از تمام هنرهایی كه هنرمند با استفاده از یك سوزن یا قلاب و با به‌كارگیری مواد گوناگون از‌جمله انواع نخ‌ها، سرمه، پولك، منجوق و... بر پارچه طرح‌های مختلف می‌زند،‌ با عنوان رودوزی نام برده می‌شود. البته باید اشاره كرد كه با توجه به تفاوت‌های نقش‌ها و موادی كه برای نقش زدن بر پارچه مورد استفاده قرار می‌گیرد و نیز تعلق به نواحی مختلف، از اسامی دیگری نیز برای نامیدن این هنرهای دستی استفاده می‌شود كه سوزن‌دوزی،‌ پته‌دوزی، گلابتون‌دوزی، زری‌دوزی و خامه‌دوزی در مناطق مختلف كشور و هنرهای گلدوزی و ابریشم‌دوزی و سرمه دوزی در خراسان جنوبی از جمله آنهاست. آن‌طور كه مشرقی می‌گوید هنر رودوزی در خراسان‌جنوبی امروز تلفیقی است از هنر سوزن دوزی بلوچ با طرح‌های هندسی و نقش‌های گل و بته ابریشم‌دوزی در خراسان‌جنوبی. او در ادامه همچنین به تشریح بیشتر تاریخچه این هنر در استان زادگاهش پرداخته و اضافه می‌كند: حاكم بیرجند برای آموزش به دخترانش در فصل فراغت، آموزگارانی را از فرانسه به استخدام در‌می‌آورد؛ این هنرمندان فرانسوی، گلدوزی، چشمه‌دوزی و بردوری‌دوزی را به دختران حاكم می‌آموزند و ندیمه‌ها نیز از آنها این شیوه‌های دوخت و دوز را یاد می‌گیرند و به این ترتیب این هنرها در استان رواج یافته و در برخورد با سوزن‌دوزی بلوچ، به شیوه‌ای منحصر به این استان بدل می‌شوند. آن‌طور كه مشرقی می‌گوید، او خود مستقیما رودوزی‌های فرانسوی را از یكی از ندیمه‌ها آموخته. این هنرمند البته برای تحقیق درباره انواع رودوزی‌های مرسوم در استان و تفاوت‌هایی كه با یكدیگر دارند،‌ به مناطق مختلف سفر كرده و با پیشكسوتان این هنرها از نزدیك دیدار داشته و زیر و بم كارشان را از آنها آموخته كه مجموعه این دانش‌ها را می‌توان در كتابی كه با هدف معرفی انواع رودوزی‌ها نوشته، دید.