بازی خاص با بیماران خاص
دل بیمــــاران خــــاص و خانوادههایشان دیروز دوباره لرزید، غم درمان و غم بیپولی دوباره به هم گره خورد و روی سرشــــان آوار شد؛ وقتی رئیس مركز مدیریت پیوند و درمان بیمــــــاریهــــای وزارت بهداشت هشدار داد در لایحه بودجه به این گروه حساس بیتوجهی شده و زنگ خطـــــر بهصدا درآمده است.
آن طور كه او هشدار داد كاهش 80 میلیاردی بودجه بیماران خاص در لایحه بودجه 98 زنگ خطری است كه افزایش هزینهها و بالا رفتن نرخ ارز نیز به آن دامن زده است.
چند ساعت بیشتر از این خبر و دلشورههای ناشی از آن نگذشته بود كه سازمان برنامه و بودجه به این اظهارنظر واكنش نشان داد و با اشاره به افزایش 70 درصدی بودجه بیماران خاص آن را تكذیب كرد. بازی با آرامش شكننده بیماران خاص و خانوادههایشان در چند ماه گذشته بارها اتفاق افتاده، بهخصوص از زمانی كه اقتصاد كشور و بازار ارز دچار تلاطم شده است.
اما دیروز این بازی رنگ و بوی سیاست هم به خود گرفت، آنهم وقتی زمزمههای استعفای وزیر بهداشت و درمان كه از چند روز پیش فراگیر شده قوت گرفت.به همین دلیل خیلیها گمانهزنی كردند كه این اقدام مسؤولان وزارت بهداشت و درمان برای گرفتن بودجه است، زیرا سوءمدیریت سبب شده خرج این وزارتخانه آنقدر از دخلش پیشی بگیرد كه دیگر با هر بودجهای نچرخد. شاید ریشههای بحران مالی وزارت بهداشت و درمان را باید در اجرای نامناسب طرح تحول سلامت جستوجو كرد؛ طرحی كه هرچند درمان را برای بسیاری از خانوادهها در كوتاهمدت آسان كرد، اما به مرور زمان و هزینه شدن اعتبارش كاراییاش را از دست داد و بهجایی رسید كه بسیاری از كارشناسان آن را به چاه ویلی تشبیه كنند كه با هیچ بودجهای پر نمیشود.
آنها روی دهها هزار میلیارد تومانی كه تاكنون به این طرح تزریق شده دست میگذارند و تاكید میكنند نبود مدیریت مناسب سبب شده این بودجه آنطور كه باید زخمهای نظام سلامت را مرهم نگذارد.طرح تحول سلامت قرار بود نظام بهداشت و درمان را دگرگون كند، اما تاكید آن روی درمان و بیتوجهیاش به بهداشت و پیشگیری را باید پاشنه آشیلش دانست، چون نتوانست رابطه پزشك و بیمار را كه درمانمحور است، بهداشتمدار كند. تا زمانی كه در كشورمان مساله پیشگیری بر درمان مقدم شمرده نشود نمیتوان با هیچ بودجه و اعتباری از هزینهای كه درمان به كشور تحمیل میكند، كاست. هرچند این برنامه زمانبر است، اما وزارت بهداشت با توجه به اجرای برنامه پزشك خانواده و نظام ارجاع میتوانست بسیاری از هزینههایش را كم كند.
اگر این مهم برای مسؤولان وزارت بهداشت در اولویت قرار میگرفت، بیشك كار به اینجا نمیرسید كه با خوردن كفگیر به ته دیگ، به قول تعدادی از نمایندگان مجلس، برای فرار از استیضاح نیازی به بازی خاص یا فرار به جلو باشد.