در جشن فارغ‌التحصیلی یکی از دانشگاه‌های سراسری، یک دکتر و یک مهندس بر سر اینکه دکترها بهترند یا مهندس‌ها با هم به بحث و جدل پرداختند. پس از آنکه جدل آنها بالا گرفت، دوستان آنها خواستند تا به‌جای بحث و جدل بیهوده در عمل ثابت کنند که کدامیک از آن‌دو بهتر و باهوش‌ترند و خرشان بیشتر می‌رود. مهندس قبول و اعلام کرد به‌زودی بهتربودن مهندسان را در عمل ثابت خواهد کرد. مدتی بعد مهندس یک کلینیک باز کرد و زیر تابلو آن نوشت: بیماری‌های شما را با ۵۰دلار درمان می‌کنیم. در صورت ‌موفق‌نبودن ۱۰۰دلار به شما پس می‌دهیم. کلینیک وی در مدت کوتاهی مورد استقبال مشتریان قرار گرفت و خبر موفقیتش نیز در جمع فارغ‌التحصیلان پیچید. دکتر برای آنکه ثابت کند مهندس‌ها چیزی نیستند و دکترها از مهندس‌ها بهترند از یکی از دوستان خود خواست به‌عنوان بیمار به کلینیک مهندس مراجعه کند و مچ وی را بگیرد تا ثابت شود دکترها از مهندس‌ها بهترند. دوست دکتر به کلینیک مهندس رفت و اظهار کرد: حس چشایی من از کار افتاده و مهندس به دستیار خود گفت: یک قاشق چای‌خوری از داروی شماره‌۱۶ به ایشان بدهید. دوست دکتر پس از خوردن دارو آن را تف کرد و گفت: اه‌اه اینکه بنزین است. مهندس گفت: چه خوب، حس چشایی شما کار کرد و 50دلار از وی گرفت. چند روز بعد دوست دکتر با نقشه جدیدی به کلینیک مهندس مراجعه کرد و گفت: من حافظه‌ام را از دست داده‌ام. مهندس به دستیار خود گفت: یک قاشق چای‌خوری از داروی شماره‌۱۶. دوست دکتر گفت: داروی شماره‌۱۶ مگر مال حس چشایی نبود؟ مهندس گفت: چه خوب، حافظ شما کار کرد و 50دلار از وی گرفت. چند روز بعد دوست دکتر بار دیگر به کلینیک مهندس مراجعه کرد و گفت: بینایی خود را از دست داده‌ام. مهندس گفت: متاسفم، من نمی‌توانم برای شما کاری بکنم. بفرمایید، این اسکناس 100دلاری مال شما. دوست دکتر زیرچشمی نگاهی به اسکناس کرد و گفت: اینکه 50دلار است. مهندس گفت: چه خوب، بینایی شما کار کرد و 50دلار دیگر از وی گرفت. فردای آن‌روز دوست دکتر نزد دکتر رفت و ماجرا را برای دکتر تعریف کرد. دکتر که واقعا ضایع شده بود با نظام‌پزشکی تماس گرفت و گزارش یک کلینیک غیرمجاز را داد و نظام‌پزشکی نیز به کلینیک مهندس رفت و آنچا را پلمب کرد و به‌این ترتیب مشخص شد گرچه مهندس‌ها هم برای خودشان اشخاص باهوشی هستند اما این دکترها هستند که در صورتی که فلان شود فلان می‌کنند.