لزوم باور سازمان‌های غیردولتی در حوزه كنترل و كاهش مواد مخدر
یكی از موضوعاتی كه در كشور نگرانی‌های زیادی را ایجاد كرده، موضوع مواد مخدر و روانگردان‌هاست كه در تعیین اولویت‌های پنجگانه حوزه اجتماعی در كنار بیكاری، سكونتگاه‌های غیر‌رسمی (حاشیه‌نشینی)، مفاسد اخلاقی و طلاق، به دلیل پیامد‌ها و عوارض آن و تاثیری كه بر سایر مشكلات دارند، نخستین اولویت است.
در چنین شرایطی اتخاذ تدابیر مناسب برای كنترل وكاهش مواد مخدر و روانگردان‌ها ضرورتی اجتناب ناپذیر است كه در این راه مهم و پیچیده، تكیه صرف به ظرفیت‌های دولتی نمی‌تواند اثربخشی لازم را داشته باشد، لذا استفاده از ظرفیت سازمان‌های غیردولتی برای مدیریت هوشمندانه‌تر و اثربخش‌تر در این حوزه امری اجتناب‌ناپذیر است.
استفاده از ظرفیت‌های مهم مردمی و غیردولتی از جمله انجمن مددكاران اجتماعی ایران، سازمان‌های مردم‌نهاد و... می‌تواند راهگشا باشد كه این مستلزم باور به این ظرفیت‌هاست. لذا برای اثبات این باور‌ها ضروری است به چند نكته توجه شود. زمینه مشاركت موثر و مستمر سازمان‌های مردم‌نهاد در سه حوزه سیاستگذاری (برنامه‌ریزی)، اجرا و نظارت را بیش از پیش فراهم كند. تسهیل دسترسی سازمان‌های مردم‌نهاد به دانش روز جهانی در برنامه‌های كاهش تقاضا در دستوركار قرار گیرد. بستر‌های لازم برای حضور موثر و مستمر سازمان‌های مردم‌نهاد در مجامع بین‌المللی مرتبط جهت انتقال مستقیم تجارب جمهوری اسلامی ایران به سایر كشور‌ها و بعكس ایجاد شود. ارزیابی سیاست‌های كلی مبارزه با مواد مخدر و قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر با هدف اثربخشی آنها در زمینه فعالیت سازمان‌های غیردولتی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. ضمن ایجاد سازوكار لازم برای شناسایی ایده‌های نو در حوزه كنترل و كاهش مواد مخدر و روانگردان‌ها در تمام سطوح مقابله و پیشگیری همه‌جانبه توسط سازمان‌های غیردولتی از اجرای این ایده‌ها هم حمایت شود و مالكیت فكری اجتماعی این ایده‌ها هم
مد‌نظر قرار گیرد.
نكته مهم دیگر بررسی صادقانه اثربخشی برنامه‌ها و اقداماتی است كه توسط سازمان‌های غیردولتی در این حوزه انجام می‌شود و تلاش شود تا مسؤولان و سازمان‌های غیردولتی به پاسخگویی متقابل به صورت صریح و شفاف در قبال مسؤولیت‌ها و وظایف پایبندی بیشتری داشته باشند. همچنین با استفاده از ظرفیت این سازمان‌ها بتوان برای رصد مستمر و علمی وضعیت مواد مخدر و روانگردان‌ها در حوزه‌های مختلف از جمله تغییرات الگوی مصرف مواد به منظور اتخاذ سیاست‌ها و تدابیر مناسب جهت اعمال مدیریت هوشمندانه اقدام مناسب انجام داد.
در چنین شرایطی اتخاذ تدابیر مناسب برای كنترل وكاهش مواد مخدر و روانگردان‌ها ضرورتی اجتناب ناپذیر است كه در این راه مهم و پیچیده، تكیه صرف به ظرفیت‌های دولتی نمی‌تواند اثربخشی لازم را داشته باشد، لذا استفاده از ظرفیت سازمان‌های غیردولتی برای مدیریت هوشمندانه‌تر و اثربخش‌تر در این حوزه امری اجتناب‌ناپذیر است.
استفاده از ظرفیت‌های مهم مردمی و غیردولتی از جمله انجمن مددكاران اجتماعی ایران، سازمان‌های مردم‌نهاد و... می‌تواند راهگشا باشد كه این مستلزم باور به این ظرفیت‌هاست. لذا برای اثبات این باور‌ها ضروری است به چند نكته توجه شود. زمینه مشاركت موثر و مستمر سازمان‌های مردم‌نهاد در سه حوزه سیاستگذاری (برنامه‌ریزی)، اجرا و نظارت را بیش از پیش فراهم كند. تسهیل دسترسی سازمان‌های مردم‌نهاد به دانش روز جهانی در برنامه‌های كاهش تقاضا در دستوركار قرار گیرد. بستر‌های لازم برای حضور موثر و مستمر سازمان‌های مردم‌نهاد در مجامع بین‌المللی مرتبط جهت انتقال مستقیم تجارب جمهوری اسلامی ایران به سایر كشور‌ها و بعكس ایجاد شود. ارزیابی سیاست‌های كلی مبارزه با مواد مخدر و قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر با هدف اثربخشی آنها در زمینه فعالیت سازمان‌های غیردولتی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. ضمن ایجاد سازوكار لازم برای شناسایی ایده‌های نو در حوزه كنترل و كاهش مواد مخدر و روانگردان‌ها در تمام سطوح مقابله و پیشگیری همه‌جانبه توسط سازمان‌های غیردولتی از اجرای این ایده‌ها هم حمایت شود و مالكیت فكری اجتماعی این ایده‌ها هم
مد‌نظر قرار گیرد.
نكته مهم دیگر بررسی صادقانه اثربخشی برنامه‌ها و اقداماتی است كه توسط سازمان‌های غیردولتی در این حوزه انجام می‌شود و تلاش شود تا مسؤولان و سازمان‌های غیردولتی به پاسخگویی متقابل به صورت صریح و شفاف در قبال مسؤولیت‌ها و وظایف پایبندی بیشتری داشته باشند. همچنین با استفاده از ظرفیت این سازمان‌ها بتوان برای رصد مستمر و علمی وضعیت مواد مخدر و روانگردان‌ها در حوزه‌های مختلف از جمله تغییرات الگوی مصرف مواد به منظور اتخاذ سیاست‌ها و تدابیر مناسب جهت اعمال مدیریت هوشمندانه اقدام مناسب انجام داد.
