نوشتههای سهراب پورناظری درباره ایراندوستیاش هنوز هم حاشیه دارد
ههر بژی ایران
در حالی كه برخی كشورهای همسایه آرام و بیصدا سعی در ایجاد تفرقههایی میان اقوام ایرانی دارند، سهراب پورناظری آهنگساز موسیقی سنتی در فضای مجازی نسبت به عملكرد برخی از افراد نسبت به هویت ایرانی و كشور ایران عكسالعمل از خود نشان داد.
این هنرمند كه همكاریهای بسیاری با هنرمندان بینالملی داشته و ایرانیها او را بیشتر با آلبوم و آثار مشتركش با همایون شجریان میشناسند، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «ههر بژی ایران. من كردِ كرمانشاه هستم نه «كورد» و به ریشهام افتخار میكنم. ریشه من در خاك شاه بزرگ «خسروپرویز» ساسانی است و من میراثدار «ایران كهنم» و هر كردی در هر نقطه از جهان «ایرانی است» چه در عراق و سوریه و تركیه و چه در سایر نقاط كره خاكی. من و همریشههای آگاهم تا آخرین نفس از «ایران» و فرهنگش پاسداری خواهیم كرد، به زبان پارسی عشق میورزیم و سپاس میگوییم خدای را كه بزرگترین لطفش را به ما ارزانی داشت و ما را در این فرهنگ به دنیا آورد.
به زبان كردی افتخار میكنم كه میراثدار زبان پارسی میانه و پارسی باستان است. همریشههای غیور كرد، بیاییم پیشبرندگان سیاستهای جداییطلبانه انگلیس، آمریكا و اسرائیل نباشیم. بهاندازه كافی در این چند صد سال میانمان فاصله افكندند. ایرانمان را تنها نگذاریم...»
این چند جمله از سهراب پورناظری كه در حمایت مستقیم از یكپارچگی ایران و در دفاع از فرهنگِ ایرانزمین و البته پاسداشتِ كردستان و كرد است، گویا مورد قبول برخی قرار نگرفته و هجمههایی در پی داشته است. آنطور كه تسنیم نوشته پورناظری تلاش كرده است جامعه و بهخصوص كردها را از خطر سیاستهای جداییطلبانه آگاه كند و برحذر دارد.
به هر روی آنچه این آهنگساز و نوازنده موسیقی ایران بر آن تأكید كرده است، اَدایی برای ژستهای روشنفكری نیست؛ بلكه سعی كرده واقعیتهایی چون آفتاب را مقابل دیدگان مردم ایران قرار دهد، در این میان بیشك هستند كسانی كه كوركورانه اسیر سیاستهای جداییطلبانه میشوند. انتشار چنین مطالبی از سوی هنرمندانی آگاه و البته دارای سواد فرهنگی بالا، میتواند نوری به نقاط تاریكی بتاباند و روشنگر بسیاری از مسائل باشد.