پادشاه قطب شمال
خرس‌های قطبی بزرگ‌ترین پستانداران خشکی گوشتخوار بر روی زمین هستند. در نگاه نخست شاید اختصاص یک روز جهانی به این حیوانات عظیم‌الجثه عجیب به نظر برسد؛ اما وجود خرس‌های قطبی برای حفظ ثبات نظام اکوسیستم جهانی بسیار مهم است.
اکوسیستم قطب شمال شکننده است و اگر خرس‌های قطبی منقرض شوند، می‌تواند یک واکنش زنجیره‌ای را آغاز کند که بازگشت به حالت تعادل آن دشوار خواهد بود. مانند بسیاری دیگر از گونه‌های گیاهی و جانوری، خرس‌های قطبی نیز از گزند تخریب‌های انسانی که حاصلش گرمایش زمین است در امان نمانده و زندگی آنها بیشتر از بسیاری دیگر از گونه‌ها درخطر قرار گرفته است. اگر این روند ادامه یابد، گرمایش زمین به طور بالقوه می‌تواند منجر به انقراض این گونه شود. برای تغییر این وضعیت وخیم اما هنوز آن‌قدر دیر نیست. تحقیقات نشان داده که اگر انتشار کربن را کاهش دهیم، یخ دریا و خرس‌های قطبی همچنان می‌توانند بهبود یافته و باقی بمانند. سازمان غیرانتفاعی خرس‌های قطبی بین‌المللی (PBI) در سال 1994 تشکیل شد تا با ایجاد برنامه‌های علمی و عملی برای محافظت از خرس قطبی در‌معرض خطر انقراض اقدام کنند. آنها نخستین بار در سال2011، 27 فوریه(8اسفند) را به عنوان «روز جهانی خرس قطبی» معرفی کردند و از آن زمان هر سال این رویداد برای افزایش آگاهی‌رسانی در جهت نجات این‌گونه ارزشمند جشن گرفته می‌شود:
انقراض خرس سفید
اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) خرس قطبی را گونه‌ای آسیب‌پذیر دانسته است. از بین رفتن یخ دریا به دلیل تغییرات آب و هوایی بزرگ‌ترین تهدید برای بقای این حیوان است. در حال حاضر حدود 26هزار خرس قطبی در جهان وجود دارد. آنها در 19 جمعیت مختلف در سراسر قطب شمال زندگی می‌کنند. حدود 60 درصد از این جمعیت در داخل یا اطراف کانادا هستند. خرس‌های قطبی در آلاسکا، نروژ، گرینلند و روسیه نیز یافت می‌شوند. به دلیل زندگی در چنین مکان‌های دورافتاده‌ای، مطالعه خرس‌های قطبی دشوار است. مشخص است که تعداد خرس‌های قطبی در سراسر جهان در حال افزایش نیست. اگر یخ‌های دریا به ناپدید شدن ادامه دهد، برخی معتقدند خرس‌های قطبی ممکن‌است بین سال‌های 2050 تا 2100 منقرض شوند.
کاهش منابع غذایی
با وجود این‌که خرس‌های قطبی بزرگ‌ترین گوشتخواران خشکی هستند اما تا حد زیادی برای غذا به فوک‌ها متکی هستند. فصول کوتاه‌تر سرد و ذوب شدن یخ‌های دریا به این معنا است که فوک‌هایی که برای پرورش بچه‌های خود به یخ متکی هستند، کمیاب‌تر می‌شوند. این موضوع باعث می‌شود خرس‌های قطبی منبع غذایی آماده‌ای نداشته باشند. کمبود غذا همچنین خرس‌های قطبی را مجبور می‌کند تا به مناطق پرجمعیت انسان وارد شوند و آنها را در برابر حملات ساکنان و شکارچیان آسیب‌پذیر می‌کند. افزایش دما، کاهش وزن و کمبود تغذیه به دلیل کمبود غذا نیز به این معنی است که خرس‌های قطبی اکنون در برابر بیماری‌های ناشناخته آسیب‌پذیر شده‌اند. دانشمندان بر این باورند که همه این عوامل باعث کاهش شدید جمعیت خرس‌های قطبی شده است.
انقراض خرس سفید
اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) خرس قطبی را گونه‌ای آسیب‌پذیر دانسته است. از بین رفتن یخ دریا به دلیل تغییرات آب و هوایی بزرگ‌ترین تهدید برای بقای این حیوان است. در حال حاضر حدود 26هزار خرس قطبی در جهان وجود دارد. آنها در 19 جمعیت مختلف در سراسر قطب شمال زندگی می‌کنند. حدود 60 درصد از این جمعیت در داخل یا اطراف کانادا هستند. خرس‌های قطبی در آلاسکا، نروژ، گرینلند و روسیه نیز یافت می‌شوند. به دلیل زندگی در چنین مکان‌های دورافتاده‌ای، مطالعه خرس‌های قطبی دشوار است. مشخص است که تعداد خرس‌های قطبی در سراسر جهان در حال افزایش نیست. اگر یخ‌های دریا به ناپدید شدن ادامه دهد، برخی معتقدند خرس‌های قطبی ممکن‌است بین سال‌های 2050 تا 2100 منقرض شوند.
کاهش منابع غذایی
با وجود این‌که خرس‌های قطبی بزرگ‌ترین گوشتخواران خشکی هستند اما تا حد زیادی برای غذا به فوک‌ها متکی هستند. فصول کوتاه‌تر سرد و ذوب شدن یخ‌های دریا به این معنا است که فوک‌هایی که برای پرورش بچه‌های خود به یخ متکی هستند، کمیاب‌تر می‌شوند. این موضوع باعث می‌شود خرس‌های قطبی منبع غذایی آماده‌ای نداشته باشند. کمبود غذا همچنین خرس‌های قطبی را مجبور می‌کند تا به مناطق پرجمعیت انسان وارد شوند و آنها را در برابر حملات ساکنان و شکارچیان آسیب‌پذیر می‌کند. افزایش دما، کاهش وزن و کمبود تغذیه به دلیل کمبود غذا نیز به این معنی است که خرس‌های قطبی اکنون در برابر بیماری‌های ناشناخته آسیب‌پذیر شده‌اند. دانشمندان بر این باورند که همه این عوامل باعث کاهش شدید جمعیت خرس‌های قطبی شده است.
