روزشمار
18 می 1960
فینال پُر‌گل اروپا
گرچه 61 سال از فینال جام اروپا در سال 1960 می‌گذرد، اما اتفاقاتی که در آن بازی رقم خورد هنوز جزو ماندگارترین بازی‌های تاریخ فوتبال به حساب می‌آید. بازی فینال بین دو تیم رئال‌مادرید اسپانیا و اینتراخت فرانکفورت آلمان‌غربی در ورزشگاه همپدن پارک شهر گلاسگو برگزار شد. 127 هزار نفر آن بازی را در ورزشگاه تماشا کردند و همان باعث شد تا به امروز هیچ بازی فینالی در فوتبال اروپا تا این اندازه تماشاگر نداشته باشد. همچنین تخمین زده شد حدود 70 میلیون نفر در سراسر دنیا آن بازی را از تلویزیون مشاهده کردند. تیم آلمانی توانسته بود با شکست تیم رنجرز در مرحله نیمه‌نهایی به این فینال برسد و رئال هم با شکست بارسلونا به آن بازی رسید. جنجال و حاشیه پیش از شروع این بازی به جریان افتاده بود. فرانس پوشکاش مجارستانی که آن روزها در خط حمله رئال بود، در اظهارنظری گفته بود که بازیکنان تیم‌ملی آلمان‌غربی در سال 1954 از مواد نیروزا استفاده کرده‌اند. به همین دلیل فدراسیون فوتبال آلمان‌غربی تیم‌های این کشور را از بازی با تیمی که پوشکاش در آن عضویت داشت، منع کرده بود. پوشکاش مجبور شد یک عذرخواهی رسمی بابت آن جمله بکند تا بازی به صورت رسمی برگزار شود. اما مهاجم مجارستانی انتقام خود را در بازی فینال گرفت. رئال با نتیجه 7 بر 3 اینتراخت را درهم کوبید و چهار گل را پوشکاش و سه گل را دی‌استفانو برای رئال زدند. با این نتیجه، فینال لیگ اروپا در سال 1960 پُر‌گل‌ترین بازی فینال در تاریخ دنیای فوتبال شد.
18 می 1994
شکست عجیب تیم رویایی کرایف
ورزشگاه المپیک شهر آتن میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 1994 بود. ساختار بازی‌ها در سال 1993 تغییر کرده بود و این دومین سال برگزاری بازی‌ها در شکل جدید خود. بارسلونا با هدایت یوهان کرایف و میلان با هدایت فابیو کاپلو به بازی فینال رسیده بودند. بارسا آن روزها قدرت اول فوتبال اروپا بود و می‌خواست دومین قهرمانی‌اش در اروپا در سه فصل اخیر را جشن بگیرد. اما در طرف مقابل، میلان با کوهی از مشکلات پا به آن مسابقه گذاشت. مارکو فان‌باستن، مهاجم سرشناس میلان به دلیل مصدومیت طولانی‌مدت در بازی فینال غایب بود. جیان لوئیجی لنتینی که آن روزها با 13 میلیون یورو گرانترین بازیکن دنیا محسوب می‌شد، در فهرست مصدومان روسونری قرار داشت. از طرف دیگر، فرانکو باره‌سی و الساندرو کاستاکورتا هم به دلیل محرومیت در آن بازی نبودند. علاوه بر آن، یوفا اعلام کرده بود تیم‌ها حق ندارند بیش از سه بازیکن خارجی در ترکیب‌شان استفاده کنند و به همین دلیل کاپلو مجبور شد بازیکنانی همچون ژان پیئر‌پاپن و برایان لادروپ را بازی ندهد. در طرف مقابل، کرایف هم مجبور شد به دلیل همین قانون میشل لادروپ را بازی ندهد. بعد از پایان بازی، کاپلو اعتراف کرد که تنها ترسش قبل از بازی، استفاده از لادروپ در ترکیب بارسا بود. در حالی که کمتر کسی تصور موفقیت میلان را داشت، اما روسونری با دو گل ماسارو و یک گل ساویسویچ و دزایلی، بارسلونا را با نتیجه عجیب 4 بر صفر شکست داد.
فینال پُر‌گل اروپا
گرچه 61 سال از فینال جام اروپا در سال 1960 می‌گذرد، اما اتفاقاتی که در آن بازی رقم خورد هنوز جزو ماندگارترین بازی‌های تاریخ فوتبال به حساب می‌آید. بازی فینال بین دو تیم رئال‌مادرید اسپانیا و اینتراخت فرانکفورت آلمان‌غربی در ورزشگاه همپدن پارک شهر گلاسگو برگزار شد. 127 هزار نفر آن بازی را در ورزشگاه تماشا کردند و همان باعث شد تا به امروز هیچ بازی فینالی در فوتبال اروپا تا این اندازه تماشاگر نداشته باشد. همچنین تخمین زده شد حدود 70 میلیون نفر در سراسر دنیا آن بازی را از تلویزیون مشاهده کردند. تیم آلمانی توانسته بود با شکست تیم رنجرز در مرحله نیمه‌نهایی به این فینال برسد و رئال هم با شکست بارسلونا به آن بازی رسید. جنجال و حاشیه پیش از شروع این بازی به جریان افتاده بود. فرانس پوشکاش مجارستانی که آن روزها در خط حمله رئال بود، در اظهارنظری گفته بود که بازیکنان تیم‌ملی آلمان‌غربی در سال 1954 از مواد نیروزا استفاده کرده‌اند. به همین دلیل فدراسیون فوتبال آلمان‌غربی تیم‌های این کشور را از بازی با تیمی که پوشکاش در آن عضویت داشت، منع کرده بود. پوشکاش مجبور شد یک عذرخواهی رسمی بابت آن جمله بکند تا بازی به صورت رسمی برگزار شود. اما مهاجم مجارستانی انتقام خود را در بازی فینال گرفت. رئال با نتیجه 7 بر 3 اینتراخت را درهم کوبید و چهار گل را پوشکاش و سه گل را دی‌استفانو برای رئال زدند. با این نتیجه، فینال لیگ اروپا در سال 1960 پُر‌گل‌ترین بازی فینال در تاریخ دنیای فوتبال شد.
18 می 1994
شکست عجیب تیم رویایی کرایف
ورزشگاه المپیک شهر آتن میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 1994 بود. ساختار بازی‌ها در سال 1993 تغییر کرده بود و این دومین سال برگزاری بازی‌ها در شکل جدید خود. بارسلونا با هدایت یوهان کرایف و میلان با هدایت فابیو کاپلو به بازی فینال رسیده بودند. بارسا آن روزها قدرت اول فوتبال اروپا بود و می‌خواست دومین قهرمانی‌اش در اروپا در سه فصل اخیر را جشن بگیرد. اما در طرف مقابل، میلان با کوهی از مشکلات پا به آن مسابقه گذاشت. مارکو فان‌باستن، مهاجم سرشناس میلان به دلیل مصدومیت طولانی‌مدت در بازی فینال غایب بود. جیان لوئیجی لنتینی که آن روزها با 13 میلیون یورو گرانترین بازیکن دنیا محسوب می‌شد، در فهرست مصدومان روسونری قرار داشت. از طرف دیگر، فرانکو باره‌سی و الساندرو کاستاکورتا هم به دلیل محرومیت در آن بازی نبودند. علاوه بر آن، یوفا اعلام کرده بود تیم‌ها حق ندارند بیش از سه بازیکن خارجی در ترکیب‌شان استفاده کنند و به همین دلیل کاپلو مجبور شد بازیکنانی همچون ژان پیئر‌پاپن و برایان لادروپ را بازی ندهد. در طرف مقابل، کرایف هم مجبور شد به دلیل همین قانون میشل لادروپ را بازی ندهد. بعد از پایان بازی، کاپلو اعتراف کرد که تنها ترسش قبل از بازی، استفاده از لادروپ در ترکیب بارسا بود. در حالی که کمتر کسی تصور موفقیت میلان را داشت، اما روسونری با دو گل ماسارو و یک گل ساویسویچ و دزایلی، بارسلونا را با نتیجه عجیب 4 بر صفر شکست داد.
ضمیمه قاب کوچک
تیتر خبرها
