خیلی‌ها سراغ ابافت آمده‌اند تا از او شیوه نواختن این ساز را یاد بگیرند، ولی خیلی‌هایشان زود او و سازش را ترك می‌كنند. تا همین چند وقت پیش، فقط یك نفر به طور جدی و مرتب، نزد ابافت می‌آمده تا نواختن را یاد بگیرد، البته او نیز نحوه ساخت این ساز برایش اهمیت بیشتری دارد و در این كار مهارتی نیز به دست آورده است. حتی برای استادش نیز یك ساز یادگاری ساخته است.
اما علاقه‌مندان یادگیری این ساز، باید یادشان باشد نفس‌گیری مهم‌ترین شرط است. اگر كسی نتواند درست نفس‌گیری كند، حتما با شكست مواجه می‌شود. جالب است كه ابافت حتی بیش از یك ساعت نیز می‌تواند نفسش را به گونه‌ای تنظیم كند كه بدون درآوردن ساز از دهانش، پیوسته ساز را بنوازد.
برای تنظیم نفس كشیدن، هیچ ابزار خاصی لازم نیست. مثلا می‌توان دهان را روی زانوها گذاشت تا هوایی از بیرون به آن داخل نشود و بعد نفس كشیدن از طریق بینی را به خوبی تمرین كرد. البته گمان نكنید كه صیادی و زیرآبی رفتن به ابافت كمك زیادی كرده است. همه صیادان و دریانوردان حداقل برای پنج یا ده دقیقه می‌توانند نفس خود را زیر آب حبس كنند. ولی در آن سال‌هایی كه ابافت صیادی می‌كرده، قایق‌های موتوری امروز نبودند و آنها در قایق‌های چوبی كه شش پارو داشتند، مشغول صید ماهی می‌شدند. پس تمرین‌های نفس گیری او به زمانی برمی‌گردد كه از هر فرصتی برای حبس و تنظیم نفس خود استفاده می‌كرده است.