نکته مهم و ارزشمند، رشد کمی و کیفی سریال‌سازی استراتژیک در یک سال اخیر با تولید سریال‌هایی سیاسی است که برای اولین‌بار نام اسرائیل و انگلستان و آمریکا در مورد طرح توطئه‌های مختلف علیه کشورمان را مطرح کرد.  این‌که به‌صورت شفاف در سریال‌های تلویزیونی مثل «خانه امن» یا «گاندو» به طرح مسائل سیاسی و پرونده‌های امنیتی می‌پردازند یک قدم رو به جلو است و باعث می‌شود ورای آگاهی‌سازی جامعه، از نظر تکنیکی نیز سریال‌سازی رشد کند.  این رویکرد به سمت سریال‌سازی با سوژه‌های امنیتی در تاریخ تلویزیون بی‌سابقه است؛ ضمن این‌که در بحث کارگردانی و پرداخت هم حرف‌های تازه‌ای برای گفتن شکل گرفته که برای مردم تازگی دارد.  در ماه‌های گذشته سریال‌های تاریخی نظیر روزهای ابدی‌ هم در کنداکتور تلویزیون قرار داشته که تلاشش برای ارائه روایتی وفادارانه از تاریخ انقلاب و مساله‌ای مثل تسخیر لانه جاسوسی قابل‌تامل است. سریال «دادستان» نیز به نوبه خود، کار مهمی در حوزه جنگ نرم و جاسوسی محسوب می‌شد.  به نظرم مدیران تلویزیون باید جریان تولید سریال‌های امنیتی را ادامه دهند و از انتقادات نهراسند. طبیعی است هر کار نو و تازه‌ای در ابتدا هدف گزندها قرار می‌گیرد ولی اگر هدف‌گذاری بر مبنای چشم‌انداز بلندمدت باشد دیگر این طور نخواهد بود که با اولین انتقادات، مسیر را عوض کنیم.  باید با اعتقاد به مسیری که در پیش گرفته‌ایم جلو برویم و کاری را که می‌دانیم درست است به پایان برسانیم. سریال‌سازی امنیتی- سیاسی باید ادامه یابد تا در سایه آن هم بشود سوژه‌های روز را در دستورکار قرار داد و هم شرایط لذت بردن بیشتر مخاطبان از سریال‌ها را فراهم کرد.