جنگ امروز، جنگ نرم است، دیگر جنگ سخت ارزشی ندارد.  این نكته را هم می‌توان در نمایشگاه بین‌المللی لوازم و تجهیزات پلیسی، امنیتی و ایمنی دید. نمایشگاهی كه در آن نه باید منتظر آخرین نمونه سلاح‌‌های تولیدی كه باید منتظر آخرین نمونه دوربین‌های مداربسته، دزدگیرها و درهای امنیتی بود. نمایشگاهی كه دیروز افتتاح شد و تا یازدهمین روز پاییز ادامه دارد.
 محل برگزاری نمایشگاه، مصلای تهران است. در ابتدای ورود، توجه بازدیدكنندگان، به رژه نظامی جلب می‌شود. سربازهای یگان ویژه، صبحگاه خود را به محوطه آورده‌اند. آن طرف محوطه مصلی، گروهی از یگان ویژه، با بند از دیوار پایین می‌آیند. چند ثانیه بعد پای یك سرباز مشكی‌پوش به زمین می‌رسد، همه برایش دست می‌زنند. هنوز جمعیت هیجان دارد كه سرباز دیگری، از بند برعكس آویزان می‌شود و چند ثانیه بعد، اوست كه فاتح زمین می‌شود. صدای جیغ و هورا به هوا بلند می‌شود. فضای امنیتی، جلوی در ورودی هم وجود دارد. گیت‌های ورودی و بازرسی بدنی برای ورود به نمایشگاه واجب است. اینجا همه چیز امنیتی است. اینجا هجدهمین نمایشگاه بین‌المللی لوازم و تجهیزات پلیسی، امنیتی است.
 تنها غرفه اسلحه
 وارد سالن كه می‌شوید، غرفه بزرگ وزارت صنایع دفاع اول از همه خودش را نشان می‌دهد. درون ویترین‌های شیشه‌ای، پر از اسلحه است. پر از كلاشنیكف‌هایی است كه همه ساخت وزارت دفاع هستند. همه بازدیدكنندگان، وارد غرفه می‌شوند و با ویترین تفنگ‌ها عكس می‌اندازند. یك بخشی از غرفه اما به سلاح‌های شكاری مربوط می‌شود. سلاح‌هایی كه قنداق آنها چوبی است و بر روی آنها به انتخاب مشتری، كنده‌كاری شده است. مسؤول این غرفه می‌گوید كه بنا به درخواست مشتری، كنده‌كاری‌هایی به نظر او برایش ایجاد می‌كنیم. در كنار اسلحه‌های شكاری، سلاح‌های ضدتانك هم دیده می‌شود. سلاح‌هایی كه لوله سلاح ضخیم و بزرگش بیش از نیمی از ویترین را اشغال كرده است. لوله مسی‌رنگ اسلحه ضدتانك در نور نئونی ویترین برق می‌زند و می‌درخشد. چند سرباز خارجی در غرفه حركت می‌كنند. چشم ریز می‌كنند و با دقت به سلاح‌ها نگاه می‌كنند. نزدیك می‌شوند و بعد دور می‌شوند و موبه‌مو تمام اجزا را اسكن می‌كنند. بعد سر تكان می‌دهند، زیر لب می‌گویند: «خوبه... خوبه...» و بعد می‌روند سراغ اسلحه بعدی تا موشكافانه اسلحه را زیر نگاه تیزبین‌شان، ذره‌بینی نگاه كنند. برخلاف نمایشگاه‌های سال‌های قبل كه نمایشگاه پر از تجهیزات پلیسی و ارگان‌های مختلف نظامی بود، امسال اما این شركت‌ها امنیتی هستند كه بیشتر به چشم می‌آیند؛ شركت‌هایی كه در زمینه‌های ساخت و تولید دزدگیر، دوربین‌های مداربسته، قفل و كلیدهای امنیتی و حتی درهای ضدسرقت و گیت‌های ورود و خروج  فعالیت می‌کنند.
 امنیتی پیشرفته
 غرفه فاصله‌یاب لیزری، پر از فاصله‌یاب‌هایی است كه همگی ساخت داخل‌اند؛ فاصله‌یاب‌هایی كه بردی به اندازه 20 كیلومتر دارند. مسؤول این غرفه توضیح می‌دهد كه ضریب دقت این فاصله‌یاب‌ها به اندازه چند پیكوثانیه است و از تشخیص تا پردازش به اندازه چند میكروثانیه زمان می‌برد. اتفاقی كه شاید بسیاری از كشورها به آن دست پیدا كرده باشند، ولی از نظر مسؤول غرفه، نمایش و ارائه آن به مهمان‌های خارجی بازدیدكننده مهم است. او راست می‌گوید. یوسف، سرهنگی كه از بوسنی و هرزگووین آمده است، از تجهیزات امنیتی ایرانی‌ها شوكه شده است. از نظر او ایران، در منطقه ملتهبی مانند خاورمیانه مجهزترین كشور از نظر تجهیزات امنیتی است. سرهنگ هلندی، مارتین هم، هم‌نظر با اوست. از نظر او، دیدن این همه شركت كه در زمینه تجهیزات امنیتی فعالیت می‌كنند، برگ برنده‌ای برای كشور است. از نظر او، تجهیزات ایمنی در ایران، یكی از بالاترین كیفیت‌ها را دارد و از نظر دانش فناوری هم بسیار پیشرفته است.  صدای اذان در محوطه می‌پیچد. حالا همه كسانی كه جزو سربازان امنیتی كشور به حساب می‌آیند، خود را برای فریضه نماز آماده می‌كنند. مصلای تهران در آرامش و امنیت فرو رفته است.