غذای حجیم یا بمب‌های امروز را فرهنگستان هنر این طور معنا می‏كند: «غذایی كه حاوی مقدار زیادی آب و الیاف و مقدار كمی پروتئین است.» غذاهایی كه آشپزها هر چه به دستشان رسیده است، درون آن جا داده‌ و آن را بزرگ و بزرگ‎تر كرده‎اند.  غذاهایی كه این روزها در همه نقاط شهر به فروش می‌رسد‌، فرقی هم ندارد در شرق یا غرب، همه جا یك بمب در حال تركیدن است. اما همه فست‌فود‌ی‎‌ها مدعی‎اند بهترین بمب را آنها درست می‎كنند و حتی مبتكر تولید بمب‎اند.
سه نفر و نصفی
 صف بسته‏اند جلوی مغازه. یكی دو نفری هم در پیاده‏رو روی صندلی‎ها نشسته‎اند. بقیه اما در ماشین منتظرند تا غذایشان را تحویل بگیرند. بالای پیشخوان، تابلوی قرمزرنگ بمب، مدام می‏تركد و دوباره از نو ظاهر می‎شود. متصدی صندوق، مشتری‎ها را سریع راه می‎اندازد و سفارش‌ها را ثبت می‎كند. پشت سر او، سه چهار نفر با روپوش سفید، سریع و جلوی چشم مشتری‎ها دست‎ها تكان می‏دهند و غذاها را درون فر می‏گذارند و دوباره از نو، دست‎ها بین سبد بزرگ مواد غذایی تكان می‏خورد و بعد ظرف‎ها به درون فر بزرگ می‎رود. آشپزها، دست و دل‌بازانه، مواد اولیه غذایی را می‎ریزند لای نان یا توی ظرف و بعد شعله را می‏كشند تا غذا آماده شود. شماره‎ها تندتند اعلام می‎شود و مشتری‎ها هم سریع غذای خود را تحویل می‎گیرند و می‎روند. برای
یك بمب سیب‌زمینی مخصوص تنها 40هزار تومان ‏پرداخت می‏شود. بمب سیب‌زمینی را در یك ظرف 30 در 15 سانتی‌متری جا داده‎اند. لایه ضخیم پنیر روی ظرف را پوشانده است. چنگال كه به درون بمب می‏رود، محتویات بمب خودش را نشان می‎دهد. ظرف پر از سیب‌زمینی، پنیر پیتزا، فلفل دلمه و ژامبون است. حجم ژامبون، سیب‌زمینی و پنیر خیلی بیشتر از حد انتظار است. یك چنگال به درون ظرف می‏رود، حجم زیادی از ژامبون، سیب‌زمینی و پنیر می‎چسبد به چنگال. شكم‏ها سیر می‎‏شود بعد از دو سه چنگال سیب‌زمینی خوردن. با این حجم از سیب‌زمینی چهار نفر سیر می‎‏شوند و بقیه سیب‌زمینی‏ها و ژامبون‏ها هم برای سیر كردن سه گربه خرج می‏شود. با این حجم از غذا، می‎توان حتی یك شبانه‎روز سیر ماند.
60 تومان بده، حالشو ببر
 بمب سیب‌زمینی، شاید انگشت كوچك بمب‎های ساندویچی باشد.بمب سیب‌زمینی مانند یك تیر می‎ماند در برابر بمب‎های دیگر. اگر بمب سیب‌زمینی
40هزار تومان قیمت دارد، هركول برگر كه با حجم بالایی از ژامبون، قارچ، برگرها و پنیر پیتزا، كاهو و گوجه، پر شده است، تنها
 35هزار تومان هزینه دارد، هركولی كه می‎تواند حداقل دو نفر را سیر كند. ساندویچ بمب 60 هزار تومانی كه یك پیتزا، تكه‎های دو، سه همبرگر، قارچ، نیم‌كیلو ژامبون و چند كوكتل و حجم زیادی پنیر پیتزا هم درون خود جای داده است، می‎تواند سه چهار نفری را سیر كند. در این میان اما داستان ساندویچ متری از همه جالب‌تر است. ساندویچی كه متری 6500 تومان قیمت دارد و درون آن پر است از ژامبون، سیب‌زمینی، كاهو، گوجه، خیار شور، سس، كوكتل و پنیر پیتزا. ساندویچی كه برای خوردنش، دست و دهان باید به فاصله زیادی باز شود. در این میان اما بمب‎های پیتزا هم هستند؛ بمب‎هایی كه بزرگ‌تر از حد استاندارد است و قطر بالایی هم دارند. یك بمب پیتزا در حدود 120 هزار تومان قیمت دارد ولی چهار، پنج نفر می‎توانند با تكه‌های پر پنیر و پر ژامبون آن سیر شوند.
تانك، بمب‏افكن و دوستان
 بمب مشهورترین اسمی است كه برای غذاهای حجیم استفاده می‎شود. بمب‌افكن، ساندویچ متری، هركول، خمپاره و بالستیك از اسم‎های دیگری هستند كه مغازه‎های فست‌فود روی ساندویچ‏ها و پیتزاهای مخصوص خود می‎گذارند. اگر در ساندویچ بمب چندین برگر بر روی هم قطار و طبقه‎ای ساخته شده است، در بمب‎‌افكن هم یك پیتزا، در میان پنیر و حجم بالایی ژامبون‏ جای داده‎ شده است. در بالستیك هم به همه اینها كوكتل اضافه كرده‎اند تا ساندویچ حجیم‌شده‌ای به دست آید كه اگر در دست قرار گیرد، اجازه ندهد، انگشتان دو دست به هم برسند. شاید مواد تشكیل‌دهنده در بمب‌ها متفاوت باشد اما در همه بمب‎ها، فرقی هم ندارد كه كدام نوع از بمب باشد، چند چیز مشترك است. حجم و اندازه بزرگ‌تر از حد انتظار و حجم بالای پنیر پیتزا، نقطه مشترك همه بمب‌هاست. تمام مواد غذایی در میان انواع پنیرهای ورقه‏ای و آب شده، گم شده است. اصلا بمب‎ها به خاطر وجود حجم بالای انواع پنیرهاست كه بمب شده‌ است. نكته جالب‎تر اما این است كه بمب‎ می‎تواند بمب‎تر هم شود. فروشگاه‎های فست‌فودی، برای عشاق پنیر پیتزا، امتیاز ویژه هم قرار داده است تا هر كسی كه خواست، درخواست پنیر پیتزای اضافه كند. این درخواست هم زیاد هزینه نمی‎برد، درخواست پنیر اضافه تنها 6000 تومان هزینه برمی‎دارد و همه اینها یعنی كالری و چربی بیشتر.
تفاله سویا و پنیر مشكوك
 همبرگر بمب در یك بشقاب هم جای نمی‎شود. باید ساندویچ گرد را توی سینی گذاشت. چهار همبرگر درمیان ورقه‏های زرد پنیر جا خوش كرده‏اند و كاهو، گوجه و سس اضافه، صحنه رنگارنگ و خواستنی را به این كوه باشكوه داده است. برای خوردن این ساندویچ دست‎ها و دندان‎ها نمی‎توانند چاره كنند. ساندویچ باید نصف شود، تكه‎هایی كه می‎تواند یك نفر را به تنهایی سیر كند. سوال اما اینجاست كه ساندویچی با این حجم از مواد اولیه، ارزش غذایی‌اش چقدر است؟ از نظر حمیده هنرور، كارشناس مواد غذایی، كوه باشكوه وسوسه‏انگیز پر از اسید چرب است و ارزش غذایی پایینی هم دارد. او به ما می‎گوید:‌‌ «در ساندویچ‎های بمب، گوشت خالص كمی استفاده می‎شود و همین باعث می‌‎شود تادرصد میزان پروتئین این ساندویچ‎ها پایین بیاید.» و این برای ساندویچی كه درواقع جز مواد غذایی پروتئینی به حساب می‎آید، خیلی بد است. او معتقد است كه سوسیس و كالباسی كه در بمب‎ها استفاده می‎شود، كیفیت بالایی ندارد و همین باعث شده تا ارزش غذایی بمب‎ها، پایین بیاید. به نظر هنرور از گوشت در این بمب‎ها استفاده نمی‎شود و برای ساختن برگرها از سویا استفاده می‎شود: «اگر سویا در این بمب‌ها استفاده شود كه خوب است. مشكل اینجاست كه از تفاله سویا برای برگرها استفاده می‎شود.» از نظر هنرور، مشكل اما در جای دیگری است؛ در مواد اولیه‌ای كه نقش اول را هم در بمب‎ها ایفا می‎كند، یعنی از پنیرها. او می‎گوید:‌ «پنیری كه در بازار خیلی گران است، در این بمب‎ها با حجم بالا استفاده می‎شود، حال این كه هزینه بمب‎ها خیلی پایین است.» به گفته او از پنیرهایی كه كیفیت كمی دارد، در بمب‎ها استفاده می‎شود. این كارشناس تغذیه معتقد است از پنیرهایی با درجه كیفیت سه و حتی چهار، در بمب‎ها استفاده می‎شود.




قیمت‌ها اختیاری است!
 اسدا... احمدی‌شهریور، رئیس اتحادیه صنف اغذیه‌فروشان و مواد غذایی تهران اما درباره هزینه تمام شده بمب‎ها و گرانی مواد اولیه و تاثیر آن روی كیفیت، به ما می‎گوید: «در آنالیزهایی كه ما داشته‏ایم، كیفیت این غذا پایین نیست.» از نظر او كیفیت این غذا هاپایین نیست، بلكه موضوع چیز دیگری است. به گفته او، بمب‌فروش‌ها در درازمدت به سود می‎رسند و نگاه آنها لحظه‎ای نیست. نكته مهم اما نظارت بر عملكرد فست‏فودهاست. حدود 3000 مغازه فست‏فود در سطح تهران پروانه دارد و‌ پروانه 500 شعبه دیگر هم در حال بررسی است. احمدی شهریور توضیح می‎دهد كه به همه فست‏فودهای تهران، نمی‎توانند نظارت كنند و تنها بر 90درصد از شعبه‌ها می‎توانند اشراف داشته باشند. رئیس اتحادیه اغذیه‌فروشان و مواد غذایی تهران با اشاره به قیمت هركدام از مواد غذایی در فست‎فودها، می‎گوید:‌ «ما قیمت واحدی برای ساندویچ‌ها و پیتزاها نداریم. قیمت تمام ‌شده برای یك واحد از مواد غذایی تا بسته‌بندی با واحد دیگری، متفاوت است.» از نظر او بنا بر همه این ملاحظات، هر واحدی می‎تواند قیمت خود را روی مواد غذایی‎اش بگذارد و با این كار رقابت هم ایجاد كند.