موش‌ها واقعا عاشق پنیر هستند؟!
از انیمیشن «تام و جری» گرفته تا کتاب‌های داستان، فرهنگ عامه مملو از قصه‌هایی است که موش‌ها را واله پنیر معرفی کرده‌اند. اما سوال اینجاست که آیا موش‌ها در دنیای واقعی هم به همین اندازه به پنیر علاقه‌مند هستند؟ نه دقیقا! موش‌ها یکسان نیستند و در نژادهای مختلفی دسته‌بندی می‌شوند؛ مثل موش‌های صحرایی یا موش‌های معمولی.
هر گونه از این جونده، به محل سکونت خود عادت دارد؛ مثل موش‌های «کوتوله» که در جنوب آفریقا زندگی می‌کنند یا موش‌های «جلگه» که در شرق اروپا مشاهده می‌شود؛ اما فراگیرترین نوع موش‌ها که مردم با آنها آشنا هستند، موش‌های خانگی‌اند که به عقیده یک محقق گونه‌شناس، احتمالا در مرکز و جنوب آسیا رشد کرده و گسترش یافته‌اند. این جوندگان با دخالت انسان در زیست‌بوم در سرتاسر جهان پراکنده شد‌ه‌اند و در مورد تغذیه آنها نیز باید گفت که به‌طور خاص خوراک ویژه‌ای ندارند و یا به اصطلاح عامه «بد غذا» نیستند. یک موش خانگی تقریبا هر چیزی را که پیدا کند، می‌خورد که می‌تواند شامل دانه‌ها و غلات، حشرات، خرده‌های زباله و البته «پنیر» هم باشد. با وجود این، به نظر این محقق، پنیر به هیچ عنوان خوراکی محبوب این جانوران نیست. به جای آن غذایی که مورد علاقه موش‌ها به نظر می‌آید «کره بادام زمینی» است. این زیست‌شناس در ادامه توضیح می‌دهد که حس بویایی موش‌ها قوی است و این ماده خوراکی نیز بوی زیادی دارد و راحت‌تر برای آنها قابل یافتن است. به علاوه کره بادام زمینی غنی از پروتئین و نیز حاوی چربی است که هر دو عامل جذب موش‌هاست. این جاذبه باعث شده از کره بادام زمینی به‌عنوان طعمه دام انداختن این جوندگان استفاده شود.
همچنین این محقق طی مطالعات خود کاربرد عملی گوشت آغشته به کره بادام زمینی را به‌عنوان طعمه‌ای موثر در از بین بردن موش‌ها مشاهده کرده و خود نیز در آزمایش‌هایش مقداری جوی دو سر به این ترکیب افزوده تا از چسبندگی بیش از اندازه این طعمه جلوگیری کند. با توجه به موارد گفته‌شده و همه‌چیزخوار بودن موش‌ها، سوال اینجاست که ایده «موش‌های عاشق پنیر» از کجا نشأت می‌گیرد؟ متاسفانه این پرسش پاسخ قطعی ندارد؛ اما یک فرضیه اثبات‌نشده بیان می‌کند که مردم در برهه‌ای از زمان پنیرهای خود را در قفسه‌های روباز نگهداری می‌کرده‌اند؛ برعکس دیگر مواد غذایی که در شیشه به‌صورت کنسروشده محافظت می‌شده یا برای سالم ماندن بیشتر از سقف آویزان می‌شده است. به نظر می‌رسد عامل «در دسترس بودن» اقبال موش‌ها به پنیر را در پی داشته است یا حتی ممکن است ناپدید شدن پنیرها توسط موش‌ها، تنها حدس مردم آن دوره بوده است. به هر حال این داستان که موش شیفته پنیر است، تاکنون ادامه یافته و به روش‌های مختلف بازتاب داشته است و علی‌رغم این‌که زمان ارائه این ایده مشخص نیست، ممکن است قدمت چند صد ساله یا حتی چند هزارساله داشته باشد.همچنین برخی منابع اینترنتی در این رابطه از فیلسوفی یاد می‌کنند که در قرن اول میلادی می‌زیسته و بر خلاف باور عموم به علاقه مضاعف موش‌ها به پنیر باور نداشته است. او در نامه‌ای به دوست خود دیدگاه خود را در این‌باره بیان می‌کند که نشان می‌دهد از نظر او پنیر خوردن موش‌ها نکته‌ای حائز اهمیت یا اثبات‌کننده علمی نیست.با این تفاصیل، ممکن است داستان همزیستی انسان‌ها، موش‌ها و پنیرها از قرن‌های دور برای سرگرم کردن کودکان شکل گرفته باشد.
منبع: livescience
رفعت رحیم‌زاده‌حناچی - گروه دانش و سلامت
همچنین این محقق طی مطالعات خود کاربرد عملی گوشت آغشته به کره بادام زمینی را به‌عنوان طعمه‌ای موثر در از بین بردن موش‌ها مشاهده کرده و خود نیز در آزمایش‌هایش مقداری جوی دو سر به این ترکیب افزوده تا از چسبندگی بیش از اندازه این طعمه جلوگیری کند. با توجه به موارد گفته‌شده و همه‌چیزخوار بودن موش‌ها، سوال اینجاست که ایده «موش‌های عاشق پنیر» از کجا نشأت می‌گیرد؟ متاسفانه این پرسش پاسخ قطعی ندارد؛ اما یک فرضیه اثبات‌نشده بیان می‌کند که مردم در برهه‌ای از زمان پنیرهای خود را در قفسه‌های روباز نگهداری می‌کرده‌اند؛ برعکس دیگر مواد غذایی که در شیشه به‌صورت کنسروشده محافظت می‌شده یا برای سالم ماندن بیشتر از سقف آویزان می‌شده است. به نظر می‌رسد عامل «در دسترس بودن» اقبال موش‌ها به پنیر را در پی داشته است یا حتی ممکن است ناپدید شدن پنیرها توسط موش‌ها، تنها حدس مردم آن دوره بوده است. به هر حال این داستان که موش شیفته پنیر است، تاکنون ادامه یافته و به روش‌های مختلف بازتاب داشته است و علی‌رغم این‌که زمان ارائه این ایده مشخص نیست، ممکن است قدمت چند صد ساله یا حتی چند هزارساله داشته باشد.همچنین برخی منابع اینترنتی در این رابطه از فیلسوفی یاد می‌کنند که در قرن اول میلادی می‌زیسته و بر خلاف باور عموم به علاقه مضاعف موش‌ها به پنیر باور نداشته است. او در نامه‌ای به دوست خود دیدگاه خود را در این‌باره بیان می‌کند که نشان می‌دهد از نظر او پنیر خوردن موش‌ها نکته‌ای حائز اهمیت یا اثبات‌کننده علمی نیست.با این تفاصیل، ممکن است داستان همزیستی انسان‌ها، موش‌ها و پنیرها از قرن‌های دور برای سرگرم کردن کودکان شکل گرفته باشد.
منبع: livescience
رفعت رحیم‌زاده‌حناچی - گروه دانش و سلامت
