‌جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر از سیاست چماق و هویج استفاده می‌كند. به این معنی كه از چماق كاهش تعهدات برجامی در كنار هویج بازگشت به اجرای كامل برجام در صورت اجرایی شدن تمامی تعهدات اروپاییان استفاده می‌كنیم. ما با این اهرم به اروپاییان فشار می‌آوریم تا شاید آنها نیز به تعهدات خود مطابق برجام عمل كنند. اصولا هدف جمهوری اسلامی ایران از كاهش تعهدات برجامی خود وادار كردن طرف مقابل به اجرای تعهداتش است، بنابراین در صورتی كه آنها به‌طور كامل برجام را اجرا كنند ایران نیز همچون قبل به‌طور كامل تعهدات خود در برجام را اجرا می‌كند همان‌گونه كه تا اردیبهشت امسال این كار را ‌كردیم. در این مسیر آنچه باعث ایجاد انگیزه و تحرك از سوی اروپا می‌شود بازگشت ما به اجرای تعهداتمان است، اما طرف مقابل باید متوجه باشد كه ایران دیگر حاضر نیست صرفا بر اساس وعده و وعید، تعهداتش را اجرا كند و تنها در صورتی حاضر به بازگشت به تعهدات هستیم كه تعهدات طرف مقابل نیز به‌طور كامل عملیاتی شود.
جمهوری اسلامی ایران باید در مورد شروطی كه برای اروپاییان مطرح كرده، قاطع و شفاف عمل كند و به هیچ عنوان از آنها عقب‌نشینی نكند؛ چرا كه هرگونه عقب‌نشینی بی‌مورد از سوی ایران، اروپا را به اشتباه خواهد انداخت كه می‌تواند بدون اجرای تعهدات خود به عملكرد گذشته‌اش ادامه دهد. بنابراین تا وقتی تعهدات طرف مقابل، اجرایی نشده، ایران نباید انعطاف جدید نشان دهد و هرگونه انعطاف ایران در مورد شروط تعیین شده، اشتباه بزرگی خواهد بود. جمهوری اسلامی ایران باید همچنان بر مواضع خود مبنی بر اجرای كامل برجام توسط اروپا تاكید كند تا طرف مقابل نیز به طور شفاف پیام قاطع ایران را دریافت كند.
 ما باید بر مواضع قاطعی كه اخیرا اتخاذ كرده‌ایم ایستادگی كنیم و ثابت قدم باشیم، یعنی اجرای كامل برجام توسط اروپا و نه بخشی از تعهدات.
در مورد مباحث مطرح شده درباره حضور دوباره آمریكا در مذاكرات نیز باید گفت اگر آمریكا خواستار مذاكره با ایران است باید تمام تحریم‌ها را لغو و برجام را به‌طور كامل اجرا و البته خسارات وارده را نیز جبران كند و فقط در این صورت است كه می‌تواند به عنوان ناظر و یك كشور غیرعضو سر میز مذاكرات 1+4 با ایران بنشیند.‌