خاطرات‭ ‬به‭ ‬سرعت‭ ‬محو‭ ‬می‌شوند‭. ‬اگر‭ ‬دو‭ ‬رویداد‭ ‬ویژگی‭ ‬یكسانی‭ ‬داشته‭ ‬باشند،‭ ‬رویدادی‭ ‬كه‭ ‬در‭ ‬گذشته‭ ‬دورتر‭ ‬رخ‭ ‬داده‭ ‬است،‭ ‬نسبت‭ ‬به‭ ‬رویداد‭ ‬جدیدتر،‭ ‬بهتر‭ ‬در‭ ‬خاطرتان‭ ‬می‌ماند‭. ‬اما‭ ‬فراموش‌كردن‭ ‬رویدادی،‭ ‬تصادفی‭ ‬رخ‭ ‬نمی‌دهد‭. ‬در‭ ‬طول‭ ‬زندگی‌مان،‭ ‬پیوسته‭ ‬سلول‌های‭ ‬جدیدی‭ ‬در‭ ‬هیپوكامپوس‭ (‬كه‭ ‬نقش‭ ‬مهمی‭ ‬در‭ ‬حافظه‭ ‬دارد‭) ‬تولید‭ ‬می‌شود‭. ‬این‭ ‬فرآیند‭ ‬تولید‭ ‬سلول‭ ‬به‭ ‬انرژی‭ ‬نیاز‭ ‬دارد‭ ‬و‭ ‬البته‭ ‬با‭ ‬دوباره‌نویسی‭ ‬روی‭ ‬خاطرات‭ ‬گذشته،‭ ‬موجب‭ ‬فراموشی‭ ‬برخی‭ ‬از‭ ‬خاطرات‭ ‬می‌شود‭. ‬اما‭ ‬چرا‭ ‬مغز‭ ‬برای‭ ‬ایجاد‭ ‬خاطرات‭ ‬جدید،‭ ‬خاطرات‭ ‬قبلی‭ ‬را‭ ‬از‭ ‬بین‭ ‬می‌برد؟‭ ‬این‭ ‬موضوع‭ ‬ربطی‭ ‬به‭ ‬فضای‭ ‬ذخیره‌سازی‭ ‬ندارد‭. ‬تعداد‭ ‬سلول‌ها‭ ‬و‭ ‬ارتباط‌های‭ ‬بین‭ ‬آنها‭ ‬در‭ ‬به‭ ‬یاد‭ ‬آوردن‭ ‬خاطرات‭ ‬كمك‭ ‬می‌كنند‭. ‬هدف‭ ‬اصلی‭ ‬حافظه،‭ ‬ذخیره‌سازی‭ ‬تمام‭ ‬اطلاعات‭ ‬نیست،‭ ‬بلكه‭ ‬آن‭ ‬اطلاعات‭ ‬را‭ ‬به‌گونه‌ای‭ ‬ذخیره‭ ‬می‌كند‭ ‬كه‭ ‬به‭ ‬فرآیند‭ ‬تصمیم‌گیری‭ ‬ما‭ ‬در‭ ‬آینده‭ ‬كمك‭ ‬كند‭. ‬در‭ ‬واقع‭ ‬فراموش‌كردن‭ ‬برخی‭ ‬خاطرات‭ ‬در‭ ‬یادگیری‭ ‬درس‌های‭ ‬مهم‭ ‬زندگی‭ ‬موثر‭ ‬هستند‭. ‬تمام‭ ‬خاطراتمان‭ ‬در‭ ‬شبكه‌ای‭ ‬از‭ ‬سلول‌های‭ ‬مغزی‭ ‬مرتبط‭ ‬به‭ ‬هم‭ ‬ذخیره‭ ‬شده‌اند‭ ‬و‭ ‬برای‭ ‬به‭ ‬یاد‭ ‬آوردن‭ ‬خاطره‌ای،‭ ‬به‭ ‬بخشی‭ ‬از‭ ‬این‭ ‬شبكه‭ ‬سلولی‭ ‬نیاز‭ ‬دارید‭. ‬مثلا‭ ‬اگر‭ ‬می‌خواهید‭ ‬فردی‭ ‬را‭ ‬كه‭ ‬به‭ ‬مهمانی‭ ‬تولدتان‭ ‬آمده‭ ‬بود،‭ ‬به‭ ‬یاد‭ ‬آورید،‭ ‬باید‭ ‬یادتان‭ ‬بیاید‭ ‬مهمانی‭ ‬تولدتان‭ ‬را‭ ‬كجا‭ ‬برگزار‭ ‬كرده‭ ‬بودید‭. ‬هرقدر‭ ‬ما‭ ‬مسن‌تر‭ ‬می‌شویم،‭ ‬سلول‌های‭ ‬مغزی‌مان‭ ‬از‭ ‬بین‭ ‬رفته‭ ‬و‭ ‬از‭ ‬ارتباط‭ ‬بین‭ ‬آنها‭ ‬كاسته‭ ‬می‌شود‭ ‬و‭ ‬به‭ ‬این‭ ‬ترتیب‭ ‬حافظه‌مان‭ ‬ضعیف‭ ‬می‌شود‭.‬