در همان صفحه‌ اول کتاب می‌نویسد: «اگرچه مکان‌های تاریخی غالبا با ارزش معماری و هنری‌شان سنجیده می‌شوند، اما بسیاری از مکان‌ها به سبب داشتن روایت حائز اهمیت‌ است. چنین مکان‌هایی از آن رو که رخدادهای مهمی در آنها چهره بسته یا منسوب به چهره‌های نامدار تاریخی هستند، صاحب روایت و یادآور فرازهایی از تاریخ گذشته هستند.» تاریخ از دریچه‌ مکان-رویدادها و پیگیری وقایع تاریخی از طریق پرسه‌زدن در خیابان‌های شهر و یافتن مکان‌های فراموش‌شده‌ تاریخی و مرور قصه‌ها از طریق لمس آجر به آجر خانه‌ها در سال‌های اخیر رواج بسیاری پیدا کرده است. 
حمیدرضا حسینی در کتاب تهران تب‌آلود -که انتشارات روزنه آن را منتشر کرده است- سراغ تاریخ جنبش مشروطه‌ ایران رفته و آن را از دریچه‌ ۳۸ مکان-رویداد از آغاز جنبش در آبان۱۲۸۴خورشیدی تا استقرار مجلس شورای ملی در عمارت بهارستان در مهر ۱۲۸۵ روایت کرده است. این مکان‌ها طیف مختلفی دارند و خود نویسنده هم در فصل اول کتاب نگاهی آماری به آنها داشته:
​​​​​​​۳۸درصدشان تکیه و مسجد و مدرسه‌ علوم دینی‌اند، ۹درصد خانه‌اند، ۱۶درصدشان بازار و گذر، ۱۳درصد باغ و کاخ سلطنتی، ۹‌درصد زیارتگاه‌ و گورستان و ۶درصد دروازه و ایستگاه و ۶درصد سفارتخانه و ۳‌درصد مدرسه‌ جدید. کتاب ۱۶‌فصل دارد. نخی که این فصل‌ها را به هم وصل می‌کند ترتیب زمانی رویدادهای جنبش مشروطیت است.