با چاشنی طنز، مهارت‌های زندگی آموزش داده می‌شود
مجموعه جدید «چی شد که این رنگی شدم» کاری از گروه خردسال مرکز پویانمایی صباست که به کارگردانی و تهیه‌کنندگی فرخ یکدانه مراحل ساخت را پشت سر می‌گذارد.
این مجموعه در فصل اول خود در قالب ۵۲ قسمت با بهره‌گیری از فضاهای فانتزی و طنازانه سعی خواهد داشت تا والدین را در راستای کنترل و مدیریت احساسات و هیجانات رفتاری کودکان راهنمایی کند.
فرخ یکدانه تهیه‌کننده، کارگردان در ارتباط با ایده اولیه مجموعه «چی شد که این رنگی شدم؟!» گفت: از آنجا که دلمشغولی جدی من در دو دهه گذشته و در عرصه تولید آثار پویانمایی ساخت مجموعه انیمیشن‌های آموزشی برای گروه سنی کودک و خردسال بوده، بنابراین در تولید این مجموعه نیز همان مسیر قبل را طی خواهم کرد.البته با توجه به آن که در آثار خود همیشه سعی داشته‌ام فاکتورهای آموزش، براساس رویکردهای روان‌شناسی و تربیتی مخاطب هدف، یعنی گروه سنی کودک و خردسال ثابت باشد و تغییری نکند اما تمام توانم را به کار بسته‌ام تا در تولید هر کدام از مجموعه‌ها به لحاظ تکنیک، موضوع و سبک بصری تجربه متفاوتی را رقم بزنم.همچنین در ادامه این روند، در ایده اولیه مجموعه «چی‌شد که این رنگی شدم؟!» نیز تلاش کردم تا مسیر ساخت این پویانمایی نیز براساس رویکرد‌هایی که در سایر مجموعه‌ها از آنها بهره گرفته‌شده،پیش بروم.
وی افزود: محور اصلی این برنامه کمک به شناخت، کنترل و بیان احساسات و هیجانات خردسالان است. مهارتی که کمک می‌کند آنها بتوانند رفتارهای درست و سازنده‌ای با اطرافیان و خصوصا گروه همسالان داشته باشند و بازخوردهای متقابل آنها برای‌شان قابل درک باشد. در واقع از آنجا که اکثر خردسالان به دلیل عدم شناخت کافی نسبت به احساسات خود نمی‌دانند که در مقابل محرک‌هایی مثل موقعیت‌های تجربه‌نشده یا رفتارهای دیگران چه واکنش‌هایی باید داشته باشند از این رو ناخودآگاه در مواجهه با برخی محرک‌ها عملکردهایی چون جیغ‌کشیدن، منفعل‌شدن، قایم‌شدن، به‌هم‌ریختن وسایل، قهرکردن و...را از خود نشان می‌دهند که باعث قضاوت‌شدن، برچسب‌خوردن یا برخوردهای متقابل اطرافیان با آنها می‌شود. البته با آموزشی که هدف این برنامه است، خواهیم توانست تا حدی پررنگی برخی از این مسائل را کمرنگ کنیم.
فرخ یکدانه تهیه‌کننده، کارگردان در ارتباط با ایده اولیه مجموعه «چی شد که این رنگی شدم؟!» گفت: از آنجا که دلمشغولی جدی من در دو دهه گذشته و در عرصه تولید آثار پویانمایی ساخت مجموعه انیمیشن‌های آموزشی برای گروه سنی کودک و خردسال بوده، بنابراین در تولید این مجموعه نیز همان مسیر قبل را طی خواهم کرد.البته با توجه به آن که در آثار خود همیشه سعی داشته‌ام فاکتورهای آموزش، براساس رویکردهای روان‌شناسی و تربیتی مخاطب هدف، یعنی گروه سنی کودک و خردسال ثابت باشد و تغییری نکند اما تمام توانم را به کار بسته‌ام تا در تولید هر کدام از مجموعه‌ها به لحاظ تکنیک، موضوع و سبک بصری تجربه متفاوتی را رقم بزنم.همچنین در ادامه این روند، در ایده اولیه مجموعه «چی‌شد که این رنگی شدم؟!» نیز تلاش کردم تا مسیر ساخت این پویانمایی نیز براساس رویکرد‌هایی که در سایر مجموعه‌ها از آنها بهره گرفته‌شده،پیش بروم.
وی افزود: محور اصلی این برنامه کمک به شناخت، کنترل و بیان احساسات و هیجانات خردسالان است. مهارتی که کمک می‌کند آنها بتوانند رفتارهای درست و سازنده‌ای با اطرافیان و خصوصا گروه همسالان داشته باشند و بازخوردهای متقابل آنها برای‌شان قابل درک باشد. در واقع از آنجا که اکثر خردسالان به دلیل عدم شناخت کافی نسبت به احساسات خود نمی‌دانند که در مقابل محرک‌هایی مثل موقعیت‌های تجربه‌نشده یا رفتارهای دیگران چه واکنش‌هایی باید داشته باشند از این رو ناخودآگاه در مواجهه با برخی محرک‌ها عملکردهایی چون جیغ‌کشیدن، منفعل‌شدن، قایم‌شدن، به‌هم‌ریختن وسایل، قهرکردن و...را از خود نشان می‌دهند که باعث قضاوت‌شدن، برچسب‌خوردن یا برخوردهای متقابل اطرافیان با آنها می‌شود. البته با آموزشی که هدف این برنامه است، خواهیم توانست تا حدی پررنگی برخی از این مسائل را کمرنگ کنیم.
