افرادی‭ ‬كه‭ ‬شاهد‭ ‬یك‭ ‬رویداد‭ ‬هستند،‭ ‬معمولا‭ ‬آن‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬شكلی‭ ‬متفاوت‭ ‬از‭ ‬یكدیگر‭ ‬به‭ ‬خاطر‭ ‬می‌آورند‭. ‬اما‭ ‬چرا‭ ‬چنین‭ ‬چیزی‭ ‬اتفاق‭ ‬می‌افتد؟‭ ‬

ما‭ ‬معمولا‭ ‬تصور‭ ‬می‌كنیم‭ ‬حافظه‌مان‭ ‬مانند‭ ‬كابینتی‭ ‬است‭ ‬كه‭ ‬هر‭ ‬چه‭ ‬بخواهیم‭ ‬برای‭ ‬استفاده‭ ‬در‭ ‬آینده،‭ ‬در‭ ‬آن‭ ‬ذخیره‭ ‬می‌كنیم‭. ‬

اما‭ ‬این‭ ‬صحیح‭ ‬نیست‭. ‬در‭ ‬حقیقت‭ ‬ما‭ ‬زمانی‭ ‬كه‭ ‬خاطره‌ای‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬یاد‭ ‬می‌آوریم،‭ ‬آن‭ ‬را‭ ‬در‭ ‬ذهن‭ ‬خود‭ ‬دوباره‭ ‬می‌سازیم‭. ‬در‭ ‬واقع‭ ‬معمولا‭ ‬به‭ ‬وسیله‭ ‬بازنمایی‭ ‬ذهنی،‭ ‬یك‭ ‬رویداد‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬خاطر‭ ‬می‌آوریم‭ ‬و‭ ‬به‭ ‬همین‭ ‬دلیل‭ ‬ممكن‭ ‬است‭ ‬نتوانیم‭ ‬تمام‭ ‬جزئیات‭ ‬آن‭ ‬را‭ ‬بازسازی‭ ‬كنیم‭. ‬

در‭ ‬حقیقت،‭ ‬فقط‭ ‬بخش‌هایی‭ ‬كه‭ ‬به‭ ‬آنها‭ ‬توجه‭ ‬نشان‭ ‬داده‭ ‬و‭ ‬روی‭ ‬آنها‭ ‬متمركز‭ ‬شده‭ ‬بودیم‭ ‬را‭ ‬به‌خوبی‭ ‬به‭ ‬خاطر‭ ‬می‌آوریم‭. ‬اما‭ ‬ممكن‭ ‬است‭ ‬فرد‭ ‬دیگری‭ ‬
به‭ ‬بخش‌های‭ ‬دیگر‭ ‬این‭ ‬رویداد،‭ ‬توجه‭ ‬كرده‭ ‬و‭ ‬آنها‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬یاد‭ ‬آورد‭. ‬به‭ ‬این‭ ‬ترتیب،‭ ‬افرادی‭ ‬كه‭ ‬شاهد‭ ‬یك‭ ‬رویداد‭ ‬هستند،‭ ‬آن‭ ‬را‭ ‬به‭ ‬شكل‌های‭ ‬مختلفی‭ ‬به‭ ‬یاد‭ ‬می‌آورند‭. ‬