غوغای بهشتی‌ها

150 شهید دفاع مقدس با حضورشان در شهرهای سراسر کشور، همه را غافلگیر کردند

غوغای بهشتی‌ها

نمابر را روز سه‌شنبه یا چهارشنبه به من رساندند. در فرم جدید روابط‌عمومی‌ها دیگر نمابر جای چندانی ندارد. پیوستگی ارتباطی و درهم‌تنیدگی شبكه‌های ارتباطی میان خبرنگاران و استفاده از فناوری و ابزارهای جدید دیگر جایی برای نمابر و امثالهم نگذاشته است. با این حال هنوز، نمابر ابزار اصلی روابط‌عمومی‌های كلاسیك است. فرمی از روابط عمومی كه هنوز در دهه 70 مانده و نوع نابش در ادارات و نهادهای دولتی و حاكمیتی پیدا و قابل رویت است. حالا یكی از همین نمابرها را فرستاده بودند خطاب به گروه فرهنگی جام‌جم و پوشش خبری مراسم وداع با بیش از 150شهید تازه تفحص شده! نگاهی می‌اندازم به زمان برگزاری؛ چهارشنبه شب ساعت 5/9 شب! خب، تا همین‌جایش كه رسانه‌های چاپی و روزنامه‌ها از دور خارج شده‌اند. نیازی به ذكر مطلب نیست كه برگزاری مراسمی آن‌هم ساعت 9:30 شب چهارشنبه كه شنبه هفته بعدش تعطیل است یعنی نداشتن پیوست رسانه‌ای و ذبح سوژه‌ای كه می‌توانست یك جریان قدرتمند رسانه‌ای راه بیندازد. در دلم افسوس می‌خورم و نمابر را می‌گذارم كنار نامه‌ها... پیش‌بینی من اما اشتباه بود!

بندرعباس، رشت، اصفهان، شیروان، بیرجند، چهارمحال و بختیاری، بوشهر، ایلام، سمنان، قزوین و ... بس است یا هنوز ادامه بدهم؟ اینها نام بعضی از شهرهایی است كه از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب روز گذشته میزبان تابوت‌هایی بودند پیچیده در پرچم سه رنگ!
 هفته قبل كه نمابر روابط عمومی كلاسیك یكی از مراكز مرتبط را می‌دیدم و توی دلم داشتم با معیارهای حرفه‌ای، پیوست ذبح شده رسانه‌ای تشییع شهدا را مرور می‌كردم غافل بودم از این‌كه گاهی وقت‌ها محتواست كه خودش را بر فرم غالب می‌كند و از فرم بیرون می‌زند، ولو این‌كه روابط عمومی مركز مربوط كار خودش را درست انجام نداده باشد.
این مك‌لوهانِ شیفته دهكده جهانی اگر هزار حرف بی‌ربط داشته باشد، اما این قلم را به هدف زده كه وقتی پیامت را انتخاب كردی، رسانه‌اش خود به خود انتخاب شده كه هر محتوایی در هر فرمی نگنجد و حالا هم شده حكایت آیین تشییع پیكر این تابوت‌های سه رنگ كه خودش یك رسانه است، فارغ از آن‌كه رسانه‌های مدرن چاپی و آنلاین و صوتی و تصویری به آن التفاتی داشته باشند یا نه.
كافی است نگاهی به تلفن‌همراه و شبكه‌های اجتماعی و صفحات آنلاین خبرگزاری‌ها بیندازید تا ملتفت شوید چه می‌گویم. 150 شهیدی كه البته دو نفرشان از شهدای مدافع حرم بودند در كنار 148 شهید دیگر دوران دفاع مقدش در بدو امر روز پنجشنبه در تهران تشییع شدند.
در ادامه هم تابوت‌های پیچیده در پرچم‌های سه رنگ‌شان هر‌یك راهی یكی از نقاط كشور شد. هر تابوت پیچیده در پرچم سه رنگ به مثابه یك پیام‌بر مبعوث شد تا از یاد مردم نرود كه برای رسیدن به امروز، چه مسیر و گردنه‌های صعب‌العبوری را پشت سر گذاشته‌اند.
مردم كدام استان‌ها میزبان پیام‌بران بودند؟
روز گذشته مردم استان‌های سمنان، اصفهان، چهارمحال و بختیاری و تهران میزبان شهدای گمنام و شهدای شناسایی شده بودند. همچنین مردم استان‌های خراسان رضوی، فارس، بوشهر، گیلان، قزوین و خوزستان پذیرای تعدادی از شهدای شناسایی شده بودند. كاروان شهدای گمنام هم راهی استان‌های مركزی، خراسان جنوبی، خراسان شمالی، اردبیل، هرمزگان و قم شده بودند.
 به‌جز پیكر دو شهید مدافع حرم، پیكر باقی شهدای تازه تفحص شده دفاع مقدس متعلق به عملیات‌های كربلای ۵ ، والفجر ۸ ، رمضان، محرم، مسلم بن عقیل، والفجر یك در فكه، تك دشمن در زبیدات، والفجر ۲ در پنجوین و تك دشمن در عملیات بیت‌المقدس است.
توفان فضای مجازی
حالا درست است كه برای پیوست رسانه‌ای یك آیین با این درجه از اهمیت فكری نشده بود، اما بنا به قاعده جناب مك‌لوهان كه «رسانه همان پیام است» و برعكس، آیین تشییع پیكر شهدا هم پیامی است كه رسانه حاملش، خود همین آیین تشییع است نه رسانه‌های مدرن.
همین هم می‌شود كه می‌بینید وقتی هر یك از این تابوت‌ها راهی یك از مناطق كشور شدند، تشییع‌كنندگانش چطور بسیج شدند آن هم در بازه‌ای كه دو روز تعطیل پشت سر هم خورده بود. اینجا واكنش بعضی از كاربران توییتر را از شهرها و مناطق مختلف آورده‌ایم، بلكه بفهمیم در بقیه نقاط كشور چه خبر بوده.

ضمیمه قاب کوچک