سرنوشت شوم درب کوشک ؛ از ساخت و ساز تا جولان معتادان
در نیمه قرن سوم هجری قمری شهر قزوین هفت دروازه داشت که ورود به شهر را ممکن می‌کردند اما در زمان قاجار ۹ دروازه در اطراف قزوین بود:
پنبه ریسه، رشت، مغلاوک، راه (درب) کوشک، شیخ آباد، خندقبار، شهزاده حسین، تهران و مصلی که امروز از میان آنها فقط دو در سالم
به جای مانده و بقیه به علت رسیدگی نشدن و خیابان‌کشی‌ها خراب شده‌اند.
به جز دروازه تهران یکی دیگر از این دروازه‌های زیبا که امروزه همچنان وجود دارد، دروازه کوشک در کنار میدان میرعماد در انتهای خیابان آزادی یا نادری قدیم است.
چند سال پیش ساخت برج تجارت به‌عنوان اولین برج در شهر قزوین در همجواری دروازه درب کوشک وصله ناجور میراث و محیط زیستی قزوین شناخته شد؛ برجی که سازندگانش ساختن آن در جوار یک بنای تاریخی و شکستن حریم آن را جزو افتخارات خود می‌دانستند و معتقد بودند سعی شده معماری و نورپردازی این برج تداعی کننده این دروازه تاریخی باشد!
حالا هنوز بارِ این آبله زشت بر صورت این دروازه سنگینی می‌کند که به فاصله چند متری از درب کوشک برای ساخت سازه‌ای گودبرداری شده است؟! گودبرداری‌ای که حیرت همگان را برمی‌انگیزد این که شهرداری و میراث فرهنگی قزوین چگونه مجوز ساخت آن را در فاصله‌ای چنین نزدیک داده‌اند، آن هم در حالی که مالک اول چند بار درخواست ساخت و ساز داده بود و با آن مخالفت شده بود و اکنون با فوت او و فروش ملک از سوی وراث به شخص دیگری، چگونه وی مجوز ساخت گرفته است؟! هرچند گفته می‌شود میراث فرهنگی دستور توقف گودبرداری را داده و در صدد آزادسازی بناست اما نکته قابل تأمل آن که برخی می‌گویند مالک جدید مجوز کاربری تجاری گرفته است. بنابراین دادن زمین معوض یا تعلق بودجه برای تملک رقم بسیار بالایی می‌شود. هر چند دروازه
درب کوشک در معرض دید عموم و محل رفت و آمد است اما میراث فرهنگی و شهرداری کامل آن را از یاد برده‌اند. اگر به این دروازه زیبا و کاشی‌های قاجاری‌اش نزدیک شوید به راحتی دوده‌هایی که تا دیوارهای کوشک را در برگرفته قابل رویت است. دوده‌های ناشی از برپایی آتش در کنار کاشی‌های قاجاری. اثرات ترقه و شب‌مانی معتادان در این دروازه تاریخی کاملا محرز است. از سوی دیگر برخی معتقدند ایجاد پارک و بستن کوچه‌ها و تبدیل آنها به بن بست سبب ایجاد مأمن امن برای معتادان و جوانان پر شر و شور شده است.
این در حالی است که برخی می‌گویند اگر شهرداری ومیراث درب کوشک را تبدیل به یک گذر فرهنگی ـــ هنری و حتی غذایی همانند خیابان ۳۰تیر تهران کند و تردد در آن افزایش یابد و نورپردازی زیبایی برای اطراف شود عملا پاتوق معتادان برای همیشه از این محدوده تاریخی جمع می‌شود.دروازه درب کوشک رو به سمت الموت، رودبار شهرستان و کوشک‌ها و شکارگاه‌های شمال قزوین باز می‌شده و به همین دلیل به دروازه درب کوشک یا راه کوشک معروف شده است. زمان ساخت این دروازه به دوره قاجار برمی‌گردد و کاشیکاری‌هایش متعلق به دوره حکومت عضدالدوله در سال۱۲۹۶ ه.ق است.
پنبه ریسه، رشت، مغلاوک، راه (درب) کوشک، شیخ آباد، خندقبار، شهزاده حسین، تهران و مصلی که امروز از میان آنها فقط دو در سالم
به جای مانده و بقیه به علت رسیدگی نشدن و خیابان‌کشی‌ها خراب شده‌اند.
به جز دروازه تهران یکی دیگر از این دروازه‌های زیبا که امروزه همچنان وجود دارد، دروازه کوشک در کنار میدان میرعماد در انتهای خیابان آزادی یا نادری قدیم است.
چند سال پیش ساخت برج تجارت به‌عنوان اولین برج در شهر قزوین در همجواری دروازه درب کوشک وصله ناجور میراث و محیط زیستی قزوین شناخته شد؛ برجی که سازندگانش ساختن آن در جوار یک بنای تاریخی و شکستن حریم آن را جزو افتخارات خود می‌دانستند و معتقد بودند سعی شده معماری و نورپردازی این برج تداعی کننده این دروازه تاریخی باشد!
حالا هنوز بارِ این آبله زشت بر صورت این دروازه سنگینی می‌کند که به فاصله چند متری از درب کوشک برای ساخت سازه‌ای گودبرداری شده است؟! گودبرداری‌ای که حیرت همگان را برمی‌انگیزد این که شهرداری و میراث فرهنگی قزوین چگونه مجوز ساخت آن را در فاصله‌ای چنین نزدیک داده‌اند، آن هم در حالی که مالک اول چند بار درخواست ساخت و ساز داده بود و با آن مخالفت شده بود و اکنون با فوت او و فروش ملک از سوی وراث به شخص دیگری، چگونه وی مجوز ساخت گرفته است؟! هرچند گفته می‌شود میراث فرهنگی دستور توقف گودبرداری را داده و در صدد آزادسازی بناست اما نکته قابل تأمل آن که برخی می‌گویند مالک جدید مجوز کاربری تجاری گرفته است. بنابراین دادن زمین معوض یا تعلق بودجه برای تملک رقم بسیار بالایی می‌شود. هر چند دروازه
درب کوشک در معرض دید عموم و محل رفت و آمد است اما میراث فرهنگی و شهرداری کامل آن را از یاد برده‌اند. اگر به این دروازه زیبا و کاشی‌های قاجاری‌اش نزدیک شوید به راحتی دوده‌هایی که تا دیوارهای کوشک را در برگرفته قابل رویت است. دوده‌های ناشی از برپایی آتش در کنار کاشی‌های قاجاری. اثرات ترقه و شب‌مانی معتادان در این دروازه تاریخی کاملا محرز است. از سوی دیگر برخی معتقدند ایجاد پارک و بستن کوچه‌ها و تبدیل آنها به بن بست سبب ایجاد مأمن امن برای معتادان و جوانان پر شر و شور شده است.
این در حالی است که برخی می‌گویند اگر شهرداری ومیراث درب کوشک را تبدیل به یک گذر فرهنگی ـــ هنری و حتی غذایی همانند خیابان ۳۰تیر تهران کند و تردد در آن افزایش یابد و نورپردازی زیبایی برای اطراف شود عملا پاتوق معتادان برای همیشه از این محدوده تاریخی جمع می‌شود.دروازه درب کوشک رو به سمت الموت، رودبار شهرستان و کوشک‌ها و شکارگاه‌های شمال قزوین باز می‌شده و به همین دلیل به دروازه درب کوشک یا راه کوشک معروف شده است. زمان ساخت این دروازه به دوره قاجار برمی‌گردد و کاشیکاری‌هایش متعلق به دوره حکومت عضدالدوله در سال۱۲۹۶ ه.ق است.
