برای گرمایش اتاق‌ خواب بهتر است از وسایل گرمازای مداربسته نظیر شوفاژ یا فن استفاده شود. درصورتی که از بخاری یا دیگر وسایل حرارتی شعله‌ باز استفاده می‌شود باید از نوع مداربسته مجهز به لوله و کلاهک ایمنی باشد به‌گونه‌ای که اولا از انتشار دود و گازهای سمی ناشی از احتراق در فضای اتاق جلوگیری شود و ثانیا خطر آتش‌سوزی و سرایت حرارت به مواد قابل اشتعال وجود نداشته باشد. همچنین باید در اطراف این وسایل گرمایشی در اتاق خواب حداقل به شعاع دو متر از قرار دادن وسایل قابل اشتعال خودداری کرد.
بهتر است از کشیدن سیگار در اتاق خواب هنگام استراحت خودداری کنید چون چیزهای قابل احتراق زیادی در اتاق خواب وجود دارد. در صورتی که از تشک‌های برقی برای خواب و گرم شدن استفاده می‌کنید سیستم گرمایشی و المنت‌ها و نیز سیم‌های برق این‌گونه وسایل را به‌طور مرتب کنترل کنید چرا که استفاده از این‌گونه وسایل برای افراد مسن پیشنهاد نمی‌شود.
بهتر است برای تزئینات این اتاق از وسایل قابل‌اشتعال استفاده نشود. در صورتی که از چراغ شب‌خواب استفاده می‌کنید، اولا توان مصرفی آن تا حد امکان پایین باشد و ثانیا دقت کنید از تماس مواد قابل‌اشتعال با آن جدا جلوگیری‌شود.
در صورتی‌که از وسایل برقی (بخاری) برای گرمایش محیط این‌گونه اماکن استفاده می‌کنید باید اولا از ساعت کامل این‌گونه وسایل مطمئن شد ثانیا در اطراف آنها هیچ‌گونه مواد قابل اشتعال قرار داده نشود.
استفاده از وسایل اعلام آتش‌سوزی از نوع خودکار (دتکتور) با کنترل مرکزی و مجهز به آژیر الزامی است؛ با توجه به نوع مواد موجود در این گونه مکان‌ها و ماده موثر تولیدی در اثر احتراق (دود) بهتر است نوع دتکتور مصرفی از نوع یونیزه باشد. در صورت امکان خوب است از دستگاه آشکارساز گازهای سمی از انواع مختلف به‌ویژه منواکسید کربن (CO) استفاده کنید. با توجه به نوع مواد قابل اشتعال در این گونه اماکن(مواد خشک) که خاموش‌کننده مناسب آن آب است، وجود خاموش‌کننده‌های آب و گاز در خانه و محوطه منزل یا آپارتمان ضروری است.