ایستگاه پژوهشی هالی، قطب جنوب
«قرمز بزرگ» نام مستعاری است كه به ایستگاه پژوهشی هالی -كه قابل جابه‌جایی است- داده‌اند. این ایستگاه زیر نظر سازمان جنوبگان بریتانیا اداره می‌شود. این بنا دارای یك اتاق غذاخوری، آشپزخانه، یخچال بزرگ، سالن استراحت، باشگاه ورزشی و یك بوفه كوچك است. این ایستگاه بدون وجود افراد و اثاثیه، حدود ۲۲۰ تن وزن دارد. ایستگاه پژوهشی هالی روی «یخ‌تاق برانت» قرار داشت كه بیش از ۱۵۰ متر ضخامت داشت و شناور بود. این یخ شناور هر سال حدود 400 متر در جهت غرب و به سمت دریا حركت می‌كرد.
وجود این ایستگاه به دلیل مطالعاتی كه انجام می‌دهد بسیار مهم است و به بررسی وضعیت تغییرات آب و هوای قطبی می‌پردازد و در جست‌وجوی شهابسنگ‌های جنوبگان بسیار به كار می‌آید. جالب است بدانید حفره لایه ازن جنوبگان را پژوهشگران این ایستگاه در سال 1364/ ۱۹۸۵ شناسایی كردند.
اواخر سال 1395/ اوایل سال ۲۰۱۷ میلادی، این ایستگاه به دلیل ایجاد ترك‌هایی روی یخ‌تاق برانت كه روی آن قرار داشت، باید به مكانی دیگر- حدود ۲۴كیلومتر به سمت شرق- منتقل می‌شد. در آن موقع این ایستگاه پژوهشی، بزرگ‌ترین سازه‌ای بود كه نیاز به تغییر مكان داشت. این جابه‌جایی با استفاده از دو بولدوزر بزرگ و یك برف‌كوب به نام پیستن بالی «PistenBully»  انجام شد. این كار تقریبا پنج ساعت طول كشید!


موشك سایوز- اف.جی، قزاقستان
در پایگاه فضایی بایكانور قزاقستان، رسم این است كه هنگام جابه‌جایی یك موشك، روی ریل قطار چند سكه قرار می‌دهند. قطار دیزلی وقتی به سمت مقصد خود به راه می‌افتد، سكه‌ها را خرد می‌كند. اكنون این قطار قصد دارد موشك سایوز اف.جی را به سكوی پرتاب پایگاه فضایی بایكانور منتقل كند. این پایگاه فضایی، سال 1340/ ۱۹۶۱، شاهد پرواز یوری گاگارین به عنوان اولین انسان به فضا بوده است.
دو روز بعد از این‌كه این تصویر از موشك در اسفند 1396/ مارس 2018 گرفته شد، دو فضانورد آمریكایی و یك روسی با آن به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده شدند. بعد از این‌كه برنامه شاتل فضایی ناسا در سال 1390/ ۲۰۱۱ تعطیل شد، بیشترین پرتاب‌های موشك، از این پایگاه فضایی انجام می‌شوند. این پایگاه فضایی ابتدا به وسیله وزارت دفاع شوروی در سال 1334/ ۱۹۵۵ برای پرتاب موشك‌های بالستیك تاسیس شد. امروزه، مسیر قدیمی قطار نزدیك این پایگاه به مسیری برای جابه‌جایی موشك‌های ۳۰۵ تنی شده تبدیل است.


حمام قدیمی آرتوكلو، تركیه
این حمام قدیمی كه در شهر تاریخی حسن‌كیف (Hasankeyf) تركیه قرار دارد، قرن‌ها قدمت داشته و حدود ۱۵۰۰ تن جرم دارد. مسؤولان این شهر پس از سرریز شدن سد هیدروالكتریكی ایلیسو كه به تازگی ساخته شده‌ است، تصمیم گرفتند این حمام را از شهر خارج و به درون یك پارك ویژه آثار باستانی منتقل كنند.
برای این كار پی بنا روی پلتفرم بتونی ثبت و سپس با
وسیله نقلیه ماژولار ۲۵۶ چرخی جابه‌جا شد. مسیر جابه‌جایی فقط سه كیلومتر بود اما این انتقال، بیش از ۹ ساعت طول كشید. این بنا حداقل ۶۵۰ سال قدمت دارد و البته تنها بنایی نیست كه جابه‌جا شده است. مقبره زینل بی (Zeynel Bey)- پسر یكی از حاكمان قرن ۱۵ تركیه- و یك مسجد قدیمی هم به مكانی دیگر منتقل شدند. جابه‌جایی این حمام و بناهای قدیمی دیگر بسیار جالب و تاثیرگذار هستند، اما این نقل و انتقال،همواره مورد بحث بوده است. مثلا یكی از باستان‌شناسان تركیه معتقد است، این بناها به مكان‌‌هایی منتقل شده‌اند كه به آن مناطق تعلق ندارند و در این زمینه با كارشناسان مشورت نشده است.


آنتن رادیوتلسكوپ آلما، شیلی
ارائه میلی‌متری بزرگ آتاكاما (Atacama Large Millimeter Array) كه به اختصار آلما نامیده می‌شود و در شیلی واقع شده است. منجمان در صحرای آتاكامای شیلی، با استفاده از این رادیوتلسكوپ مشغول بررسی كهكشان‌های نزدیك زمین و چگونگی شكل‌گیری ستاره‌ها هستند. این رادیوتلسكوپ متشكل از ۶۶ آنتن مجزاست كه سراسر فلات بزرگ چاجنانتور در صحرای آتاكامای شیلی پراكنده است. این فلات پنج كیلومتر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و آنتن رادیوتلسكوپ آلما، یكی از تلسكوپ‌های عظیم‌الجثه‌ای است كه تاكنون ساخته شده است. این آنتن‌ها پیوسته در حال چرخش هستند و تقریبا هر هفته سه بار به دور خود می‌چرخند تا به این ترتیب اجسام آسمانی متفاوتی را رصد كنند.
منجمان بر اساس توان تفكیك و دامنه دید اجرامی كه می‌خواهند در آسمان رصد كنند، این آنتن‌ها را چیده‌اند. این آنتن‌های بزرگ با استفاده از ماشین‌های حمل و نقلی كه ۲۰ متر ارتفاع داشته و ۲۸ چرخ دارند، جابه‌جا می‌شوند و در مكان مورد نظر منجمان قرار می‌گیرند. البته سرعت این ماشین‌ها با این حجم از وزن و جثه، بسیار كم و فقط ۱۲ كیلومتر در ساعت است.


برج پرتاب موشك متحرك ناسا، ایالات متحده
در این تصویر می‌بینید یك كامیون به اطراف آب می‌پاشد تا خاك بلند شده از جابه‌جایی تازه‌ترین برج پرتاب موشك ناسا را مهار كند. این برج در حال منتقل شدن به مركز فضایی كندی در فلوریدا برای پرتاب موشك
Pad 39B  است. این برج پرتاب، ۱۱۵ متر ارتفاع دارد و در حال حاضر دوره آزمایشی خود را می‌گذراند و قرار است در دهه آینده، نیروی پیش از پرتاب موشك، ارتباطات و اتصالات الكترونیكی سیستم پرتاب فضایی ناسا را تامین كند. ناسا قصد دارد با استفاده از این سامانه پرتاب فضایی، نیروی مورد نیاز موشك‌های نسل بعدی این ایستگاه فضایی را برای فرستادن فضانوردان به سیاره مریخ فراهم كند.
این وسیله حمل و نقل كه در حال جابه‌جایی برج پرتاب است، یكی از دو ماشین حمل و نقل خزنده ناساست كه ۵۰ سال است موشك‌ها و سفینه‌های فضایی گوناگون را حمل می‌كند. این ماشین همان طور كه از نامش مشخص است، بسیار آهسته و با سرعت 6/1 كیلومتر در ساعت حركت می‌كند.این وسیله به تازگی اصلاح شده و می‌تواند اجسامی با جرم 8000 تن را جابه‌جا كند. البته این تنها ماشینی در دنیا است كه می‌تواند چنین قدرتی داشته باشد.


توربین بادی، هلند
اگر وسیله نقلیه بزرگی ندارید كه بتواند یك توربین بادی بزرگ را جابه‌جا كند، می‌توانید با شركت شوئرل (Scheuerle) مستقر در آلمان تماس بگیرید و سفارش ساخت یكی از این وسایل نقلیه را بدهید. این شركت از دهه 1350/ ۱۹۷۰، تریلرهای حمل و نقل ماژولار می‌سازد كه می‌توانند سنگین‌ترین بارهای دنیا - از كشتی گرفته تا ماهواره- را جابه‌جا كنند. این پلتفرم چرخدار، از واحدهای مجزا تشكیل شده كه كنار هم چیده و به هم متصل شده‌اند. این توربین‌های بادی كه قرار بود در بندر ایمزهیون (Eemshaven) هلند به صورت ایستاده جابه‌جا شوند، با استفاده از تریلرهای ماژولار این شركت آلمانی به مكان مورد نظر منتقل شدند.
چهار واحد تریلر ماژولار كنار هم قرار گرفتند و ۱۲ توربین را جابه‌جا كردند. هر یك از این تریلرها از راه دور و با دقت كنترل می‌شدند تا انتقال به‌درستی انجام شود.
انسان با كمك فناوری و تولید ماشین‌های عظیم‌الجثه تاكنون توانسته است، اجسام بزرگ را با دقت جابه‌جا كند و هر روز كاری شگفت‌آورتر از گذشته انجام دهد.