آنها سرباز و اسلحه دارند، در مناطق تحت کنترل خود قانون وضع می‌کنند و حتی قواعد خاصی برای وفاداری و خیانت دارند. از نمونه‌های معروف این افراد می‌توان به پابلو اسکوبار کلمبیایی اشاره کرد که القاب سلطان کوکائین، رابین هود و پدرخوانده را یدک می‌کشید. روبرتو اسکوبار، برادر و حسابدار شخصی پابلو، در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود، وی در دوران اوج قدرتش هفته‌ای چهارمیلیون و 200هزار دلار درآمد داشت. ثروت پابلو به قدری عظیم بود که صندوق‌های پول نقد را در مزارع کشاورزی، انبارهای مخروبه و بین دیوار خانه‌های اعضای شبکه خود پنهان می‌کرد و هر سال حدود ۱۰درصد این پول‌ها به دلیل جویدن موش‌ها یا نفوذ آب از بین می‌رفت.  تنها پسر او سال ۲۰۰۹ در مصاحبه‌ای با دیلی‌تلگراف گفت یک بار پدرش هنگام فرار همراه اعضای خانواده حدود دو میلیون دلار اسکناس را آتش زد تا با آنها گرم شویم و غذا بپزیم. سال 1989 نشریه فوربس وی را به‌عنوان هفتمین مرد ثروتمند دنیا معرفی کرد. ثروت او بر اساس اخبار این نشریه چیزی نزدیک به 35میلیارد دلار برآورد شد. کارتل او بخش بزرگی از قاچاق مواد به آمریکا، مکزیک، پورتوریکو، جمهوری دومینیکن و سایر نقاط قاره را زیر سیطره خود داشت و کنترل بیش از 80 درصد قاچاق کوکائین در جهان نیز به‌عهده اسکوبار بود. با این حال این قاچاقچی شاید به خاطر تجربه گذشته از زندگی در فقر و تنگدستی دوستدار فقرا بود و به مردم تنگدست کمک می‌کرد؛ برای همین در کلمبیا گروهی به او لقب رابین هود داده بودند.
اسکوبار در ادامه راهش برای پیشتازی در قاچاق مواد، کلمبیا را به پایتخت قتل در جهان تبدیل کرد و بیش از 7000 قتل سازماندهی شده سال 1991 توسط مافیای او انجام شد. وی حتی در این راه به بیش از 600 جوان فقیر پاداش‌های زیادی برای کشتن و کنار زدن افسران پلیس پرداخت.
​​​​​​​او سرانجام در یک درگیری مسلحانه با پلیس، هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد.