رهبر انقلاب در پیام اخیرشان صرفا به طرح دو سوال بسنده كردند. طبعا این شیوه روشنگری دلایل خاص خود را دارد. تاكنون و طی چند سال اخیر نامه‌ها و پیام‌هایی از سوی رهبر معظم انقلاب خطاب به جوانان اروپایی منتشر شد و بازتاب‌های فراوانی پیدا كرد. ایشان در نامه‌های قبلی خود به جوانان اروپایی به صورت تفصیلی نكات مهمی را یادآور شدند تا این بخش از جامعه اروپایی در خصوص مسائل مهم دنیا تامل كند. این پیام‌ها حاوی مباحث كلی و مفصل در خصوص مسائل كلان دنیا،‌ شرایط حاكم بر عرصه بین‌الملل، روشنگری درباره جوسازی‌های صورت‌گرفته علیه مسلمانان و ملت ایران و... بود. طبعا با توجه به انتشار پیام‌های قبلی‌، جوانان اروپایی آمادگی ذهنی پیدا كردند و از این رو در مورد اقدام اخیر فرانسه و حمایت امانوئل مكرون رئیس‌جمهوری این كشور از اهانت به پیامبر اكرم(ص) دیگر لزومی نداشت كه رهبری به صورت تفصیلی مباحث را بیان و مقدمات گذشته را تكرار كنند. آن مطالب در پیام‌ها و نامه‌های قبلی بیان شده بود. رهبر انقلاب در پیام اخیر خود به صورت مختصر، دو تلنگر ویژه را به ذهن جوانان اروپایی زدند. تلنگر‌هایی كه در قالب دو سوال مطرح شد حاوی این نكات بود؛ چرا در حالی كه حتی بحث و بررسی درباره مساله‌ای به نام هولوكاست در فرانسه ممنوع است و كسی حق ندارد پیرامون این مساله انتقادی را مطرح كند، اما به راحتی توهین و اهانت به بزرگان اعتقادی یك جمع نزدیك به دو میلیارد نفری آزاد است و جزو حقوق آزادی بیان تلقی می‌شود. نكته دیگر این‌كه چرا رئیس‌جمهوری فرانسه كه رئیس‌جمهوری مردمی محسوب می‌شود كه در بین آنها میلیون‌ها مسلمان زندگی می‌كنند این‌گونه و به‌راحتی اجازه اهانت و توهین به مقدسات مذهبی را می‌دهد. حتی معتقدم كه غیرمسلمانان هم برای شخصیت بازر تاریخ یعنی پیامبر اسلام(ص) احترام قائلند و باید پرسید كه با این وضعیت چرا امانوئل مكرون از اهانت به چهره بزرگ بشریت و از كسانی كه مرتكب این توهین‌ها شدند به اسم آزادی حمایت می‌كند. این در حالی است كه او بالاخره رئیس جمهوری مردم فرانسه است و علی‌القاعده باید از اعتقادات و دیدگاه‌های همه مردم این كشور اعم از مسلمان و غیرمسلمان و همچنین صدها میلیون انسان مسلمانی كه فرانسوی نیستند اما با این كشور ارتباطات گسترده دارند پشتیبانی كند. این تلنگرها صریح و واضح و روشن است و می‌تواند ذهن جوانان اروپایی و آزادیخواهان این كشور را روشن كند.