یكی از مهم‌ترین بخش‌های زندگی نوزادان، زمان‌هایی است كه آنها با والدین خود سپری می‌كنند. این زمان‌ها غنی از تجربیات ارتباطی كلامی و غیركلامی است كه از طرف والدین برای نوزاد فراهم می‌شود. اما در سال‌های اخیر، تغییراتی در سبك زندگی افراد به‌وجود آمده كه بخش‌های متعدد زندگی را تحت تاثیر قرار داده است.
یكی از مهم‌ترین این بخش‌ها، همان زمان‌هایی است كه باید به‌طور موثر برای نوزادان صرف شود. مشغله‌های شغلی، خانوادگی و اقتصادی باعث شده بعضی از والدین نتوانند به‌طور موثر برای نوزادان خود وقت بگذارند و نقش خود را به‌طور كامل برای رشد و تكامل فرزندانشان در ابعاد متعدد ایفا كنند. در چنین شرایطی، اسباب‌بازی‌های الكترونیك و ابزارهای رایانه‌ای جای والدین را در ارتباط با نوزادان می‌گیرد و با نور، صدا یا حركات جذاب آنها را سرگرم می‌كنند.
اما نتیجه این امر، امروزه باعث نگرانی بسیاری از محققانی شده كه در حوزه‌های مربوط به تكامل عصبی كودكان مطالعه می‌كنند. در مطالعه‌ای كه به‌تازگی در آمریكا انجام شده مشاهده شده است که استفاده از اسباب‌بازی‌‌های الكترونیك یا ابزارهای رایانه‌ای (مانند لپ‌تاپ و تلفن‌های همراه مخصوص كودك) برای نوزادان بین ده تا 16 ماهه باعث كاهش كیفیت و كمیت مهارت‌های زبانی آنها در حین بازی می‌شود.
این درحالی است كه استفاده از اسباب‌بازی‌های معمولی مانند پازل، لگوهای پلاستیكی یا كتاب‌های كودكانه می‌تواند باعث افزایش ارتباطات كلامی والدین و نوزادان در حین بازی شده و بر رشد و تكامل مهارت‌های زبانی نوزادان (تولید آوا به تقلید از صحبت‌های والدین) اثرات مهمی بگذارد. نتایج این مطالعه و مطالعات مشابه، حاكی از اهمیت نوع بازی‌ها و انتخاب اسباب‌بازی‌هایی است كه والدین برای نوزادان خود انتخاب می‌كنند و می‌خرند.
 منبع: Neuroscience News