زندگی در خانه‌های غیرمعمول چگونه است؟
خلاقیت عظیم در تنگنای آپارتمان
آپارتمان‌نشینی مثل فست‌فود است. برای رفع نیاز محتاجش می‌شوید اما کمی که از حد بگذرد و زیاده‌روی باشد، تبدیل به سمی مهلک خواهد شد که شما را از پای در می‌آورد. دوران کرونا همه آپارتمان‌ها را سمی کرد. مردمی که از ترس ویروس و انسداد ریه به آپارتمان‌های نقلی‌شان پناه آورده بودند، نفس‌شان از تنگی چارچوب کوچک زندگی گرفت و از قرنطینه کرونایی، افسردگی نصیب‌شان شد. در دوران قرنطینه به یک گروه بیشتر خوش گذشت. همان‌ها که سال‌ها پیش عطای زندگی شهری را به لقایش بخشیدند و عازم زندگی غیر آپارتمانی شدند. بقیه ولی گرفتار شدیم. خانه‌هایی با میانگین ۶۰ متر برای بیشتر شهروندان مثل حبس خانگی عذاب‌آور و یک ویلای مجلل به آرزوی دست نیافتنی و ارزشمند تبدیل شد. آپارتمان‌نشینی آدم خودش را می‌خواهد. اگر می‌خواهید آپارتمان خوب اجاره کنید ولی مجرد هستید یا بچه کوچک دارید، امکان این‌که قفس مناسبی نصیب‌تان شود بسیار بعید است. بعد از داشتن تمام شرایط لازم برای آپارتمان‌نشینی، حق سر و صدا کردن، نگهداری حیوان و برگزاری مهمانی را از دست می‌دهید. اگر همچنان عاشق آپارتمان باشید ولی آپارتمان‌های ساده و معمولی دنیا شما را راضی نکند چه؟ مقادیر زیادی از افراد دلخوش و ناخوش، از سر بیکاری یا اجبار، آپارتمان‌نشینی را شکل دیگری داده‌اند و با ساخت و زندگی در آپارتمان‌های عجیب و غریب، تیتر رسانه‌های دنیا شده‌اند.
فضاهای شهری با معماری خفه و تنگ برای تنگناهراس‌ها اصلا خوب نیست. احتمالا عبارت کلاستروفوبیا یا تنگناهراسی را شنیده باشید. مثلا در یک سفر هیجان‌انگیز در همدان وقتی به غار علیصدر می‌رسید، عده‌ای از همراهان‌تان که از تنگناهای زندگی می‌هراسند، بیرون غار منتظر شما می‌مانند و به هیچ‌وجه نمی‌توانند خودشان را برای داخل آمدن راضی کنند. این‌گونه افراد از آپارتمان‌ها و اتاق‌های کوچک هم بیزارند و باید در فضاهای بزرگ زندگی کنند. حالا فکر کنید یک معمار، تنگ‌ترین خانه دنیا را برای خودش بسازد و در آن زندگی کند.
جاکوب ژسنی، معماری لهستانی است که سال ۲۰۱۲ اسمش با یک خبر بر سر زبان‌ها افتاد: باریک‌ترین آپارتمان دنیا ساخته شده است! خبر مربوط به موفقیت جاکوب در ساخت یک آپارتمان عجیب در ورشو بود. این آپارتمان در عریض‌ترین نقاطش ۱۵۲سانتی‌متر طول دارد. جاکوب وقتی فضای باریک بین دو ساختمان را دید ایده‌ای به ذهنش رسید تا بتواند از فضاهای شهری نهایت استفاده را ببرد. فضای خالی بین دو آپارتمان قابلیت دیگری نداشت و ژسنی توانست این اجازه را از دولتش بگیرد.
شفافیت اموال به معنای واقعی کلمه
ژاپنی‌ها سرآمد کارهای عجیب و غریب هستند. غذا خوردن و زندگی ژاپنی، فرسنگ‌ها با مدل زندگی ایرانی فاصله دارد. انواع خانه‌ها و اتاقک‌های شگفتی‌آور در ژاپن پیدا می‌شود اما خانه‌ای هست که در این میان بیشتر می‌درخشد. دلیلش هم این است که نور از آن رد می‌شود و کل فضای آپارتمان را درخشان می‌کند. آپارتمان شفاف که از در و دیوارهای شفاف و شیشه‌ای ساخته شده، توسط معماری به‌نام فوجیموتو در توکیو ساخته شده است. او ساخت این خانه را از زندگی درختی اجداد انسان الهام گرفته و دلیل این نوع طراحی را استفاده حداکثری از نور عنوان کرده است. شاید در سال‌های آینده در ایران هم عده‌ای قصد کنند خانه و اموالشان را این‌گونه شفاف کنند و از روشنایی زندگی‌شان لذت ببرند.
آرام‌ترین نقطه برای زندگی
آپارتمان‌نشین‌ها به‌خصوص مادرانی که اعصابشان از دست چند بچه قد و نیم قد در آپارتمان ۷۰ متری سر رفته است، تنها پناه خود را در دستشویی خانه می‌بینند؛ شاید برای چند دقیقه تنها ماندن. گاهی هم اعضای خانواده یک ساعتی از وقتشان را در دستشویی سپری می‌کنند تا راهی برای مشکلات و بزرگ‌تر شدن خانه‌شان پیدا کنند. همین توالت آنقدر مهم است که سیم جائه داک، شهردار سوون در کره‌جنوبی، کل آپارتمانش را به شکل توالت درآورد. رئیس انجمن جهانی توالت
(World Toilet Association)، در توالت خانه مادربزرگش به دنیا آمد و برای همین تصمیم گرفت کل زندگی‌اش را وقف توالت کند. او در سازمان جهانی توالت با همکارانش سعی داشت دسترسی جهانی به سرویس‌های بهداشتی را بهبود ببخشد و به این معضل جهانی پایان دهد. عشق به توالت باعث شد آقای شهردار سال ۲۰۰۷ آپارتمان توالت مانند خود را بسازد. آپارتمان او شامل سه طبقه، سه دستشویی و مجهز به فناوری جمع‌آوری آب باران است. البته تنها خانه‌ای در دنیاست که به این شکل ساخته شده است. وقتی سال ۲۰۰۹، شهردار عشق توالت درگذشت، آپارتمان ترپلکس او تبدیل به موزه شد و دولت آن را پارک دستشویی نامید. اکنون مجسمه‌هایی از تمرینات دستشویی دور تا دور محوطه این خانه قرار دارد و گردشگران می‌توانند سوغاتی‌هایی با تم توالت بخرند.
در ارتفاع زمین و عمق آب
برجک‌ها و تانکرهای آبی را در زمین‌های مختلف کشاورزی یا سازمانی دیده‌اید. سازه‌هایی برای ذخیره آب که بالاتر از سطح زمین قرار دارند. این مخازن در زمان جنگ جهانی نقطه بسیار مناسبی برا فرار از شر نازی‌ها بود. زمان جنگ جهانی دوم، عده‌ای متوجه شدند نازی‌ها مخازن آب را چه در بالای زمین چه در سطح زمین، نابود نمی‌کنند تا از آب ذخیره برای خود استفاده کنند. آوارگان جنگ و سربازهای شکست خورده از این اطلاعات استفاده کرده و حتی چند ماه در یک مخزن آب زندگی می‌کردند تا در شهر اشغال شده توسط آلمان‌ها کشته نشوند. بعد از جنگ دیگر کسی دلتنگ زندگی در مخازن آب نبود تا این‌که یک شرکت طراحی بلژیکی، چند مورد از این تانکرهای هوایی بلااستفاده را به آپارتمانی نقلی و کوچک تبدیل کرد. ارتفاع صدپایی این خانه‌ها مناظر مناسبی را برای ساکنان ایجاد می‌کند و شکل متنوع‌تری نسبت به بقیه آپارتمان‌های کسل‌کننده دارد.
زندگی درون زمان
بیشتر آپارتمان‌های عجیب و غریب که در دنیا می‌بینید، قیمت‌های مناسبی دارند تا مهاجران به شهر بتوانند آن را بخرند و زندگی کنند، حتی اگر محل زندگی‌شان باریک‌ترین خانه دنیا باشد یا در تانکر آب اوقاتشان را سپری کنند. برخلاف بیشتر این خانه‌ها، یکی از آپارتمان‌های عجیب دنیا، قیمت شگفت‌آوری هم دارد. برج ساعت بروکلین در نیویورک سیتی، یک پنت‌هاوس ۱۸میلیون دلاری در قسمت ساعت برج دارد. بزرگ‌ترین پنجره پذیرایی این خانه در واقع صفحه ساعت این برج است. اگر حدود ۵۰۰ میلیارد پول داشته باشید می‌توانید درون این ساعت زندگی کنید و از بهترین منظره‌ها لذت ببرید.
