تهیه‌کننده «قهرمانان معمولی» در گفت‌و‌گو با قاب کوچک:
قهرمانان معمولی الگوهایی برای حل مشکلات کشور
«قهرمانان معمولی»، نام مجموعه‌ای است که به‌زودی از تلویزیون پخش خواهد شد. نام این مجموعه بیانگر این است که قهرمانان معمولی افرادی از جنس خود مردم هستند اما یک کار قهرمانانه آنها را از دیگران متمایز کرده است. ماجرای این افراد که اغلب عمر خود را برای رفع گره‌ای از کار دیگران وقف کرده‌اند و نام کارآفرین را با خود یدک می‌کشند، می‌تواند جالب باشد. مجتبی حیدری، عکاس باسابقه مطبوعات، تهیه‌کنندگی این مجموعه را به‌عهده دارد، حیدری در گفت‌و‌گو با قاب کوچک به داستان شکل‌گیری قهرمانان کوچک پرداخته است.
قهرمانان معمولی چه کسانی هستند؟
قهرمانان معمولی، افرادی هستند که در نقاط مختلف ایران یک سری آزمون و خطاهای انفرادی در زندگی داشتند و در مقطع و جایگاهی که به یک سود و منفعتی رسیده‌اند، آن را از یک فعالیت شخصی به مردم منطقه یا کل ایران تعمیم داده‌اند. نکته اساسی این است که این افراد نخواسته‌اند صرفا خودشان موفق شوند یا فقط خودشان به ثروت برسند و این نقطه اشتراک همه این افراد است که نفع عمومی را برای همه خواسته‌اند و آن را اجرا کرده‌اند. این افراد، کشاورز، دامدار، معلم، کارآفرین، ورزشکار، روحانی و جهادگر هستند و ترکیبی از آقایان و خانم‌ها در قهرمانان معمولی حضور دارند. این افراد دور از پایتخت زندگی می‌کنند و حلال مشکلات هستند و مسأله‌محور عمل می‌کنند. این افراد اغلب در مناطقی هستند که در رسانه‌ها کمتر نام آنها شنیده می‌شود.
همیشه تصور ما از قهرمان کسی است که حتما از توانایی خاص بهره ببرد و به جایگاهی برسد که دیگران به‌سختی به آن برسند، قهرمانان معمولی قرار است این کلیشه ذهنی را بشکند؟
درواقع قهرمانان معمولی از این ویژگی‌ها برخوردار هستند، یعنی توانایی رسیدن به یک جایگاه ویژه را دارند، اما قرار است یک کلیشه را در ذهن ما بشکنند و نشان دهند که همه ما هم می‌توانیم به آن جایگاه برسیم و اصلا چیز دست‌نیافتنی نیست. این قهرمانان معمولی به ما نشان می‌دهند که می‌شود با تلاش و استمرار به آن جایگاه رسید. فقط یک نکته مهم وجود دارد و آن این است که شخصیت قهرمانی این افراد در رسیدن به آن جایگاه نیست، قهرمان ما آنجایی شکل می‌گیرد که از تمام این سختی‌ها عبور کرده و آن را عرضه می‌کند به مردم تا همه از نتیجه تلاش‌های فردی وی بهره‌مند شوند.
جامعه امروز ما چقدر به شناخت این‌گونه افراد و الگوپذیری از آنها نیاز دارد؟
اصلا ما به این مرحله رسیده‌ایم و از آن ناگریز هستم. ما در یک مرحله از زندگی اجتماعی رسیده‌ایم که نیازمند واگذاری امور مردم به خود مردم هستیم. دیگر دوره‌ای که یک کارشناس در پایتخت بنشیند و برای مثلا مردم جنوب کشور برنامه بریزد و تصمیم بگیرد گذشته است. چون آن شناخت لازم برای درک مسأله وجود ندارد. قطعا ما نیاز داریم بیشتر از قهرمانان معمولی بگویم چون آنها مسأله و نیازی را در بخشی از جامعه خودشان پیدا کرده‌اند و با سال‌ها تلاش آن را حل کرده‌اند و حالا آن را به کل کشور تعمیم می‌دهند.
تلویزیون در ساخت و معرفی الگوهای رفتاری تا چه حد تاثیرگذار است؟
تلویزیون رسانه فراگیر است و من خودم سال‌ها خبرنگار بودم و در مطبوعات و رسانه‌ها فعال بوده‌ام، همین خط فکری برنامه را در قالب انتشار مجموعه عکس در رسانه‌ها پیگیری کرده و انجام داده بودم. ولی تاثیر تلویزیون و گستردگی مخاطبان آن اصلا با آن کار قابل مقایسه نیست، این یک فرصت است که بتوانیم از آن استفاده کنیم. تلویزیون رسانه تاثیرگذاری است که در دورترین نقاط کشور دیده می‌شود و این در راستای موضوع برنامه است.
قهرمانان معمولی را چطور پیدا کردید؟!
این به یک فرآیند تحولی از درون خودم باز می‌گردد. حدود 10سال پیش از خودم پرسیدم که من در مطبوعات چه کار می‌کنم؟ در دوره‌ای از نوجوانی مطبوعات برای من یک هیجان داشت اما سال‌ها بعد خودم را از مطبوعات جدا کردم و این برای من هم از یک طرف سخت بود و هم از طرفی سخت نبود. سخت از این جهت که خودم را از همه سوابق و رزومه‌ای که درست کرده بودم جدا کردم و آسان از این جهت که می‌دانستم می‌خواهم چه کار کنم. سال‌ها در قالب فعالیت‌های جهادی به مناطق محروم و دور دست رفتم و قهرمانان معمولی این گونه کشف شدند. مثلا خانم ذاکریان که در یکی از قسمت‌های برنامه او را خواهیم دید، در یکی از روستاهای دورافتاده در خراسان جنوبی، با یک گروه محدود در کار پارچه‌بافی بودند و در گفت‌و‌گو با ایشان متوجه شدم این فرد همان کسی است که می‌تواند به کمک مردم منطقه و استان خود کمک کند و اکنون بعد از 10سال توانستند الگویی را ایجاد کنند که می‌تواند در همه استان‌ها پیاده شود.
چند قهرمان معمولی در این برنامه معرفی می‌شوند؟
ما در بخش اول 13شخصیت و 13قهرمان را معرفی می‌کنیم. این به لطف دوستانم در مرکز مستند سوره است که در یک درک و ادبیات مشترک توانستیم در فرصت کوتاهی به این 13قسمت برسیم. در این برنامه نمی‌خواهیم صرفا یک کارآفرین یا قهرمان را معرفی کنیم، بلکه می‌خواهیم راه‌حل مسائل کشور را نشان دهیم.
مجموعه چند کارگردان دارد؟ چرا کل کار را با یک کارگردان پیش نبردید؟
همزمان که در تلاش برای معرفی الگوها در برنامه بودیم، سعی کردم در تیم کاری خودم به یک‌سری جوان اعتماد کنم و با هم شروع به کار کنیم. این مجموعه سه کارگردان دارد اما عوامل تولید زیادی دارد. در این تیم همگی بچه‌های جوان پرانرژی هستند به‌طوری که پشت صحنه ما دقیقا مانند جلوی صحنه ماست و آن رشدی که قرار است در برنامه نشان دهیم در پشت صحنه هم جریان دارد.
زمان پخش برنامه و شبکه پخش‌کننده مشخص شده است؟
زمان پخش هنوز به صورت دقیق مشخص نشده اما چیزی که مشخص شده این است که برنامه همین امسال پخش خواهد شد، ولی زمان دقیق آن هنوز اعلام نشده است.
قطعا با پخش برنامه قهرمانان معمولی شاید خیلی‌ها به این فکر بیفتند یا خودشان قهرمان معمولی هستند یا قهرمانان معمولی را در اطراف خود می‌شناسند، برنامه‌ای برای ادامه ساخت این مجموعه دارید؟
بله، قطعا به این مسأله فکر و برایش طراحی کرده‌ایم. بخش اول این برنامه مقدمه‌ای برای تولید برنامه‌هایی است که عمق بیشتری برای حل مسائل کشور داشته باشند. قهرمانان معمولی ایده 10 سال پیش من بود که افراد معمولی می‌توانند مسائل کشور را حل کنند فقط شاید آن 10 سال پیش این ایده خریدار نداشت. این افراد قطعا قابل تکثیر هستند، فکر و علم خودشان را محبوس نمی‌کنند بلکه آن را به مردمی می‌دهند که در میدان کار هستند. این الگوها قابل تعمیم هستند. ما منتظر دید بازخوردها هستیم تا برای ساخت بخش دوم برنامه راه درست‌تری برویم.
محمدصادق عابدینی - روزنامه‌نگار
قهرمانان معمولی، افرادی هستند که در نقاط مختلف ایران یک سری آزمون و خطاهای انفرادی در زندگی داشتند و در مقطع و جایگاهی که به یک سود و منفعتی رسیده‌اند، آن را از یک فعالیت شخصی به مردم منطقه یا کل ایران تعمیم داده‌اند. نکته اساسی این است که این افراد نخواسته‌اند صرفا خودشان موفق شوند یا فقط خودشان به ثروت برسند و این نقطه اشتراک همه این افراد است که نفع عمومی را برای همه خواسته‌اند و آن را اجرا کرده‌اند. این افراد، کشاورز، دامدار، معلم، کارآفرین، ورزشکار، روحانی و جهادگر هستند و ترکیبی از آقایان و خانم‌ها در قهرمانان معمولی حضور دارند. این افراد دور از پایتخت زندگی می‌کنند و حلال مشکلات هستند و مسأله‌محور عمل می‌کنند. این افراد اغلب در مناطقی هستند که در رسانه‌ها کمتر نام آنها شنیده می‌شود.
همیشه تصور ما از قهرمان کسی است که حتما از توانایی خاص بهره ببرد و به جایگاهی برسد که دیگران به‌سختی به آن برسند، قهرمانان معمولی قرار است این کلیشه ذهنی را بشکند؟
درواقع قهرمانان معمولی از این ویژگی‌ها برخوردار هستند، یعنی توانایی رسیدن به یک جایگاه ویژه را دارند، اما قرار است یک کلیشه را در ذهن ما بشکنند و نشان دهند که همه ما هم می‌توانیم به آن جایگاه برسیم و اصلا چیز دست‌نیافتنی نیست. این قهرمانان معمولی به ما نشان می‌دهند که می‌شود با تلاش و استمرار به آن جایگاه رسید. فقط یک نکته مهم وجود دارد و آن این است که شخصیت قهرمانی این افراد در رسیدن به آن جایگاه نیست، قهرمان ما آنجایی شکل می‌گیرد که از تمام این سختی‌ها عبور کرده و آن را عرضه می‌کند به مردم تا همه از نتیجه تلاش‌های فردی وی بهره‌مند شوند.
جامعه امروز ما چقدر به شناخت این‌گونه افراد و الگوپذیری از آنها نیاز دارد؟
اصلا ما به این مرحله رسیده‌ایم و از آن ناگریز هستم. ما در یک مرحله از زندگی اجتماعی رسیده‌ایم که نیازمند واگذاری امور مردم به خود مردم هستیم. دیگر دوره‌ای که یک کارشناس در پایتخت بنشیند و برای مثلا مردم جنوب کشور برنامه بریزد و تصمیم بگیرد گذشته است. چون آن شناخت لازم برای درک مسأله وجود ندارد. قطعا ما نیاز داریم بیشتر از قهرمانان معمولی بگویم چون آنها مسأله و نیازی را در بخشی از جامعه خودشان پیدا کرده‌اند و با سال‌ها تلاش آن را حل کرده‌اند و حالا آن را به کل کشور تعمیم می‌دهند.
تلویزیون در ساخت و معرفی الگوهای رفتاری تا چه حد تاثیرگذار است؟
تلویزیون رسانه فراگیر است و من خودم سال‌ها خبرنگار بودم و در مطبوعات و رسانه‌ها فعال بوده‌ام، همین خط فکری برنامه را در قالب انتشار مجموعه عکس در رسانه‌ها پیگیری کرده و انجام داده بودم. ولی تاثیر تلویزیون و گستردگی مخاطبان آن اصلا با آن کار قابل مقایسه نیست، این یک فرصت است که بتوانیم از آن استفاده کنیم. تلویزیون رسانه تاثیرگذاری است که در دورترین نقاط کشور دیده می‌شود و این در راستای موضوع برنامه است.
قهرمانان معمولی را چطور پیدا کردید؟!
این به یک فرآیند تحولی از درون خودم باز می‌گردد. حدود 10سال پیش از خودم پرسیدم که من در مطبوعات چه کار می‌کنم؟ در دوره‌ای از نوجوانی مطبوعات برای من یک هیجان داشت اما سال‌ها بعد خودم را از مطبوعات جدا کردم و این برای من هم از یک طرف سخت بود و هم از طرفی سخت نبود. سخت از این جهت که خودم را از همه سوابق و رزومه‌ای که درست کرده بودم جدا کردم و آسان از این جهت که می‌دانستم می‌خواهم چه کار کنم. سال‌ها در قالب فعالیت‌های جهادی به مناطق محروم و دور دست رفتم و قهرمانان معمولی این گونه کشف شدند. مثلا خانم ذاکریان که در یکی از قسمت‌های برنامه او را خواهیم دید، در یکی از روستاهای دورافتاده در خراسان جنوبی، با یک گروه محدود در کار پارچه‌بافی بودند و در گفت‌و‌گو با ایشان متوجه شدم این فرد همان کسی است که می‌تواند به کمک مردم منطقه و استان خود کمک کند و اکنون بعد از 10سال توانستند الگویی را ایجاد کنند که می‌تواند در همه استان‌ها پیاده شود.
چند قهرمان معمولی در این برنامه معرفی می‌شوند؟
ما در بخش اول 13شخصیت و 13قهرمان را معرفی می‌کنیم. این به لطف دوستانم در مرکز مستند سوره است که در یک درک و ادبیات مشترک توانستیم در فرصت کوتاهی به این 13قسمت برسیم. در این برنامه نمی‌خواهیم صرفا یک کارآفرین یا قهرمان را معرفی کنیم، بلکه می‌خواهیم راه‌حل مسائل کشور را نشان دهیم.
مجموعه چند کارگردان دارد؟ چرا کل کار را با یک کارگردان پیش نبردید؟
همزمان که در تلاش برای معرفی الگوها در برنامه بودیم، سعی کردم در تیم کاری خودم به یک‌سری جوان اعتماد کنم و با هم شروع به کار کنیم. این مجموعه سه کارگردان دارد اما عوامل تولید زیادی دارد. در این تیم همگی بچه‌های جوان پرانرژی هستند به‌طوری که پشت صحنه ما دقیقا مانند جلوی صحنه ماست و آن رشدی که قرار است در برنامه نشان دهیم در پشت صحنه هم جریان دارد.
زمان پخش برنامه و شبکه پخش‌کننده مشخص شده است؟
زمان پخش هنوز به صورت دقیق مشخص نشده اما چیزی که مشخص شده این است که برنامه همین امسال پخش خواهد شد، ولی زمان دقیق آن هنوز اعلام نشده است.
قطعا با پخش برنامه قهرمانان معمولی شاید خیلی‌ها به این فکر بیفتند یا خودشان قهرمان معمولی هستند یا قهرمانان معمولی را در اطراف خود می‌شناسند، برنامه‌ای برای ادامه ساخت این مجموعه دارید؟
بله، قطعا به این مسأله فکر و برایش طراحی کرده‌ایم. بخش اول این برنامه مقدمه‌ای برای تولید برنامه‌هایی است که عمق بیشتری برای حل مسائل کشور داشته باشند. قهرمانان معمولی ایده 10 سال پیش من بود که افراد معمولی می‌توانند مسائل کشور را حل کنند فقط شاید آن 10 سال پیش این ایده خریدار نداشت. این افراد قطعا قابل تکثیر هستند، فکر و علم خودشان را محبوس نمی‌کنند بلکه آن را به مردمی می‌دهند که در میدان کار هستند. این الگوها قابل تعمیم هستند. ما منتظر دید بازخوردها هستیم تا برای ساخت بخش دوم برنامه راه درست‌تری برویم.
محمدصادق عابدینی - روزنامه‌نگار
