در محله حاشیه‌نشین شیرآباد زاهدان، خانه هنر هدی را خیلی‌ها می‌شناسند، نشان به آن نشان كه از هركسی بپرسید، می‌گوید كارخانه نمك و گاراژ و كریم‌آباد را رد كن و برس به باقری 48؛ همان در آبی‌رنگ بزرگ خانه هنر هدی است. مرضیه حسن‌زهی، سرپرست این خانه هنر و مدیر فروش محصولاتی است كه به همت زنان این محله پشت دیوارهای همین خانه درست می‌شود. مدیری هنرمند كه به ما می‌گوید این مركز با حمایت بنیاد توسعه و كارآفرینی زنان و جوانان و با یك هدف اصلی شروع به كار كرده: «توان‌افزایی زنان سوزن‌دوز، هدفی كه از همان ابتدا قرار بوده از طریق برگزاری دوره‌های مهارتی برای این زنان به دست بیاید و نتیجه‌اش ترویج فرهنگ خوداشتغالی بین زنان منطقه باشد.»
این هدف اما وصل می‌شود به هدف‌های كوچك و بزرگ دیگر، از كمك به افزایش كیفیت تولیدات سوزن‌دوزی منطقه گرفته تا كمك به گسترش دسترسی به بازارهای محلی و فرامحلی.
توانمندسازی حاشیه‌نشین‌ها
حسن‌زهی در توضیح بیشتر به ما می‌گوید: خانه هدی با هدف توانمندسازی و درآمدزایی زنان سرپرست خانوار در محلات حاشیه‌نشین فعالیت می‌كند، به این شكل كه محصولات سوزن‌دوزی خانم‌هایی را كه در این منطقه به هنر سوزن‌دوزی مشغولند وارد بازار می‌كند و در كنار این كمك، سعی می‌كند شرایطی را فراهم بیاورد تا این محصولات با كیفیت بهتر و ارائه بهتر به دست مشتری برسند.
این یعنی فرصت حضور سوزن‌دوزی‌های زیبای سیستان و بلوچستانی در نمایشگاه‌های مختلف داخلی و خارجی و عرضه آنها به مشتریانی كه شیفته نقش و طرح‌های سوزن‌دوزی شده روی پارچه‌ها شده‌اند؛ محصولاتی ارزشمند كه اسم یكی از 200 هنرمند فعال خانه هنر هدی یك گوشه آنها با همان نخ‌های رنگی نوشته شده است.
حسن‌زهی با اشاره به این موضوع می‌گوید: این مركز همان‌طور كه از اسمش پیداست قرار بوده خانه‌ای برای هنر، دانش و یاری باشد، یعنی علاوه‌بر آن بحث هنری‌اش، به جنبه‌های آموزشی زنان سوزن‌دوز هم توجه كند و از طرف دیگر با فعالیت‌های مختلف به كمك و یاری مردم منطقه بیاید و از سال 89 كه این مركز راه‌اندازی شد همه تلاش‌ها در جهت تحقق این هدف بود و خوشبختانه در حال حاضر در این مركز 200 بانوی هنرمند سوزن‌دوز و 210 كودك فعال هستند.
بانوانی كه به گفته این كارآفرین، دلیل حضورشان در این خانه هنر فقط مشكلات اقتصادی و مادی نبوده و به دنبال فضایی برای عرضه بهتر محصولات‌شان و فروش بیشتر بوده‌اند: با این‌كه اینجا در یك منطقه حاشیه‌نشین بنا شده و فعال است، اما فقط احتیاج و نیاز مادی در آن مطرح نیست، در خانه هنر هدی فرصت حضور به همه زنانی داده می‌شود كه سوزن‌دوزی را بلد هستند و می‌خواهند از طریق این هنر به استقلال برسند.
در هرخانه یك بانوی سوزن‌دوز
سوزن‌دوزی در كوچه پس كوچه‌های شهرهای مختلف استانی كه بیش از 11 درصد وسعت كشورمان را دربر می‌گیرد، هنر غریبی نیست؛ اینجا درِ هر خانه را بزنید، یك نفر با لباس سوزن‌دوزی شده در را به روی شما باز می‌كند و حتما یكی از اهالی خانه، سوزن‌دوزی یاد دارد! این دقیقا اصطلاحی است كه مرضیه حسن‌زهی به كار می‌برد و در توضیحش می‌گوید: اینجا خانم‌های توانمند زیادی هستند كه سوزن‌دوزی را یاد دارند، یعنی نسل به نسل این هنر از مادر به دختر رسیده و همین طور ادامه پیدا كرده تا امروز. اینجا لباس ما لباس سوزن‌دوزی شده است و این یعنی اهمیت این هنر. البته در سال‌های اخیر به خاطر توجهی كه به این هنر شده، علاوه‌بر لباس، زیورآلات، كوسن، پرده، روتختی و وسایل دیگری هم كه سوزن‌دوزی شده‌اند با استقبال خوب مشتری‌ها مواجه شده‌اند. 
این هنرمند 50 ساله سیستان و بلوچستانی هم دقیقا مثل بقیه زنان استانش، از بچگی سوزن به دست گرفته و روی پارچه طرح و نقش زده و آرزویش همیشه این بوده كه محصولات تولید شده‌اش بازاری فراتر از مرزهای استانی‌‌شان داشته باشد، آرزویی كه مدت‌هاست به حقیقت پیوسته است.
حسن‌زهی می‌گوید: اینجا همه زن‌ها سوزن‌دوزی را بلدند و مهم‌ترین كار دولت این است كه از این ظرفیت استفاده كند.
این بانوی هنرمند دقیقا برای یادآوری همین موضوع هفته پیش مهمان مراسم افطار رئیس‌جمهور شد تا از مشكلات و خواسته‌های زنانی بگوید كه همه مثل او روزشان را با نخ وسوزن‌های رنگی به شب رسانده بودند.