نگاهی به حمله وندال‌ها به آثار هنری که این روزها مد شده است
تروریست‌های هنری
حالا دیگر تبدیل به یک روال شده؛ منظورمان حمله به آثار هنری از سوی معترضان به تولیدکنندگان سوخت در راستای تغییرات اقلیمی است! این ماجرا از چند ماه پیش آغاز شد و در بسیاری از کشورهای اروپایی و موزه‌های مشهور، بسیاری از این افراد دست به تخریب آثاری تحت عنوان یک کنش‌اجتماعی پرداختند. دوستداران این آثار هنری و تاریخ هنر، اولین شاکیان این رویه بودند اما آش این اعتراض آن‌قدر شور شد که حتی فعالان محیط‌زیست هم این رویه اعتراضی را مذموم دانستند، چراکه تنها نتیجه این رفتار فقط تخریب این آثار و محروم کردن بسیاری ازجمله نسل‌های آینده از آثار فاخر هنری می‌شد که گاه از زیر سایه جنگ‌های خانمانسوز هم جان سالم به‌در برده بودند. جالب اینجاست که این آثار موزه‌ای و هنری، کمترین آسیب را در این اتفاقات می‌بینند. چون نحوه نگهداری از این آثار در کشورهای دیگر به نحوی است که می‌توانند پیش‌بینی کنند چنین اتفاقاتی می‌افتد. بنابراین این تابلوها یا در محفظه‌های شیشه‌ای برای حفظ دما و حرارت و رطوبت قرار دارند یا جلوی آنها سد شیشه‌ای وجود دارد که از بروز هر اتفاقی جلوگیری کند. البته در برخی موزه‌ها و گالری‌ها هم که از این آثار به‌خوبی نگهداری نشده، وندال‌ها کم نگذاشتند و تا می‌توانستند خرابکاری کردند. مثلا چند سال پیش یک بازدیدکننده موزه لوور فرانسه تابلوی متعلق به سال۱۸۳۰ را با نوشته مخدوش کرد.
یکی از عجیب‌ترین این اتفاقات مربوط به مخدوش کردن تابلوی «آزادی هدایتگر» اثر فردریک اوژن دلاکروا، نقاش مشهور فرانسوی است. نقاشی‌ای که مربوط به سال 1830 میلادی است و در موزه لوور قرار داشت. ماجرا از این قرار بود که یک زن 28ساله در بازدید از این موزه روی این تابلوی رنگ روغن نوشته است AE911 این نوشته مخفف کمپینی است که خواهان انجام تحقیقات مستقل کنگره آمریکا از حادثه ۱۱سپتامبر است. مقامات موزه لوور اعلام کرده‌اند در حال ترمیم این تابلو هستند. این تابلو یکی از میراث‌ها و نمادهای هنری مهم دوران انقلاب فرانسه است. شارل بودلر، شاعر و منتقد هنری این نقاش را مشهورترین نقاش رمانتیک نام نهاده است.
آرامش زندگی روستایی
دو دانشجو هم که از تظاهرکنندگان جنبش‌های محیط زیستی هستند، دستان خود را به قاب یک تابلو در گالری لندن چسبانده‌اند. این تابلو یک زندگی روستایی در کنار رودخانه را به تصویر کشیده بود که توسط هنرمندی به نام جاکنستبل در سال ۱۸۲۱ میلاد کشیده شده و به نام The Hay Wain شهرت دارد. این دو دانشجو نیز از دانشگاه برایتون بوده‌اند که قبلا در تظاهرات توقف نفت حضور پیدا می‌کردند. آنها با چسباندن نقاشی بازسازی شده روی تصویر اصلی، هنر دوستان را خشمگین کرده بودند. آنها در توییت‌های مختلفی نوشته بودند این کار باور کردنی نیست. لطفا از آسیب رساندن به نقاشی‌های تاریخی و شکننده که مردم عادی با دیدن آنها لذت می‌برند، دست بردارید. چرا راه دیگری را برای رساندن پیام خود پیدا نمی‌کنید؟
شام آخر
اما یکی از معروف‌ترین آثار مورد حمله گروه فعالان محیط زیستی، تابلوی شام‌آخر، اثر لئوناردو داوینچی است. حامیان این گروه خود را به تابلوی بزرگ شام آخر داوینچی در آکادمی سلطنتی هم رساندند و دست‌های خود را روی قاب آن چسباندند. آنها از دولت خواستند هر چه سریع‌تر مجوزهای جدید نفت و گاز را در بریتانیا متوقف کنند! شام آخر یکی از معروف‌ترین تابلوهای داوینچی است که در این گالری اثر منسوب به جیامپیترینو، شاگرد لئوناردو به نمایش گذاشته شده بود. یکی از متجاوزان به این اثر هنری، یک زن ۴۷ ساله بوده که در جریان این اعتراض می‌گفت ما باید استخراج نفت و گاز جدید را همین الان متوقف کنیم. تا زمانی که دولت بیانیه معناداری برای این کار بدهد، از اخلال در مؤسسات هنری دست برمی‌داریم ولی تا آن زمان این اخلال ادامه خواهد داشت تا جوانان بدانند ما تمام تلاش خود را برای آنها انجام می‌دهیم.
لبخند ژوکوند
یکی از معروف‌ترین تابلوها که بارها مورد تعرض قرار گرفته، تابلوی مونالیزا در فرانسه است. فصل بهار امسال مردی که لباس پیرزنی را به تن کرده و روی صندلی چرخدار نشسته بود، ناگهان برخاست و سعی کرد شیشه ضد گلوله مونالیزا را بشکند؛ سپس اقدام به مالیدن کیک خامه‌ای روی شیشه کرد و قبل از این‌که توسط نیروهای امنیتی دستگیر شود، گل‌های در دستش را همه جا پرتاب کرد. مونالیزا که به لبخند ژوکوند هم معروف است، نام یکی از پرآوازه‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی، هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده است. این نقاشی دارای عناوینی همچون شناخته شده‌ترین، پربازدیدترین و مورد تقلید واقع شده‌ترین اثر جهان است. این اثر استثنایی در طول تاریخ چند بار ربوده شده و با این‌که بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلق آن می‌گذرد، آسیب چندانی ندیده است.
