آرزویم این است...
به عنوان یك بازیگر بزرگترین آرزویم این است كه كارهای خوبی از تلویزیون خودمان پخش شود تا دیگر هیچكس به تماشای شبكههای خارجی ننشیند ولی وقتی به كانالهای خودمان مراجعه میكنیم با یكسری برنامههای تكراری مواجه شده و متعجب میشویم كه تلویزیون چرا از ظرفیت مخاطب میلیونیاش استفاده بهتری نمیكند.
خوشبختانه رهبر معظم انقلاب اخیرا با دقت نظر دستور كاری را پیش روی برنامهسازان رسانه ملی گذاشتند كه برای جلب مخاطب سراغ شیوههای منسوخ بختآزمایی نروند و از حالا به بعد باید برنامههایی در دستور كار قرار گیرد كه مردم را به كار و تلاش وادار كند.
البته تولید محتوای معناگرا به گونهای كه سرگرمكننده باشد كار چندان سختی نیست و تجربیات سالهای متمادی رسانه ملی را پیش رو داریم.
ما در سالهای گذشته سریالهایی میساختیم كه بهشدت خاصیت داشتند؛ هم بهلحاظ مضمون و هم بهلحاظ سرگرمكنندگی و از حالا به بعد نیز باید همین سنت تولید را ادامه دهیم یعنی توقع مردم این است كه روز به روز كارها بهتر شود تا آنها هم رسانههای رقیب را كنار گذاشته و به سمت تلویزیون خودمان بیایند.
بخش عمده تهیهكنندگان از نقش مسائل مالی در كیفیت پایین محصولات خویش میگویند ولی یكنفر نمیپرسد كه چرا از همان بودجه محدود هم درست استفاده نمیكنند و همّ و غم خویش را بر كیفیت متن و چیدمان درست بازیگران نمیگذارند؟
چون پول نیست نباید از آدمهای ناآشنا و بیتخصص استفاده شود یا خداینكرده نقشفروشی شود. اتفاقا باید با یك برنامهریزی مالی درست از بازیگران توانمند دور از صحنه استفاده شود و نویسندگان خلاقی بهكار گرفته شوند كه سالهاست از مركزیت دور افتادهاند. باید از وجود نویسنده، متن و بازیگران خوب كه مردم دوستشان دارند استفاده شود تا مخاطب را بتوانیم جذب كنیم و اینچنین است كه یك مجموعه خوب پدیدار شده و مردم هم با دل و جان محصولات ملی را خواهند دید. خوبی تولید محصولات باكیفیت این است كه گرد كهنگی بر آنها نمینشیند و میتواند طی سالها و حتی دههها بارها بازپخش شده و باز هم مخاطبان را به خود جلب كند.
تیتر خبرها