رانندگی نشانه شخصیت است!
برخلاف تصور عموم، نحوه رانندگی با اتومبیل بیش از ظاهر آن میتواند فرهنگ و سطح اجتماعی فرد را آشکار کند، چراکه چگونگی رانندگی با اتومبیل، بهخوبی نشاندهنده وجوه مختلف شخصیتی و رفتاری و درک اجتماعی افراد است. در واقع، نحوه رانندگی، نمونهای بارز از اخلاق اجتماعی اشخاص است. آستانه تحمل فردی در مقابل محرکهای ترافیکی و میزان پاکیزگی و سلامت اتومبیل و ایجاد فضای آرام برای سرنشینان و رانندگان دیگر، همگی نمونههایی از رفتار اجتماعی راننده است که در هنگام رانندگی ناخودآگاه از شخصیت واقعی او منعکس میشود. آمارها نشان میدهد در 90 تا 95 درصد تصادفات رفتار انسان، عامل تعیینکننده اصلی است و رفتارهای ضداجتماعی با خشونت در رانندگی و نحوه رانندگی خشن نیز با تصادفات رابطه داشته است. محققان ترافیک معتقدند بیش از 90درصد تصادفات تا اندازهای به دلیل شخصیت راننده و وابسته به رفتارهای اوست. رانندگی خطرناک شامل رانندگی رقابتجویانه (لذت بردن از مانور دادن در میان دیگر رانندگان)، رانندگی خطرپذیر (پذیرش خطرات رانندگی برای هیجان و لذت)، رانندگی همراه با خطرپذیری بالا (سرعت و سبقت ناگهانی)، رانندگی پرخاشجویانه (رانندگی با فاصله کم با خودروهای دیگر که اغلب به منظور تنبیه رانندگان صورت میگیرد، گاز دادن از روی خشم، ژستهای خشمناک) نگرشهای مزبور و ویژگیهای شخصیتی که گسترش این رفتارها، ایمنی را بهطور جدی تهدید میکند.
بخشی از نابسامانیهای روانی که با موضوع رعایت کردن یا رعایت نکردن آداب صحیح رانندگی ارتباط نزدیکتر دارد، شامل نابسامانیهای شخصیتی همچون خودشیفتگی، ضداجتماعی بودن و تمایل به نمایش است. از ویژگیهای مهم این نابسامانیها میتوان به احساس ملال یا سرخوشی اشاره کرد که بیمار برای رفع آن میکوشد به دنبال ماجراجویی و کارهای پرهیجان برود. رانندگی سریع، بیپروا و زیر پا گذاشتن مقررات از کارهایی است که این افراد انجام میدهند. از آنجا که رفتارهای تکانشی و تحریکپذیری و تمایل آسیب به خود در این افراد بالاست، آنها از نظر رانندگی زمینه بروز مخاطرات فراوانی را برای خود و دیگران فراهم میکنند. اغلب جوانان با رفتار رانندگی پرمخاطره درگیر هستند که آمار سنی تصادفات این نکته را تایید میکند. ویژگیهای شخصیتی این افراد به احتمال قوی در بروز رفتارهای پرخطر دخیل است که برای بسط و توسعه سیاستهای ایمنی ترافیک نیاز به توضیح و بررسی بیشتر دارد تا راهحلهایی برای کاهش درصد تصادفات و مرگومیر پیدا شود. اخیرا با افزایش توجه افراد به خودرو، رفتارهای جالبتوجهی از برخی رانندگانی که سعی دارند با اتومبیل یا شیوه رانندگی خود، نظر دیگران را جلب کنند، سر میزند. آنها معمولا با سرعت و سبقت غیرمجاز و هراسانگیز و انجام حرکات نمایشی در محلهایی که رانندگان معمولی و خانواده دیگران در آن رهگذرند، لجبازی با دیگر رانندگان، سعی بر جذب افراد خاص و جلبتوجه اطرافیان دارند؛ هرچند این کار نهتنها جذاب نیست بلکه نشانه ضعف فرهنگی و عدم کنترل فردی نیز به شمار میرود.