سهم‌الارث هرکدام از ورثه در قانون مدنی مطابق آنچه در شرع مقدس آمده‌است مشخص شده و کسر خاصی به سهم هریک از وراث و به تناسب نسبت‌شان با متوفی، اختصاص داده شده‌است. از جمله درخصوص سهم‌الارث زن و میزان ارث زن از اموال همسرش. بر اساس قانون مدنی، سهم زن از ارث شوهرش در صورتی که مرد فرزندی داشته‌باشد یا نداشته‌باشد، متفاوت است و یکی از مسائل همواره مورد اختلاف، میزان سهم زوجه از اموال زوج بر اساس اصلاحیات سال1387 برخی مواد قانون مدنی درخصوص میزان ارث زن از اموال همسرش است. در ماده864 قانون مدنی در خصوص ارث زن از شوهر چنین مقرر شده‌است: «از جمله اشخاصی که به‌موجب سبب، ارث می‌برند، هریک از زوجین است که در حین فوت دیگری زنده باشند.» بنا بر این ماده، زن از شوهر خود ارث می‌برد.  نکته مهم در خصوص ارث زن از شوهر این است که به عقد دائم درآمده ‌باشد. براساس ماده940 قانون مدنی، زوجینی که ازدواج آنها دائمی باشد از یکدیگر ارث می‌برند.  ارث در عقد موقت وجود ندارد و شرط توارث در نکاح موقت به‌دلیل تعارض با قواعد آمره ارث، یعنی قواعدی که امکان توافق بر‌خلاف آنها وجود ندارد، نامشروع و باطل است. اما چنانچه فردی مایل باشد به زوجه‌اش که با وی در نکاح موقت است مالی تعلق گیرد، می‌تواند با استفاده از وصیت و تنظیم یک وصیت نامه، مالی را برای بعد از مرگ خود برای او وصیت کند. در خصوص ارث بردن زوجین بعد از طلاق نیز باید دانست زوجین بعد از طلاق از یکدیگر ارث نمی‌برند مگر شرایط ماده943 قانون مدنی وجود داشته‌باشد. به موجب این ماده، اگر مرد، زن خود را طلاق بدهد، در صورتی که این طلاق از نوع طلاق رجعی باشد و مرد یا زن در طول مدت عده فوت کنند، دیگری از او ارث می‌برد. همچنین به موجب ماده944 قانون مدنی اگر شوهر در حال مرض زن خود را طلاق دهد و در ظرف یک سال از تاریخ طلاق به همان مرض بمیرد، در صورتی که زن ازدواج نکرده‌باشد از او ارث می‌برد حتی اگر طلاق بائن باشد.