سفر به آتش کرونا می‌دمد
محدودیت تردد بین شهری یکی از شیوه‌های اعمال‌شده از سوی دولت برای کندشدن چرخه سرایت بیماری عنوان‌شده بود، راهی که البته آمارهای ابتلا نشان می‌دهد هر زمان به‌درستی اجراشده موثر هم بوده است. آغاز موج چهارم کرونا و مشاهده همه‌گیری ویروس انگلیسی باعث‌شده از همین حالا بسیاری درباره اعمال دوباره محدودیت سفرهای بین شهری حرف بزنند، آن هم در حالی که در آستانه تعطیلات نوروزی قرار داریم و تجربه یک‌ساله کرونا نشان می‌دهد بسیاری از مردم دیگر تاب‌آوری چندانی با موضوع قرنطینه خانگی ندارند، گرچه همین حالا هم این محدودیت در برخی از شهرها اعمال می‌شود اما آنچه به نظر می‌رسد در ماه پیش‌رو باید منتظر اعمال این محدودیت‌ها در سطح گسترده‌تری باشیم.
از سوی دیگر همین محدودیت‌ها باعث‌شده سفر با اتوبوس، قطار و البته هواپیما خواهان بیشتری داشته باشد؛ چرا که این ناوگان حمل‌و‌نقلی تابع محدودیت‌های اعمال شده نیستند، همین موضوع نشان می‌دهد چقدر نظارت بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی در این ناوگان اهمیت دارد اما سوال این است که سفر چگونه می‌تواند باعث طغیان همه‌گیری شود؟ چرا همواره هر تعطیلی درازمدتی در تقویم دل مردم را بابت افزایش آمار ابتلا می‌لرزاند؟ احسان مصطفوی، اپیدمیولوژیست معتقد است اگر شهر و استان مبدا منطقه‌ای باشد که بروز کمتری از بیماری را دارد و استان مقصد سفر منطقه پرخطری باشد در این شرایط افراد به منطقه‌ای می‌‌روند که در معرض آلودگی بیشتری به ویروس هستند و هنگامی که به مبدا سفر خود بازمی‌‌گردند احتمال دارد آلودگی را به سایرین منتقل کنند و اگر عکس این موضوع اتفاق بیفتد یعنی افراد از استان‌‌های پرخطر به سمت استان‌‌های کم خطر حرکت کنند انتظار داریم مسافران یک منبع آلودگی در شهرهای مقصد سفر باشند.
آن‌طور که کارشناسان می‌گویند سفرها به دو شکل می‌تواند در گسترش ویروس خطرساز باشد؛ یکی احتمال در انتقال بیماری است دیگری احتمال در ابتلای بیماری. در انتقال ممکن است مسافر بیمار بدون علامت باشد و با سفر ناخواسته و ندانسته موجب ابتلا یا حتی مرگ شخص دیگری شود. از طرف دیگر مسافرت مواجهه ما را با افراد جدید بیشتر کرده و احتمال ابتلا و انتشار بیماری را دوچندان می‌کند اما در ساحت ویروس‌شناسان موارد مهم دیگری در منع سفر وجود دارد. حمید سوری، اپیدمیولوژیست به جام‌جم می‌گوید: «مسافرت می‌تواند الگوی اپیدمیولوژی بیماری را تحت‌تاثیر قرار دهد چراکه ممکن است بافت هر بیماری در منطقه‌ای خاص با دیگر مناطق فرق داشته باشد و طبیعتا مسافرت افراد می‌تواند این الگو را برهم بزند.»
او می‌افزاید: «براساس اصول اپیدمیولوژی، احتمال این‌که جمعیت ساکن یک شهر با نوعی از بیماری سازگاری پیدا کنند زیاد است اما با ورود مسافران، بیماری از حالت سازگاری خارج می‌شود و این بیماری برای افراد تازه‌وارد، بیماری بیگانه تلقی‌شده و شانس ابتلای بیماری در چنین افرادی را افزایش می‌دهد.»
