حاج‌جهانگیر ابراهیمی پشت میز دفترش در بازار فرش تهران نشسته بود. بازاری که نبض تجارت فرش ایران را در دست دارد و میلیاردها تومان پول در آن جابه‌جا می‌شود. در خیابانی که دفتر تجارت حاج‌آقا ابراهیمی قرار دارد، دفاتر و فروشگاه‌های فرش بسیاری هستند که پشت میز هر کدام تاجری نشسته که با یک ماشین‌حساب دارد از حساب و کتاب‌های روزانه‌اش سر در می‌آورد و آنقدر از خدا نعمت و روزی گرفته که از مال دنیا بی‌نیاز است. اما جهانگیر ابراهیمی پشت میز تجارتش نشسته و شکل دیگری از تجارت را برای خودش انتخاب کرده‌است. او که حالا «بابا جهانگیر» 108‌هزار یتیم است، نزدیک به 20سال است که بخش مهمی از فعالیت‌ها و زندگی‌اش را صرف رسیدگی به امور ایتام و به سرپرستی گرفتن و حمایت از آنان کرده‌است. جهانگیر ابراهیمی بین حرف‌هایش هر وقت از شرایط ایتام مناطق محروم حرف می‌زند، اشک از چشمانش جاری می‌شود.
سال 81 بود که همراه پدر و برادرانم سرپرستی چند کودک یتیم را در کمیته‌امداد به عهده گرفتیم. جدا از وظیفه اجتماعی و این که هر کدام از ما در قبال این بچه‌های مسؤولیت داریم و باید هر کدام جداگانه به آن عمل کنیم، من شخصا آثار عجیبی را از سرپرستی این کودکان بر زندگی‌ام دیدم. حال بسیار خوبی از این حمایت به من دست داد که تصمیم گرفتم این حال خوب را مدام در زندگی‌ام بیشتر و مستمر کنم.
 کم‌کم تعداد ایتام تحت سرپرستی‌ام را افزایش دادم و از دوستان و آشنایانم هم خواستم به این رودخانه بپیوندند و آنها هم تعدادی کودک یتیم را به سرپرستی بگیرند. ابتدای کار از تهران شروع کردیم و بعد کم‌کم از شهرستان‌ها هم بانی خیر گرفتیم تا این که الان با گروهی متشکل از بیش از 700 حامی، سرپرستی 108هزار کودک یتیم را در نقاط مختلف کشور و بیشتر مناطق دور افتاده
 به عهده داریم.
البته باید بی‌تعارف بگویم کاری که می‌کنیم کار بزرگی نیست. هر درختی نیاز به هرس‌کردن دارد. اگر با باغبانی آشنا باشید می‌دانید هرس‌کردن در نهایت چیزی از درخت کم نمی‌کند. به ظاهر چند شاخه کم می‌شود اما فورا شاخ و برگ بیشتری جای آن را می‌گیرد. ما با انفاق کردن حالتی شبیه هرس‌کردن خودمان داریم. از طرفی، به عقیده ما ایتام خانواده و عیال خدا هستند. من شخصا اگر کسی برای نوه‌ام هدیه‌ای بگیرد، مدام دنبال این هستم هدیه او را به نحو احسن جبران کنم. خدا هم در قبال انسان خیر چنین رفتاری دارد. به طور کل بگویم ما با این کار به حال خوب دل خودمان کمک می‌کنیم. انسان باید بهای حال خوبش را بپردازد. من با حمایت از کودکان بی‌سرپرست حالم خوب است. از طرفی این وظیفه را روی دوش خودم حس می‌کنم. وقتی از نزدیک شرایط بسیار بد کودکان بی‌سرپرست در مناطق دورافتاده را می‌بینیم، بیشتر این وظیفه را حس می‌کنم. به بسیاری از این کودکان هیچ‌گاه نمی‌گویند پدرشان را از دست داده‌اند. مثلا می‌گویند پدرت سفر است. این کودکان سال‌ها منتظر می‌نشینند پدرشان از سفر برگردد. بسیاری از کودکان در عوالم کودکانه دوست دارند مسائل و مشکلات‌شان را با عروسک‌هایشان بگویند و درد دل کنند. وقتی کودکان بی‌سرپرست محروم در مناطق مختلف کشور را می‌بینم که حتی عروسکی برای درد دل ندارند، سینه‌ام به تنگ می‌آید.»



رویای صادقه
جهانگیر ابراهیمی خاطره‌ای را از پدر و مادر یک جوان حامی ایتام می‌گوید: «یک روز پیرمرد و پیرزنی با دو شناسنامه به کمیته‌امداد آمدند و هویت صاحبان شناسنامه را جویا شدند. مسؤولان کمیته شناسنامه‌ها را بررسی کردند و گفتند اینها از ایتامی هستند که اتفاقا چند ماه است مقرری‌شان از طرف حامی نرسیده‌است. پیرمرد و پیرزن وقتی اسم حامی را شنیدند تازه ماجرا را دریافتند. پسرشان که چند ماهی بود بر اثر تصادف از دنیا رفته بود حامی آن دو کودک یتیم بود. پیرزن تعریف کرد آنها از این ماجرا خبر نداشتند. پس از فوت پسرشان، شبی پیرزن خواب می‌بیند پسرش دست دو کودک را به دست او می‌سپارد و می‌گوید «مادر هوای بچه‌های من را داشته باش!» این خواب چند بار تکرار می‌شود تا این که پیرزن بین وسایل به جا مانده از فرزندش این دو شناسنامه را پیدا می‌کند.



حامی یک کودک بی‌سرپرست باش
طرح اکرام ایتام و محسنین در کمیته‌امداد امام‌خمینی حالا دیگر به صورت اینترنتی و بدون نیاز به مراجعه حضوری انجام می‌شود. شما می‌توانید با عضویت در این طرح و انتخاب فرزند یتیمی که قصد حمایت از او را دارید، ماهانه مبلغ معینی را به این امر اختصاص داده و در مواقع مختلف برای کودک هدیه بخرید و با او دیدار کنید. برای عضویت در طرح اکرام ایتام و محسنین کمیته‌امداد از پیوند زیر استفاده کنید.



از حمایت کمیته‌امداد تا صندلی مجلس
جهانگیر ابراهیمی از نماینده مجلسی می‌گوید که در کارنامه‌اش علاوه بر چند دوره مدیریت در ارگان‌های مهم کشوری، سه دوره نمایندگی مجلس را دارد. ابراهیمی که از بردن نام این نماینده‌مجلس به دلیل عدم اجازه او امتناع می‌کند، می‌گوید: این آقای نماینده در کودکی پدرش را از دست داد و یکی از همین حامیان مردمی کمیته‌امداد امام‌خمینی سرپرستی‌اش را به عهده گرفت. حالا او برای خودش کسی است و سری بین سرها دارد.