كه شاید تا مدتها شاهد اوجگیری دوباره ملوان نباشیم.
-
تسهیل حضور اجتماعی برای معلولان
-
کــرونـــا هم اندوهمان نکــرد
-
روایت یک روز بدون ماسک ؛ بدون جریمه
-
به این میگن دست فرمون!
-
اتحاد در جهت آرامش مردم
-
کلاهبرداری در پوشش سجام
-
من متهم نیستم من امامیام!
-
کرکس؛ بیپناهتر از همیشه
-
قوهای سپید در انتظـار روزهای طلایی
-
ابهاماتی در باب «جرایم کرونایی»
-
اتحاد در جهت آرامش مردم