سرای سالمندان فقط شبانه‌روزی نباشد  جمعیت كشور

سرای سالمندان فقط شبانه‌روزی نباشد جمعیت كشور


رو به پیری است و آن‌قدر سرعت این رشد بالاست كه سازمان ملل متحد، ایران را سومین كشور جهان از نظر رشد جمعیت سالمندی دانست. شاید به نظر این كلمات كنار هم حامل خبر بدی نباشد و بسیاری گمان كنند كه خب، چه‌كار كنیم؟ بله. این جملات به تنهایی و در ظاهر فقط خبررسانی می‌كنند اما در بطن خود،‌ حامل فاجعه‌ای است به نام بحران سالمندی. تا میانسالی برای تمام فعالیت‌های این گروه سنی، ‌امكانات وجود دارد؛‌ آموزشگاه موسیقی، باشگاه ورزشی، استخر و... اما برای میانسالی به بعد و سالمندی دیگر چیزی وجود ندارد.
شاید بگویید باشگاه ورزشی كه سن نمی‌شناسد یا استخر را همه گروه‌های سنی می‌توانند استفاده كنند اما باید بگویم سخت در اشتباهید. در باشگاه ورزشی‌ای كه جوانان می‌روند،‌ مربیان متخصص سالمند وجود ندارد. به همین علت میانسالان و سالمندان با حضور در این باشگاه‌ها یا استخرها آسیب می‌بینند و بعد به‌دنبال دكتر، درمان و فیزیوتراپی می‌روند. درست مانند كودكان كه برای هر فعالیتی به‌دنبال جا و مربی و مدرس مخصوص كودكان می‌گردیم برای میانسال و سالمند هم باید چنین كاری انجام دهیم، اما آیا این‌گونه خدماتی داریم؟ جایی را می‌شناسیم كه مخصوص این قشر باشد؟ احتمالا نه. چرا؟ چون به ‌نیازها،‌ توانایی،‌ علایق و... این گروه سنی فكر نكرده‌ایم. مسؤولان فقط به باروری، تولد، كودكی و جوانی اندیشیده‌اند و سن جامعه را تا همین‌جا در نظر گرفته‌اند و حال با بحران سالمندی مواجه شده‌اند. كشورهای پیشرفته و توسعه‌یافته اما در این زمینه پیشرو هستند. آنها خانه‌ها و باشگاه‌های مخصوص سالمندان را تدارك دیده‌اند كه متخصصان این گروه سنی در آنها مشغول به كارند. سالمند صبح از خانه بیرون می‌آید و به آن سراها می‌رود و خدمات می‌گیرد و به خانه‌اش برمی‌گردد. در آنجا ورزش و  تفریح می‌کنند و از خدمات توانبخشی و فعالیت‌های گروهی بهره‌مند می‌شوند و بعد به خانه برمی‌گردند. همین‌قدر تحرك و با همسن‌ها بودن باعث سلامت،‌ افزایش روحیه و اعتماد به نفس می‌شود. اما این روند نتیجه مهم دیگری هم دارد؛‌ هزینه‌های درمان و بیمه درمان كاهش می‌یابد. پس مسؤولان و سازمان‌های مربوط بهتر است به سالمندان و ایجاد شرایط خاص مناسب‌شان فكر كنند. البته در بعضی شهرها خانه‌های اینچنینی وجود دارد اما در حد خیلی ساده. در صورتی‌كه نیاز است از این‌گونه سراها در هر منطقه شهرداری باشد تا با كمترین ترافیك و هزینه رفت‌وآمد، فرد سالمند بتواند از خدمات و تسهیلات چنین اماكنی استفاده كند.